Η ατιμωρησία των ανεύθυνων ιδιοκτητών επιθετικών σκύλων έχει μετατρέψει τους δρόμους, τις πλατείες και τις γειτονιές σε ζούγκλα!
Του Παναγιώτη Λιάκου
Μόνο μέσα σε δύο μέρες έχουν καταγραφεί τα εξής περιστατικά με αφιονισμένους καρχαρίες των δρόμων: 1. Εντεκάχρονος μαθητής στην Αρτέμιδα δέχτηκε επίθεση από σκύλο ράτσας πίτμπουλ. Το σκυλί δάγκωσε το παιδάκι στο κεφάλι και το σβέρκο, και ο μικρός έκανε τον… πεθαμένο για να γλιτώσει. Στη συνέχεια χρειάστηκε να γίνει διακομιδή του παιδιού στο νοσοκομείο επειδή είχε σοβαρά τραύματα. Στον εντεκάχρονο έγινε χειρουργική επέμβαση. Ο δεσπότης του σκύλου δεν διώκεται με κακούργημα. Όσοι, όμως, κακοποιούν ζώα πληρώνουν βαρύτατα διοικητικά πρόστιμα και τους απαγγέλλονται κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος.
2. Στη Βούλα, τρία δεσποζόμενα πίτμπουλ βγήκαν στον δρόμο και κατασπάραξαν έξι γατάκια. Τα σκυλιά αυτά έχουν ιστορικό επιθετικότητας και στη θέση των γατιών θα μπορούσαν να είναι παιδιά, αλλά ο νόμος δεν αγγίζει στα σοβαρά τους δεσπότες αυτών των ασυγκράτητων θηρίων.
Η «δημοκρατία» την 1η Αυγούστου 2022, σε κύριο άρθρο της, έγραφε ότι «η κυβέρνηση Μητσοτάκη προτιμά τους σκύλους και τις γάτες από τους ανθρώπους, για τους οποίους δείχνει να τρέφει μια βαθιά και ανεξήγητη αντιπάθεια. Ο βασανισμός και η θανάτωση ζώων έχουν χαρακτηριστεί -πολύ σωστά- κακουργηματικά αδικήματα από την κυβέρνηση. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν έχει χαρακτηριστεί κακούργημα να επιτεθεί δεσποζόμενο ζώο σε άνθρωπο και να του επιφέρει σοβαρές σωματικές βλάβες ή θάνατο. Για ποιον λόγο η κυβέρνηση θεωρεί τόσο… φτηνές και αμελητέες τις ζωές των ανθρώπων; […] Πρέπει να μπει φρένο στην απόκτηση σκύλων που έχουν βαρύ “ποινικό μητρώο” και θεωρούνται ιδιαίτερα επιθετικοί, αλλά και να τηρείται αυστηρή απαγόρευση εισόδου σκύλων σε χώρους όπως πάρκα, παραλίες, παιδικές χαρές – ειδικά αν δεν φυλάσσονται με λουρί και δεν φορούν διαρκώς φίμωτρο.
Επίσης, απαραίτητο είναι και να επιβάλλονται πρόστιμα και ποινικές κυρώσεις στους δεσπότες σκύλων, που χρησιμοποιούν τους κοινόχρηστους χώρους σαν απόπατους και δεν μπαίνουν στον κόπο να μαζεύουν όσα αφήνουν πίσω τους».
Η κοινωνία πρέπει να πιέσει την κυβέρνηση να ασχοληθεί και με την ασφάλεια των ανθρώπων, αν και αυτό φαντάζει δύσκολο. Η ομήγυρις των κυβερνώντων φιλελέδων διακρίνεται για την αντιπάθειά της προς το… είδος μας.
