Ο χώρος της επιθεώρησης είναι αθάνατος. Ακόμα κι όταν αποτυγχάνει στα θέατρα διασώζεται στην πολιτική
Του Παναγιώτη Λιάκου
Είμεθα υπερήφανοι. Διατί να το κρύψομεν, άλλωστε; Πολλές από τις πολιτικές μαντεψιές μας επαληθεύονται σε μεγάλο βαθμό. Μεγάλο στοίχημα του «Περί Πωλητικής» ήταν η πρόβλεψη ότι ο Στέφανος Κασσελάκης μαζί με τον Τάιλερ Μακμπέθ και τον σκυλάκο τους θα κατόρθωναν να διαλύσουν συμπούρμπουλο τον κυρίαρχο φορέα της άκρας Αριστεράς.
Η στήλη, άμα τη εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, έπλεξε τον ύμνο του νέου αρχηγού (στο φύλλο της 25ης Σεπτεμβρίου 2023) σημειώνοντας: «Μαζί με τον Τσίπρα καταφέρνει έναν άθλο που δεν θα μπορούσαν να τον διανοηθούν ούτε οι μαχητές των εθνικών οργανώσεων κατά τα έτη 1944-1949: διαλύει, ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ, την ελληνόφωνη άκρα Αριστερά». Αυτός είναι ένας άθλος που, ομολογουμένως, δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί εύκολα.
Ο χώρος της Δεξιάς, της άκρας Δεξιάς, οι παραδοσιοκράτες, οι εθνικιστές, οι μετριοπαθείς συντηρητικοί, οι εν Ελλάδι τραμπικοί, λεπενιστές και ορμπανίζοντες, οι εν εξάλλω ευρισκόμενοι δεξιίζοντες, οι βασιλόφρονες, ακόμα και οι φιλελεύθεροι – νεοφιλελεύθεροι κουλόφρονες θα ήθελαν να δουν να διασύρεται ένας χώρος, όπως αυτός της άκρας Αριστεράς. Πέρα από τη μη λειτουργικότητα και το παράλογον των ακροαριστερών ιδεών, που πωλούνται χονδρική και λιανική σε εύπιστους αδαείς, σε οικομανιακούς αντισπισιστές, σε ορθοπολιτικούς, σε καλοπροαίρετους απολιτίκ ή σε ντιπ καταντίπ βαρεμένους, υπήρχε κι αυτός ο αφόρητος σνομπισμός της «ανωτερότητος» της ροζ Αριστεράς. Τίποτε απ’ όσα προτείνουν δεν εφαρμόζεται, οι θεωρίες τους έχουν καταρριφθεί από την ίδια την πραγματικότητα και, παρά ταύτα, όλους τους πολιτικούς και ιδεολογικούς αντιπάλους τους τούς αντιμετωπίζουν σαν γραφικούς, σαν παρακατιανούς (πλην του απολιθωμένου ΚΚΕ, που παίζει τον ρόλο του άκαμπτου, πλην συμπαθούς και σοφού, «παππού»).
Τώρα, που ο Κασσελάκης μπούκαρε στο κόμμα, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς σαν ταύρος εν υαλοπωλείω, καγχάζουν όλοι οι απέναντι.
Πάντως, πέρα από τα χωρατά και την επιπλέον μία επιβεβαίωση της στήλης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει νούμερο σε επιθεώρηση (βλ. στιγμιότυπο από τη χθεσινή εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, όπου το εκφράζει με ανησυχία ο διαγραφείς Πάνος Σκουρλέτης), αιωρείται και κάτι άλλο στην ατμόσφαιρα. Στο «Περί Πωλητικής» της 25ης Σεπτεμβρίου 2023 διατυπωνόταν η εκτίμηση ότι ο Κασσελάκης μπορεί να πρωθυπουργεύσει: «Ό,τι κι αν γίνει στις ήδη προβληματικές σχέσεις του με τον ακροαριστερό, εξαρχειακό και ταβλαδοριανό ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης έχει τόση ογκώδη άγνοια της ελληνικής γλώσσης ώστε είμεθα σχεδόν βέβαιοι ότι θα γίνει πρωθυπουργός!».
Εγώ απορώ με την χαρά του αρθρογράφου.
Αυτό που έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ εν έτει 2023 το έπαθε η Δεξιά στις εσωκομματικές εκλογές του 2016.
Εκτός κι αν ο πίνατ διαφέρει.
Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν την πολυτέλεια να “πάνε για αλλά” ψήφιζαν το κόμμα αλλά δεν το είχαν παντρευτεί.
Σε αντίθεση με την σχέση της ΝΔ με τους ψηφοφόρους όπου η μεγάλη πλειοψηφία έχει ταυτίσει το κόμμα με “συμφεροντάκια” και έτσι καταπίνει τα πάντα.
Οπότε ας κοιτάξει παραδίπλα το άρθρο με την ομιλία του Καραμανλή που θα έπρεπε να του προξενεί λύπη, καθώς παρόλο που ο πρώην πρωθυπουργός έχει κρούσει επανειλημμένως τον κώδωνα οι νεοδημοκρατες εξακολουθούν να μένουν στο μαντρί.