Νέες υποσχέσεις. Νέα προγράμματα. Νέα έργα. Που κλείνουν, όταν θέλουν. Κι ανοίγουν. Επίσης όταν θέλουν
Του Δημήτρη Χ. Παξινού
Θα ‘χουν τρελαθεί οι ξένοι. Με όσα βλέπουν. Στους δρόμους κυρίως. Σκάβουν και ξανασκάβουν. Κλείνουν τρύπες. Πεζοδρόμια καινούργια. Πλατείες ξαναχτίζονται. Υπομονή. Όλα κάποτε τελειώνουν. Ο ανυποψίαστος ξένος ερωτά. Και μαθαίνει. Δημοτικές εκλογές. Ο υποψιασμένος δεν ρωτά. Συνήθισε. Ξέρει. Όλα γίνονται στο παρά πέντε. Ξέρουν ότι η ασθενής μνήμη βοηθά. Και τους μεν και τους δε. Όπου οι μεν είναι οι άρχοντες. Κι οι δε οι αρχόμενοι. Ο λαός. Άλλωστε «προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται». Συνεπείς, λοιπόν, προς την παράδοση, προχωρούν.
Ασφαλώς δεν είναι ο κανόνας. Πολλοί παράγοντες συντελούν στην εκλογή. Η επανεκλογή. Τα έργα διαρκούσης της θητείας. Μεγάλα η μικρά. Το όραμα. Ο σχεδιασμός. Το καλό πλασάρισμα θέσεων. Η επικοινωνία. Κι όμως. Αυτά μπορεί να διαγραφούν. Να ξεχαστούν. Το ίδιο και στην πολιτική. Αναρωτιέμαι: Πού βρίσκουν τόσα λεφτά; Τα είχαν και περίμεναν να πλησιάσουν εκλογές; Τι κι αν τα προηγούμενα χρόνια ο δήμαρχος τα ‘χε φορτώσει στον κόκορα; Σκουπίδια. Λακκούβες. Πεζοδρόμια. Δρόμοι ν’ αλλάζουν κατεύθυνση. Ενοχλούσαν, μου είπαν, κάποιον «επώνυμο». Μια εγκατάλειψη. Μια αλλόφρων κατάσταση. Τα παράπονά σας στον δήμαρχο. Πουθενά ο δήμαρχος. Έχουν αναπληρωτές! Κι αυτοί απουσιάζουν. Πολλές δουλειές. Καλοπληρωμένοι. Έχουν και τα τυχερά τους. Άλλο αυτό. Δημοτικοί άρχοντες; Εξαρτάται. Και ξαφνικά εμφανίζονται. Πλησιάζουν δημοτικές. Μ’ ένα τσούρμο ν’ ακολουθεί. Με γιορτές και χαρές και πανηγύρια. Σ’ όλες τις γειτονιές. Ζωντάνια.
Και νέες υποσχέσεις. Νέα προγράμματα. Νέα έργα. Που για να τα προσπεράσεις κατεβαίνεις στον δρόμο. Που κλείνουν, όταν θέλουν. Κι ανοίγουν. Επίσης όταν θέλουν. Ουδεμία πρόληψη. Άντε να τελειώσουμε. Με όλα αυτά. Σε τέσσερα χρόνια ξανά. Οι τωρινές σε πέντε. Τα ίδια. Την τελευταία ώρα. Τυχεροί όσοι -και δεν είναι λίγοι- έχουν άξιους δημάρχους. Χρόνια εκλεγμένοι. Και αναβαθμίζουν την περιοχή. Σ’ όλη τη θητεία τους. Κι ο λαός το αναγνωρίζει. Το επιβραβεύει. Χωρίς προκαταλήψεις. Έτσι ήταν ο Δημήτρης Μπέης. Δήμαρχος Αθηναίων. Και άλλοι πολλοί. Άξιοι. Καλό είναι να τους θυμόμαστε!
