Του Mr Don’t Look Up
Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τη στιγμή που, αρχικά, ο κ. Κώστας Καραμανλής και στη συνέχεια, ο κ. Α. Σαμαράς, φάνηκε ότι έστειλαν τα δικά τους ξεκάθαρα μηνύματα για το σκάνδαλο με τις υποκλοπές προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Και οι δύο υποβάθμισαν το κυβερνητικό επιχείρημα περί απορρήτου, με τον πρώην πρωθυπουργό και ανιψιό του ιδρυτή της ΝΔ να τονίζει χαρακτηριστικά ότι «η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις, υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου».
Δεδομένων των εξελίξεων, των στοιχείων που έδωσε, πλέον, επίσημα η ΑΔΑΕ ενισχύοντας όσο ποτέ τις καταγγελίες περί εμπλοκής του κ. Μητσοτάκη στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάθε καλόπιστος πολίτης, απευθυνόμενος προς τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και πρώην προέδρους της ΝΔ: Η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο για την κομματική πειθαρχία; Δεν υποτάσσεται και αυτή μπροστά στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου;
Ενορχηστρωτής ή παντελώς ανίκανος;
Τα δεδομένα που έχουν δει τη δημοσιότητα επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν δύο τινά:
- Είτε ο κ. Μητσοτάκης ενορχήστρωσε, όπως καταγγέλλει σύσσωμη η Αντιπολίτευση, ένα κύκλωμα που έκανε υποκλοπές τόσο σε πολύ στενά πρόσωπα του ίδιου του περιβάλλοντός του, σε υπουργούς του και θεσμικούς παράγοντες της χώρας, όπως ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ,
- Είτε λόγω πρωτοφανούς ανικανότητας, επικίνδυνης για τα εθνικά συμφέροντα αλλά και για θεμελιώδεις ελευθερίες των πολιτών, ο πρωθυπουργός, που μόλις λίγες ώρες μετά τις τελευταίες εκλογές, έθεσε τον εαυτό του ως προϊστάμενο της ΕΥΠ, απέδειξε ότι δεν είναι ικανός να διαχειριστεί ούτε περίπτερο.
Ρεζίλι διεθνώς
Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα είναι τραγικά. Η Ελλάδα έχει γίνει ρεζίλι διεθνώς, με δημοσιεύματα κατά του πρωθυπουργού ακόμη και από τους New York Times. Στις Βρυξέλλες γελούν και κλαίνε ταυτόχρονα για το γεγονός ότι μια, τάχα, ευρωπαϊκή χώρα παρουσιάζει εικόνα «μπανανίας» με τους θεσμούς, όπως η Δικαιοσύνη, να μοιάζουν σαν να έχουν κυρίως ρόλο διακοσμητικό και οι συγκρίσεις με τον τρόπο που κινούνται οι Αρχές σε άλλες δυτικές χώρες, όπως στο Βέλγιο (βλ. Qatargate), να ενισχύουν την εικόνα ενός βαλκανικού κράτους που λειτουργεί με όρους Λατινικής Αμερικής προηγούμενων δεκαετιών.
Η κατάσταση επιδεινώνεται «τραυματίζοντας» βαθιά το πολίτευμα της Ελλάδας επειδή το Μέγαρο Μαξίμου, αντί να διευκολύνει τις έρευνες, δείχνει σαν να συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί για μην πέσει φως σε αυτή τη -μείζονος σημασία για το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας- υπόθεση, είτε λόγω πολιτικής αβελτηρίας, είτε λόγω σκοπιμότητας. Οι ανήθικες επιθέσεις κατά ενός εκ των συνταγματικά κατοχυρωμένων θεσμών, της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και του προέδρου της Χρ. Ράμμου, περισσότερο ενισχύουν μια εικόνα ενοχής, παρά το αντίθετο, συμβάλλοντας στην περαιτέρω γελοιοποίηση της Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα δεδομένα πλέον είναι σαφή και αδιαμφισβήτητα: Υποκλοπές είτε τύποις νόμιμες από την ΕΥΠ, είτε παράνομες με λογισμικά τύπου Predator, είτε και με τους δύο τρόπους, έγιναν και κανείς, πλέον, αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει, παρά τις διαψεύσεις που μέχρι πρότινος έκανε ο πρωθυπουργός και μια μερίδα υπουργών του, φανατικά.
Θα πάρουν στις πλάτες τους τυχόν «αμαρτίες» του Κυριάκου οι δύο πρώην πρωθυπουργοί;
Άρα, πολύ απλά, σήμερα έχει επιβεβαιωθεί αυτό το οποίο έθεσαν σαν «κόκκινη γραμμή» απέναντι στον κ. Μητσοτάκη οι κ.κ. Καραμανλής και Σαμαράς. Είτε υπό την καθοδήγηση του Μεγάρου Μαξίμου (κάτι το οποίο είναι πολύ πιθανό, δεδομένης και της άρον άρον απομάκρυνσης του πρωθυπουργικού ανιψιού, Γρ. Δημητριάδη, από τη θέση του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης, μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, η οποία ακόμη… δεν έχει απαντηθεί «γιατί έγινε»), είτε «κάτω από τη μύτη» του προϊσταμένου της ΕΥΠ, δηλαδή του ίδιου του πρωθυπουργού, εξελίχθηκε μια εγκληματική οργάνωση που «κρυφάκουγε» όποιον ήθελε, σε όποια θέση κι αν βρισκόταν.
Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα προς τους δύο πρώην πρωθυπουργούς: «Η επίκληση της κομματικής πειθαρχίας υποτάσσεται σε τέτοιες περιπτώσεις στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου;».
Οι απαντήσεις από τους κ.κ. Καραμανλή και Σαμαρά, θα δοθούν σε λίγες ώρες στη Βουλή. Αν και, οι παροικούντες στο κοινοβούλιο υποστηρίζουν ότι οι δύο πρωθυπουργοί δε θα «ταρακουνήσουν» τον Μητσοτάκη, παίρνοντας φυσικά στην περίπτωση αυτή, ένα μερίδιο των ευθυνών για την κατάντια της ΝΔ και πολύ περισσότερο για τα όσα δεινά έχει υποστεί τα τελευταία 3 χρόνια το πολίτευμα της χώρας, πάνω και στις δικές τους πλάτες.
“Μέσα σε έναν χρόνο από την κατάληψη της εξουσίας από το Χίτλερ το 1933, το Ναζιστικό Κόμμα θα είχε κάτω από τον έλεγχό του 86 εφημερίδες με 3.200.000 αναγνώστες. Ενεργοποιήθηκαν νόμοι και έκλεισαν 120 σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά τυπογραφεία, τα οποία πουλήθηκαν στο Κόμμα σε εξευτελιστικές τιμές.
Εβραίοι και Μαρξιστές απαγορευόταν να ασχοληθούν κατά οποιοδήποτε τρόπο με τη δημοσιογραφία. Από τα μέσα του 1935, ο Καθολικός Τύπος εκκαθαρίστηκε επίσης”.
Όπως τόνισε ο Γκαίμπελς: «Απορρίπτω την ιδέα ότι μπορεί να υπάρχουν στην Γερμανία καθολικές και προτεσταντικές εφημερίδες, ή εργατικές ή αγροτικές, των αστών και του προλεταριάτου. Υπάρχουν μόνο γερμανικές εφημερίδες».
Σας θυμίζει τίποτα αυτό ? γράφτηκε από τον David Irving στο έργο του “Ο Πόλεμος του Χίτλερ”. Οι καιροί αλλάζουν, η διαδικασία όμως είναι ίδια: Παρακολούθηση, για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Χρήματα, για κάμψη ηθικών αντιστάσεων. Διώξεις – Ελέγχους ΑΑΔΕ – συνεχές κυνήγι, για όσους δεν μπήκαν κάτω από την ομπρέλα της εξουσίας.
Ότι γράφω παρακάτω είναι πριν αρχίσει η ψηφοφορία.
“Τα συμφέροντα , ντόπια και ξένα των οποίων εκκρεμούν οι διευθετήσεις δεν θα επιτρέψουν σε κανένα Καραμανλή και Σαμαρά να ρίξει τον Κούλη και την κυβέρνησή του
Κανένας τους δεν είναι αδέσμευτος και ουδέτερος ως προς τα συμφέροντα που ουσιαστικά κυβερνούν και τώρα και πάντα αυτο το προτεκτοράτο της Ευρώπης.”
Τώρα οι κομματικοί πατριωτισμοί και ο πατριωτισμός γενικά είναι το σανό με το οποίοο ταίζεται το ακροατήριο.
«Καλές παρακολουθήσεις και το 2023, και θα ελπίζετε ότι κάποια στιγμή, θα έρθει μια άλλη κυβέρνηση, και θα μπορείτε να ξανααγαπήσετε το κινητό σας».
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος απευθυνόμενος στο κόμμα των χαφιέδων
«Θέλω λοιπόν να αναγνωρίσω δημόσια στον κύριο Νίκο Καρανίκα του ΣΥΡΙΖΑ, τον φίλο του Αλέξη Τσίπρα, ότι ήταν ο πρωτοπόρος στην Ελλάδα για να ξεκινήσει αυτή η ιστορία».
Ο Άδωνις Γεωργιάδης ανοίγοντας την πρώτη μονάδα φαρμεκευτικού μπάφου στην Ελλάδα
«αιχμή της ΕΑΒ είναι η αναβάθμιση των F-16 αλλά και η ολοκλήρωση του προγράμματος των P3 Orion και η συντήρηση των C 130 και των πυροσβεστικών μας αεροσκαφών».
O Κούλης Μητσοτάκης καπηλευόμενος αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ
Όταν δεν κλαίω για την κατάντια όπου μας έφερε η ψήφος των “πατριωτών” και των “φιλελεύθερων”, γελάω μέχρι τελικής πτώσεως με τα ρεντίκολα που μας κυβερνάνε:
Ψεύτες ασύστολοι, κλέφτες της συμφοράς που τρώνε από τα έτοιμα, κουτσαβάκια που στα τέσσερα κουνάνε την ουρά στον αρχισπιούνο.
ΥΓ. Στις επόμενες εκλογές κρατηθείτε λίγο εκεί στον πατριωτικό, γιατί άλλη μια φορά να ψηφίσετε τόσο πατριωτικά θα φτάσουμε στην Βακτριανή, και θα έχουμε διπλωματικά προβλήματα.
Τώρα και μετά την ψηφοφορία, και οι 156 πλην του Πάτση που έλειπε, στηρίζουν Κούλη.
Σαμαρας, Καραμανλ.ης, και λοιπές προβατίνες εισέρχονται χωρίς το παραμικρό βέλασμα στο μαντρί του Κυριάκου.
Γιά να επιβεβαιωθούν στον απόλυτο βαθμό όσα αναφέρω στο προηγούμενο μου εδώ.
Κάθε ελπίδα πλέον ενταφιάζεται και η δεξιά παράταξη σύσσωμη στο χορό του Ζαλλόγγου
Ευτυχείτε!!!
Δυστυχώς, δεν απέταξαν τον φονέα των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων και της κοινωνικής ευημερίας. Επιφυλασσόμεθα, στις εκλογές θα έχετε όλοι μαζί την ίδια τύχη. Διαπράξατε την Ύβρι, αναμένετε και την Νέμεση.
Μετά το σημερινό γράφτηκε το τέλος της ΝΔ.
Όχι γιατί περιμέναμε το σημερινό για να αντιληφθούμε την ποιότητα του καθενός από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ.
Όχι γιατί μας προξένησε την παραμικρή έκπληξη η στάση του ανεκδιηγητου γελωτοποιού που παριστάνει τον Πρόεδρο της Βουλής.
Όχι γιατί περιμέναμε την οποιαδήποτε απάντηση από τον πρωθυπουργό των τόσων και τόσων εγκληματικών πράξεων και παραληψεων.
Αλλά γιατί, εφόσον και μετά την πρόταση μομφής δεν υπήρξε καμία αντίδραση, καμία πράξη που να δείχνει δυσαρέσκεια για την κατάντια της πολιτείας μας, πάει να πει πως η σημερινή κυβέρνηση είναι κυβέρνηση ειδικού σκοπού που έρχεται από το παρελθόν και θα μας οδηγήσει μέχρι την ολοκλήρωση των σχεδιασμών που έχουν γίνει για αυτή χωρίς φυσικά αυτήν.
Και τις συνέπειες θα τις λουστεί ο Έλληνας, που αντί να βάλει μυαλό, όχι μόνο ψήφισε ξανά έναν Μητσοτάκη, όχι μόνο εξακολουθεί να βλέπει τα ίδια ΜΜΕ, όχι μονο δεν ενδιαφέρεται για την ίδια του ζωή εντός της κοινωνίας, αλλά παραμένει θλιβερά κατώτερος των στιγμών και των περιστάσεων λουστραροντας μάρμαρα και διαφωνώντας για το φύλο των αγγέλων.
Βέβαια υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία. Όλοι όσοι θεωρούν πως ανήκουν στους συντηρητικούς να αναρωτηθούν αν το κράτος του Μητσοτάκη αξίζει να συντηρηθεί.
Και αν άξιζε να συντηρούν τα μέσα που έφεραν τον Μητσοτάκη.
Και αν τελικά, το κράτος του υπάρχει στο φαντασιακό τους και το παρακράτος που υπάρχει στην πραγματικότητα που βιώνουν, δουλευει για αυτούς ή δουλεύει αυτούς.
Στη λεξη “κομματικη πειθαρχια” βαλτε τη λεξη “πολιτικη ιδιοτελεια” και ξεκαθαριζουν τα πραγματα. Γραφουν στα παληα τους τα παπουτσια τις προσφατες ¨ηρωϊκες” δηλωσεις τους, αρα το Συνταγμα και τους δημοκρατικους θεσμους και κατ επεκταση την ιδια τη χωρα. Κι αφηνοντας στην ακρη τους εξ ισου ιδιοτελεις βουλευτες που ελεγχουν, το ερωτημα ειναι εαν οι καλοπιστοι πολιτες που πιστευαν και ψηφιζαν ολους αυτους μεχρι τωρα θα συνεχισουν το κανουν. Αυτο ηθελε τελικα ο Τσιπρας με την προταση μομφης : οχι να ριξει την κυβερνηση αλλα να τους υποχρεωσει να εκτεθουν ανεπανορθωτα, κατι που θα οδηγησει τελικα την ΝΔ να διασπαστει μετα τις εκλογες και να υπαρχει μετα τις εκλογες ενα εντελως διαφορετικο τοπειο.
Φίλε Darwin συμφωνώ στο ακέραιο.Η πρόταση μομφής έγινε όχι για να πέσει η κυβέρνηση ,έτσι και αλλιώς σε 2-2.5 μήνες έχουμε εκλογές.Στην ουσία ο Τσίπρας ήθελε να εκθέσει Σαμαρά της αντρικής σχολής και τον Καραμανλή.Απο τον πρώτο δεν περίμενα κάτι διαφορετικό.Καιροσκοπος και μηχανορραφίες.Ο Καραμανλής όμως τον περίμεναν όλοι αριστεροί κεντρώοι δεξιοί να είναι ο θεματοφυλακας των ιδρυτικών ιδεών της συντηρητικής παράταξης
Δυστυχώς κατώτερος των περιστάσεων.
Αν κάτι χρήσιμο προέκυψε από την πρόταση μομφής me ta 156 OXI, είναι ότι έγινε φανερό ότι οι Σαμαράς και Καραμανλής που μας το παίζουν “πολλά βαρύς και ηγέτες από κούνια” … είναι οι μεγαλύτερες λυράτες κότες στο κοινοβούλιο.
Δεν το λες και αποτυχία του Σφύριζα αυτό!
Συμφωνω απολυτως με οτι εχει αναφερει ποιο πανω ο Γιαννης Κατσωνης.Καραμανλης και Σαμαρας προτασσουν το κομματικο συμφερον υπερανω του Εθνικου επειδη ειναι δεσμιοι των ντοπιων και ξενων συμφεροντων.Ολα τα αλλα ειναι να εχουμε να λεμε.Σε ολους αυτους η λεξη τσιπα ειναι κατι αγνωστο. Ειναι ικανοι να συμμαχησουν και να στηριξουν και τον διαολο τον ιδιο για τα συμφεροντα τους και ας εχουν δηλωσει και υποστηριξει λιγο πριν τα τελειως αντιθετα στις δημοσιες ομιλιες τους.
Του καραμανλη το αυτι δεν υδρωνει με τετοιες λεπτομεριες ,εδω πουληθηκε η μακεδονια και δεν εκανε τιποτα, για τον σαμαρα μονο λιπαμε , περιμενα να αντιδρασει ,κριμα.
Είναι κωμικά όσα γράφονται και αστεία.Ποιός τρελός θα φύγει από ένα κόμμα – διότι αυτό θα συνέβαινε εάν καταψήφιζε – που προηγείται με μεγάλη διαφορά τρεις μήνες πριν τις εκλογές;