Ουδέποτε ο Ερντογάν «αποχαιρέτησε» Έλληνα πρέσβη, ο οποίος ολοκλήρωνε τη θητεία του στην Τουρκία, και αποχωρούσε. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός δέχτηκε στο μέγαρο Μαξίμου τον απερχόμενο πρέσβη της Τουρκίας
Το ότι η εξωτερική πολιτική της χώρας έχει υποταχθεί στις ανάγκες της φιλοτέχνησης του επικοινωνιακού προφίλ του πρωθυπουργού, ούτε συζήτηση. Τη μια ημέρα, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως… αξύριστος (διακοπές γαρ στην Κρήτη) Τop gun, και την άλλη υποδέχεται στο μέγαρο Μαξίμου τον Τούρκο πρέσβη. Το δεύτερο ουδέποτε έκανε ο Ερντογάν σε Έλληνες διπλωμάτες.
Ποια η ανάγκη να «αποχαιρετίσει» ο ίδιος ο Έλληνας πρωθυπουργός, στο μέγαρο Μαξίμου, το πρωί της Παρασκευής (30/12), τον απερχόμενο πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα, Μπουράκ Οζιουργκεργκίν (Burak Özügergin); Διότι όλα βαίνουν πρίμα στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις; Έτσι, άραγε, αντιλαμβάνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης τις διπλωματικές κινήσεις για την εκτόνωση της έντασης στα ελληνο-τουρκικά;
Προς τι, λοιπόν, αυτή η… φιλική χειρονομία; Εννοείται πως είναι επιβεβλημένες οι προσπάθειες για την εκτόνωση της έντασης στα ελληνο-τουρκικά. Όλα όμως στην ώρα τους. Και σίγουρα όχι τη στιγμή που ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απειλεί ευθέως με casus belli.
Ούτε, βεβαίως, όταν συνεχίζονται, ακόμα και μέσα στις εορτές, οι μαζικές τουρκικές παραβιάσεις και υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. Να σημειωθεί πως την Παρασκευή, μετά τη συνάντηση του Κ.Μητσοτάκη με τον Μ.Οζιουργκεργκίν, στις 15:43 μια τριάδα τουρκικών μαχητικών F-16 πραγματοποίησε υπέρπτηση πάνω από τις νήσους Παναγιά και Οινούσσες.
Η χειρονομία Μητσοτάκη ήταν ολότελα εκτός τόπου και χρόνου. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν ουδέποτε έχει αποχαιρετήσει απερχόμενο Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα, η συνάντησή του με τον Μ.Οζιουργκεργκίν μοιάζει περισσότερο με επίδειξη ραγιαδισμού, παρά με ουσιαστική διπλωματική κίνηση.
Κατά τη συνάντηση, την οποία ανακοίνωσε η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, παραθέτοντας στο twitter και σχετική φωτογραφία, ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε τον απερχόμενο Τούρκο πρέσβη για τις προσπάθειες που κατέβαλε κατά τη διάρκεια της θητείας του για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Να σημειωθεί πως ο Μπουράκ Οζιουργκεργκίν θεωρείται ένα από τα σημαντικά πρόσωπα της τουρκικής Διπλωματίας, ο οποίος θα μπορούσε να κάνει άνω – κάτω την Ελλάδα, αλλά η δραστηριότητά του ανακόπηκε για τουλάχιστον μια διετία (από τα τέσσερα που υπηρέτησε), μεταξύ άλλων, λόγω του κορονοϊού. Ο ίδιος, στην αρχή της θητείας του στην Αθήνα, συνάντησε τις ανοικτές αγκάλες όλου του «εκσυγχρονιστικού» χώρου (προερχόμενο από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), το οποίο τον προσκαλούσε σε πάμπολλες εκδηλώσεις για την ελληνο-τουρκική «προσέγγιση», και αυτός ευχαρίστως τα «έχωνε» στην Ελλάδα.
Σε επίπεδο «δεξιοτήτων», μάλιστα, έχει τέτοια φήμη που μπροστά του ο επόμενος Τούρκος πρέσβης μοιάζει με… αρνάκι! Ως γνωστόν, νέος πρέσβης έχει ανακοινωθεί ότι αναλαμβάνει ο ηλικίας 56 ετών, Τσαγατάϊ Ερτσιγιές, καλός γνώστης των ελληνο-τουρκικών, μέχρι πρόσφατα διευθυντής πολιτικών και αεροναυτιλιακών υποθέσεων στο υπουργείο Εξωτερικών.
Παρ’ όλα αυτά, σε μια ακόμα επίδειξη της αλλοπρόσαλλης πρακτικής του μεγάρου Μαξίμου στα ελληνο-τουρκικά, που είναι εμφανώς υποταγμένη στις ανάγκες της επικοινωνιακής φούσκας του πρωθυπουργικού προφίλ (η ακρίβεια και οι υποκλοπές, άλλωστε, «καίνε»), μια ημέρα πριν τη συνάντησή του με τον Τούρκο πρέσβη, ο Κ.Μητσοτάκης είχε φροντίσει να εμφανιστεί ως άλλος… Top gun, φωτογραφιζόμενος με φόντο F-16.
Με το γνωστό, υπαγορευόμενο από τους επικοινωνιακούς συμβούλους του, ατημέλητο στυλάκι, με αξυρισιά δύο – τριών ημερών (εξάλλου, σε διακοπές -και πάλι- βρισκόταν), εμφανίστηκε, την Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2022, στην 115 Πτέρυγα Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας, στην Κρήτη, όπου, όπως είπε, είχε την ευκαιρία να ευχαριστήσει τους πιλότους από καρδιάς για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρουν.
Ο Κ.Μητσοτάκης, πάντως, πρέπει να διαλέξει: Ή Top gun στην 115 Πτέρυγα Μάχης, απ’ όπου και ο δολοφονηθείς από τουρκικό F-16, Κώστας Ηλιάκης, ή… παρασκηνιακός μάγειρας του κατευνασμού της Τουρκίας. Ή παπάς ή ζευγάς. Και τα δύο μαζί δεν πάνε.
Ο Μητσοτάκης ακολουθεί την πολιτική Σημίτη. Όποιος δεν το έχει καταλάβει, είτε εθελοτυφλεί, είτε ….
Κοιτάξτε τον κ. Μητσοτάκη να συναντά στο Μαξίμου τον αποχωρούντα τούρκο πρέσβη, θυμηθείτε τις πρόσφατες τουρκικές απειλές. Στη συνέχεια ψάξτε πότε ο Ερντογάν αποχαιρέτησε Έλληνα πρέσβη με τη λήξη της θητείας του, με το κουράζετε, κανέναν δεν έχει καλέσει για αποχαιρετισμό ο κ. Ερντογάν. Γιατί το κάνει ο δικός μας; Τι να πω, αυτό δεν μπορεί να το γνωρίζει ούτε θεός ούτε και δαίμονας. Δεν υπακούει σε κανέναν κανόνα λογικής ή διπλωματίας. Ίσως ο άνθρωπος κάνει προσωπικές δημόσιες σχέσεις, γνωρίζει πως ο καιρός για να ιδιωτεύσει έφτασε.
Στους γάμους πάει και κλαίει, στις κηδείες και γελάει.
Πήγε και στο στρατόπεδο αξύριστος.
Έτσι είναι, εάν “πήγες” στρατό όταν ο πατέρας σου ήταν πρωθυπουργός, πως να εχεις μαθει πως όλοι οι υπόλοιποι υποχρεούνται να είναι ξυρισμένοι?
Φήμες λένε πως η ΠτΔ του έδωσε και πέντε μέρες τιμητική άδεια να συνεχίσει τις διακοπές του.
Πληθαίνουν οι ενδείξεις, βάσει πληροφοριών και αλλεπάλληλων δηλώσεων ηγετών, πως ίσως ως την άνοιξη οδεύουμε τουλάχιστον σε ανακωχή (κατάπαυση πυρός) στο Ουκρανικό. Και ο Μπάϊντεν πιέζεται και πιέζει τον Ζελένσκι και ο Πούτιν έχει ηττηθεί κατά κράτος και ξεφτιλιστεί. Έως ότου κηρυχθεί κατάπαυση πυρός, έστω προσωρινή, οι 2 θα μάχονται λυσσαλέα για περισσότερα εδαφικά κέρδη, προκειμένου να προσέλθουν ενισχυμένοι στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων. Σήμερα όπως διαβάσαμε, ο Ερντογάν θα επικοινωνήσει με Πούτιν και Ζελένσκι. Μου “στρίβουν τ’ άντερα” φυσικά που ο Ερντογάν είναι πανταχού παρών, από την καταφυγή και την “φιλοξενία” στην Τουρκία των 5 Διοικητών του AZOV έως την κάθε πτυχή των διαπραγματεύσεων, αλλά “τα κενά στην πολιτική δημιουργούνται για να καλύπτονται”. Η ολοσχερής απουσία της Ελλάδας από τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία ειδικότερα, μια χώρα με τόσο έντονο το ελληνικό αποτύπωμα, ουσιαστικά και σημειολογικά, από τα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια ως τα ονόματα των πόλεων και των ανθρώπων) είναι καταθλιπτική. Δεν χρειάζονται μόνο όπλα, από αυτά που ούτε έχουμε, αλλά κυρίως που ούτε παράγουμε! Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι πανταχού παρούσα στην Ουκρανία κυρίως με την διαμεσολάβηση. Εφόσον όμως από ελληνικής πλευράς μετά την πτώση της Μαριούπολης επεκράτησε “άκρα του τάφου σιωπή”, εξ αιτίας κυρίως της ρωσόφιλης νεοελληνικής νοοτροπίας, θα επωφεληθεί ο γνωστός επιτήδειος ουδέτερος, ο οποίος βεβαίως έχει τεράστια γεωπολιτικά, εθνοτικά και οικονομικά συμφέροντα στην Κριμαία. Ο Ερντογάν έχει να φροντίσει στην Κριμαία συμπαγείς τουρκογενείς ταταρικούς πληθυσμούς (χάσκει εκεί άλλη μία ανεπούλωτη πληγή, η πληγή της Μαύρης Θάλασσας, ένας ακόμα ανεπιστρεπτί χαμένος Ελληνισμός, διότι όπου ο Ελληνισμός αναγκάσθηκε να συμβιώσει με τον Σελτζούκο και τον Μογγόλο είχε μόνο απώλειες, όπως αυτό συνέβη κατά κόρον στην “Μικρά Ασία” με φωτεινή στιγμή το Ποντιακό Αντάρτικο που το “πήρε όλο πάνω του” και το πλήρωσε με γενοκτονία), ο Ερντογάν έχει συνάψει για την Κριμαία συμφωνίες για την ανέγερση ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων για τη στέγαση οικογενειών Τατάρων (600 διαμερίσματα αφορά η μία μόνο συμφωνία) και ταυτόχρονα υποδέχεται στην Τουρκία κατά χιλιάδες Τατάρους που εγκαταλείπουν την κατεχόμενη από τους Ρώσους χερσόνησο. Για την Ελλάδα μένει το “μηδέν από μηδέν, μηδέν”… Και δεν πρόκειται να πάρει ούτε ένα συμβόλαιο ανοικοδόμησης.