Του Strange Attractor
Αυτές τις τελευταίες μέρες άστραψε και βρόντηξε ένας από τους ισχυρούς παράγοντες-επιχειρηματίες της χώρας, και οι μισοί Έλληνες έπεσαν από τα σύννεφα! Ξανά…
Μα πως είναι δυνατόν;
Ποιος νομίζει ότι είναι;
Πώς απειλεί και τα βάζει με μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση;
Και άλλα τέτοια πολλά…
Προφανώς, όλοι αυτοί οι εκπλαγέντες ζουν σε ένα δικό τους σύμπαν, όπου ενημερώνονται από τα «πετσωμένα» σάιτς, και η σύγχρονη ελληνική ιστορία είναι κάτι σαν διαφορικές εξισώσεις, ή κβαντοφυσική.
Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η έκπληξη.
Θα μου πείτε πως ο κόσμος έχει τα προβλήματά του. Δεν του μένει και πολύς χρόνος για εμβριθή ενημέρωση, ή μελέτη της ιστορίας.
Εδώ κάποιοι πάνε στον ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΚΡΙΚΟ θεωρώντας πως οι Σέρβοι βομβάρδισαν το Περλ Χάρμπορ το 1941, ή πως ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός όταν απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη από τους Οθωμανούς…
Τι να λέμε;
Μια η δουλειά, μια το τρέξιμο, τα παιδιά, οι λογαριασμοί, όλα τα καθημερινά χαστούκια δηλαδή, που να βρεθεί χρόνος για ενημέρωση;
Ο μέσος Έλληνας γυρνάει σπίτι κατάκοπος, και βάζει στο χαζοκούτι καμιά σειρά, κανέναν Σεφερλή, άντε και καμιά Σία για να «ενημερωθεί».
Όσο για τη μέση Ελληνίδα, τα πρωινάδικα να ‘ναι καλά, και ο Μουτσινάς. Αυτά για χαλάρωση. Για τα σοβαρά έχουμε τον Σασμό, τον Γλυκάνισο, και άντε και καμιά Τατιάνα για τα «βαριά» θέματα.
Και στο ενδιάμεσο μπόλικο Γονίδη, Ρέμο, και Αργυρό…
Οπότε που να ξέρει ο Μήτσος ή η κυρά Σούλα περί Crony capitalism;
Ο οποίος είναι η νεοελληνική εκδοχή του καπιταλισμού, ή της δήθεν ελεύθερης αγοράς που στηρίζουν με ζέση οι «φιλελεύθεροι», οι «δεξιοί», και οι δήθεν αντικρατιστές, οι περισσότεροι εκ των οποίων θα τα παρατούσαν όλα σε χρόνο ντε τε για να γίνουν κι αυτοί μετακλητοί, σιτιζόμενοι από τον δημόσιο κορβανά όσο αντέξει το ίνδαλμά τους στην εξουσία.
Βέβαια στη μπανανία μας είσαι δεξιός ή αριστερός ανάλογα με τα βιώματά σου, και ανάλογα αν οι κακοί αντάρτες ή οι δωσίλογοι πείραξαν τους παππούδες σου.
Στην πραγματικότητα όμως οι έννοιες συντηρητικός ή προοδευτικός, που αντιστοιχούν στο δικό μας δεξιός κι αριστερός, είναι κάτι το πολύ διαφορετικό.
Πιστεύεις δηλαδή ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κακός και μοχθηρός, ιδιοτελής και συμφεροντολόγος, και πως χρειάζεται η κοινωνία με τους κανόνες της να χαλιναγωγήσει τα κακά του ένστικτα;
Τότε είσαι φύσει συντηρητικός, άσχετα αν ψηφίζεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ επειδή κάποιοι χωροφύλακες έδειραν τον παππού σου επί εμφυλίου, ή έτσι σου ‘κατσε λόγω παρεών της εφηβείας σου.
Μήπως πιστεύεις πως ο άνθρωπος είναι φύσει καλός και αγαθός, και πως η κοινωνία με τις δομές της τον κάνει να φέρεται σκληρά και ανταγωνιστικά, οπότε αν τις αλλάξουμε, και αν γκρεμίσουμε το «σύστημα» τότε όλα θα είναι τέλεια και ουτοπικά, και θα πετύχουμε τον ιδανικό άνθρωπο;
Τότε είσαι φύσει προοδευτικός, και πάλι άσχετα αν ψηφίζεις Βελό (που τα λέει ωραία), ή Κασιδιάρη, ή στηρίζεις Τζήμερο, ή απλά είσαι δεξιός παιδιόθεν διότι από μικρό σου λέγανε ιστορίες για τους κακούς αντάρτες που έκαιγαν χωριά «νοικοκυραίων» επί κατοχής.
Τέλος πάντων, όλα είναι τουρλουμπούκι.
Το μόνο ξεκάθαρο είναι πως στην Ελλάδα, ειδικά επί Μητσοτακέικου (δυο φορές) ζούμε σε καθεστώς Crony capitalism, ή αλλιώς διαπλεκομένων συμφερόντων.
Τι είναι όμως αυτό το πράγμα;
Είναι ένα ιδιόμορφο καθεστώς, που ακόμη και μέσα σε πλαίσια κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, η επιτυχία της επιχειρηματικότητας εξαρτάται από τις διασυνδέσεις της πολιτικής ηγεσίας με τους επιχειρηματίες, αντί να εξαρτάται από την ελεύθερη αγορά και τους αδιάβλητους κανόνες της.
Μια δήθεν επιχειρηματικότητα δηλαδή, που παράγει πλούτο για τους εκλεκτούς, η οποία όμως εξαρτάται από το ρουσφέτι, και τον φαβοριτισμό των κυβερνώντων, με αντάλλαγμα την πολιτική στήριξη, και κυρίως τη μίζα.
Παρασιτικός κρατικοδίαιτος καπιταλισμός, στα πλαίσια μιας κληρονομικής τηλεοπτικής δημοκρατίας.
Αυτό ζούμε.
Από τη μια οι γόνοι πολιτικάντηδες σωτήρες, και από την άλλη μια δράκα κρατικοδίαιτων δήθεν επιχειρηματιών, με κοινή συνισταμένη το ένα χέρι νίβει το άλλο, και τα δυο μαζί μουντζώνουν τον «σοφό» λαό που αποχαυνωμένος τους χειροκροτεί.
Δε συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι παγκόσμιο φαινόμενο, ακόμη και σε φουλ δημοκρατικές αναπτυγμένες χώρες όπως η Αμερική, εκεί όπου οι εκάστοτε πολιτικοί ηγέτες θεωρούνται απλά εμπορικοί εκπρόσωποι των επιχειρηματιών, κυρίως του περίφημου military industrial complex.
Για να μη μιλήσουμε για Ρωσία, Τουρκία, Κίνα, κλπ.
Πρόκειται δηλαδή για ένα οικονομικό σύστημα όπου οι επιχειρήσεις κερδίζουν μέσω δημοσίων έργων, κρατικών επιδοτήσεων, συμβολαίων, φοροαπαλλαγών, απ’ ευθείας αναθέσεων, και άλλων ειδών κρατικών παρεμβάσεων.
Είναι τυχαίο πως στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια όλοι οι μεγάλοι εργολάβοι δημοσίων έργων κλπ, έσπευσαν να γίνουν και εκδότες εφημερίδων, καναλάρχες, κ.ο.κ;
Γιατί; Μα για να έχουν τα εργαλεία να πιέζουν και να εκβιάζουν τους πολιτικούς προκειμένου να εξυπηρετούνται τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Κι άλλο που δε θέλουν και οι πολιτικοί μας, οι οποίοι στην ουσία είναι απλά οι μεσάζοντες, που πολιτεύονται, νομοθετούν, και κυβερνούν για το… ποσοστό τους.
Σε σημείο που κάποιοι ποταποί να ζητούν κατάργηση των πολιτικών-μεσαζόντων, και πέρασμα στην απ’ ευθείας διακυβέρνηση από τους επιχειρηματίες, μπας και πιάσουμε το ιδανικό της άμεσης δημοκρατίας, χωρίς ανάγκη ύπαρξης εκπροσώπων.
Αυτό λοιπόν το είδος καπιταλισμού που έχουμε στη χώρα μας είναι και η αιτία για όλα τα δεινά της.
Οι επιπτώσεις τους επηρεάζουν τη δημοκρατία, την οικονομία, την ενημέρωση, και γενικά όλα τα συστατικά του πολιτικού και κοινωνικού μας γίγνεσθαι. Ακόμη και του κατασυκοφαντημένου δημόσιου τομέα, ο οποίος παρ ‘όλη την απαξίωση εν τούτοις τα καταφέρνει εξίσου καλά με την οποιαδήποτε πολυδιαφημισμένη ιδιωτική (κρατικοδίαιτη όμως) πρωτοβουλία. Απλά το κάνει χωρίς φρου φρου κι αρώματα.
Πάντως αν και ως Έλληνες ζούμε σε αυτό το είδος καπιταλισμού εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες, ο όρος πρωτοεισήχθη στην πολιτική και την οικονομική επιστήμη στις αρχές των ‘80ς με αφορμή το καθεστώς Μάρκος στις Φιλιππίνες, και λίγο αργότερα ως ερμηνεία της δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης στην Ασία, πάντα σε συνδυασμό με τον άλλο όρο, εκείνον του corporate welfare, που απλά περιγράφει το φαινόμενο οι κυβερνήσεις να διασώζουν και να επιδοτούν (με κρατικό χρήμα) φίλα προσκείμενους σε αυτές δήθεν επιχειρηματίες.
Κάτι που βλέπουμε να συμβαίνει συστηματικά εδώ και μερικά χρόνια στην Ελλάδα, ειδικά με τα λοκντάουν, και πιο ειδικά από τότε που το Μαξίμου το ανέλαβε ο «κεντρώος» και αδιάβλητος Κυριάκος, και οι συν αυτώ, με φίλους «επιχειρηματίες» να νομοθετούν οι ίδιοι ξεδιάντροπα υπαγορεύοντας στους υπουργούς τις εκάστοτε επιθυμίες τους.
Και όταν αυτό δε γίνεται (σπανίως), ή μπλέκονται τα συμφέροντα, τότε αστράφτουν και βροντάνε, και οι πολιτικάντηδες αρχίζουν να πανικοβάλλονται, επιδεικνύοντας το πραγματικό τους πρόσωπο. Ανθρωπάκια δηλαδή, συρόμενα από τα συμφέροντα… για μια μίζα.
Με τις υγείες μας…
Μερικές παρατηρήσεις:
(1) Ηταν στρατηγική επιλογή των πολιτικών, του “εθνάρχη” συγκεκριμένα να μην υπάρχουν άλλα κέντρα ισχύος στη χώρα. Να συγκεντρωθεί όλη η εξουσία στο γκουβέρνο. Γι αυτό δήμευσε (όχι κρατικοποίησε) τον όμιλο Ανδρεάδη. Το έκανε το Δεκέμβρη του 74, 4 μήνες μετά τη Κυπριακή τραγωδία που δείχνει και τι θεωρούσε ως σημαντικό. Ακολούθησε βέβαια ο “σοσιαλομανής” Παπαγής Παπαληγούρας και ο Ανδρέας με τον Αρσένη και έδεσε το γλυκό. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο.
(2) Ηταν στρατηγική επιλογή να μην υπάρχουν ξένες εταιρείες στη χώρα. Οποιες υπήρχαν αναγκάστηκαν να φύγουν είτε με το “συνδικαλιστικό κίνημα” ειτε με νόμους όπως αυτός που βγήκε νύχτα επί ΚΚ Β” και υποχρέωνε τους προμηθευτές καυσίμων να έχουν τεράστιους αποθηκευτικούς χώρους που φυσικά είχαν μόνο τα διυλιστήρια και επομένως οι ξένες εταιρείες έφυγαν και νοικιασαν τα σήματά τους, αυτά που βλέπουμε στα πρατήρια.
(3) Ηταν στρατηγική επιλογή να φτιαχτούν ολιγάρχες. Ατομα με προνομιακή πρόσβαση στη πολιτική εξουσία με αντάλλαγμα την πλύση εγκεφάλου στους “ιθαγενεις”. Αρχικά με εφημερίδες και στη συνέχεια με την TV και τις “ειδήσεις” τους
(4) Ηταν στρατηγική επιλογή να φτιαχτεί μια δημοκρατία τύποις. Μόνο με τα εξωτερικά γνωρίσματα της αλλά χωρίς καμιά διάκριση εξουσιών. Στη πραγματικότητα υπάρχει μόνο εκτελεστική εξουσία με τους “νομοθετες” να παίζουν το ρόλο κλακαδόρων και την δικαιοσύνη να είναι ουσιατικά υπαλληλία της εκτελεστικής (Κάτι που φάνηκε πολύ καθαρά στην υπόθεση Γεωργίου)
Λίγο πολύ αυτή είναι η Μεταπολίτευση.
Για να γίνει αποδεκτή πούλησε το Greek dream δλδ δημοκρατικό πέντε/κάποια χρόνια σε ΔΕΚΟ/πολλά χρόνια στη σύνταξη με εισόδημα ανάλογο του τελικού μισθού συν εφάπαξ.
Δεν έβγαινε βέβαια όπως ξέρει κάθε ένας που κατάφερε να τελειώσει το δημοτικό μια και ποσοστό του μισθού για Χ χρόνια δεν μπορεί να δίνει σύνταξη ίση με το μισθό πάλι για ~Χ χρόνια συν εφάπαξ!
Εξαγόραασε δλδ την ανοχή των πολιτών δωροδωκόντας τους με τα λεφτά των παιδιών τους μια και αυτά χρέωσε.
Δεν είναι αμέτοχη η Ελληνική κοινωνία. Ουσιαστικά έκανε αποδεκτή μια σύγχρονη φεουδαρχία όπου το πολιτικό σύστημα αγκαλιά με τους ολιγάρχες είναι η άρχουσα τάξη και οι υπόλοιποι είναι οι δουλοπάροικοι.
Υπάρχει πλήρης εξάρτηση για την συντριπτική πλειοψηφία είτε γιατί είναι ΔΥ είτε γιατί είναι συνταξιούχοι, είτε γιατί είναι ελέυθεροι επαγγελματίες σε μια κινούμενη άμμο “κανονισμών” και φόρων είτε γιατί είναι άνεργοι και ο μόνος τρόπος για να βρουν δουλειά είναι μέσω της άρχουσας ταξης. (βλέπε και την περίπτωση Ζαχόπουλου για το που φτάνει τον κόσμο η απελπισία) μια και δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο μικρομεσαίοι δλδ τύποι που αγόρασαν μια θέση εργασίας (μαγαζί) και προσπαθούν να επιβιώσουν βγάζοντας το λάδι από τον “υπάλληλο”.
Τέτοιος καπιταλισμός χωρίς κεφάλαιο δλδ!
Το πιο ωραίο είναι ότι λόγω της πλύσης εγκεφάλου που έχει υποστεί η κοινωνία πιστεύει ότι η λύση στα προβλήματά της είναι η ενίσχυση της άρχουσας τάξης! Ενώ πάει και δίνει το 50% όσων βγάζει για αστείες παροχές ζητάει μεγαλύτερο κράτος που αναγκαστικά μεταφράζεται σε ακόμη μεγαλύτερη απώλεια εισοδήματος από το 50% που ήδη πάει και ακουμπάει.
Το δε πρόβλημά της είναι να βρεθεί “ο ηγέτης” δλδ ο απόλυτος μονάρχης!
Δεν είναι τυχαίο ούτε ότι χρεοκόπησε η χώρα της Μεταπολίτευσης ούτε ότι είδε όλες τις άλλες χώρες της περιοχής να την ξεπερνούν σε βιοτικό επίπεδο πλην της Αλβανίας και της Βουλγαρίας (αλλά για πόσο ακόμη?)
Με άλλα λόγια μακάρι το πρόβλημά μας να ήταν ο crony capitalism. Εχουμε πολύ μεγαλύτερο!
Προχώρησε η επιστήμη της παραπληροφόρησης, οι γνωστοί πλέον άχρηστοι – άριστοι βάλθηκαν να παραπληροφορήσουν ακόμη και το πεινασμένο στομάχι του Έλληνα με fake αντίδραση στην πείνα. Καταργούν ακόμη και την ιεράρχηση αναγκών, βάζουν την (δήθεν) ασφάλεια που μπορεί να προσφέρει ο Ηγεμόνας πάνω από τις ανάγκες κάλυψης των βασικών βιοτικών αναγκών των πολιτών. Όμως, το στομάχι δεν αναγνωρίζει την προπαγάνδα των καλαθιών και την ψεύτικη υπόσχεση για τη δημιουργία κυβερνητικού πλαισίου επιβίωσης των νοικοκυριών, η ασφάλεια (ή η κατάργηση της με το σταμάτημα των επιδοτήσεων σε παρόχους ενέργειας και πολίτες) είναι εικονική, καλλιεργείται μόνο στα δελτία ειδήσεων των 8.30 μμ και απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα, για τους πολίτες αποτελεί ένα ακόμη «θα».
Το εξωτερικό και εσωτερικό μέτωπο της χώρας δεν παρέχει τελικά ασφαλεια, η Ηγεμόνας κυβερνά πλέον με τον φόβο που ενσπείρει στην κοινωνία, την οποία συνειδητά δηλητηριάζει.
@ George
Μερικές παρατηρήσεις στις παρατηρήσεις.
1) το 74 είχε βγει η χώρα από μια δικτατορία. Έπρεπε λοιπόν να μαζευτεί το χάος. Έπρεπε να δηλαδή να βρεθεί ένα modus operandi μεταξύ κράτους και των όσων περιγράφει το “ποιος κυβερνά αυτη την χώρα”.
Το 81 που ακολούθησε υπήρξε για πρώτη φορά αναγνώριση των συνδικαλιστικών φορέων και των αντίστοιχων διεκδικήσεων. Το γιατί φτάσαμε να θεωρείται συνδικαλιστής ο Παναγόπουλος είναι άλλο θέμα.
Μάλλον φταίει πως τελικώς απέτυχε η προσπάθεια να δαμαστει το παρακράτος που εγκαταστάθηκε από την λήξη του ΒΠΠ στην Ελλάδα ως προτεκτοράτο των Αγγλοσαξωνων το οποίο τελικώς πέτυχε να διαβρώσει την οποία προσπάθεια έγινε.
2) Ναι μεν αλλά. Δεν νομίζω να έχει κανένας την εντύπωση πως αυτοί που έχουν τα διυλιστήρια είναι εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος ή των αμερικανικών συμφερόντων. Η σημερινή κατάσταση υποδηλώνει το αντίθετο, ειδικά αν δούμε την εξέλιξη στο ενεργειακό σκέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
3) Ακριβώς. Αγγλοσαξονικό προτεκτοράτο. Η ίδια ιστορία ξανά και ξανά ανά τον κόσμο. Δεν διεκδικούμε την πατρότητα. Η δικλείδα ασφαλείας για την χειραγώγηση των κυβερνήσεων σε περίπτωση εκλογικού ατυχήματος. Νομίζω στις μέρες μας είναι προφανές.
4) ομοίως. Ποια δημοκρατία υπάρχει σε ΗΠΑ, Βρετανία κλπ? Λόμπι κυβερνούν, λόμπι επιβάλλουν, λόμπι διαχειρίζονται.
Οικονομισμος ο οποίος αναποδραστα οδηγεί σε κυβερνήσεις ξένες προς τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του εκάστοτε έθνους.
Και δεν χρειάζεται να πάμε πίσω. Μπορούμε να δούμε τι γίνεται με την περίπτωση των υποκλοπών. Πέπλο συγκάλυψης από κυβέρνηση, Βουλή δια της πλειοψηφίας του κυβερνώντος κόμματος, ΜΜΕ των ολιγαρχων και δικαιοσύνη που έδειξε αντανακλαστικά μόνο ως προς το ποιος έκανε τις διαρροές.
Όμως η υποστήριξη της άρχουσας τάξης δεν είναι η πεμπτουσία του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος?
Για να το θέσω αλλιώς, μπορεί το καπιταλιστικό σύστημα να εναντιωθεί στο κεφάλαιο και να παραμείνει καπιταλιστικό?
Λες για το ασφαλιστικό πως δεν είναι βιώσιμο. Και όμως, αν τα κεφάλαια που μαζεύει για 35-40 χρόνια από τον καθε εργαζόμενο αξιοποιούνταν θα είχε την κατάλληλη απόδοση ώστε να αρκούν. Υποτίθεται πως αντίστοιχα λειτουργούν και οι τράπεζες με την έννοια της απόδοσης από την διαχείριση κεφαλαίων. Όμως για τις τράπεζες που είναι η κολώνα του καπιταλιστικού συστήματος δεν μιλάει κανείς. Παρόλο που τις διασώζουν οι κυβερνήσεις με εθνικά κονδύλια. Αντίθετα τα ασφαλιστικά ταμεία είναι τα κακά, παρόλο που ο ρόλος τους είναι να εξασφαλίζουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αξιοπρέπεια στα γηρατειά και όχι ευκαιρίες στους Πατσηδες αυτού του κόσμου.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι τα επιμέρους. Είναι το ίδιο το πλαίσιο. Η κοινωνία αποτελείται από μαριδες ,σαρδέλες, μπαρακουντα και καρχαρίες. Όποιος έχει δει ντοκιμαντέρ ξέρει πως όταν οι θηρευτές πλησιάζουν τα μικρά ψάρια σχηματίζουν μια μπάλα για να μεγαλώσει ο όγκος τους. Κάποια θα φαγωθούν, αυτό είναι σίγουρο, όμως τα πολλά θα επιβιώσουν από την δύναμη της ομάδος.
Εδώ δυστυχώς τα “ψαράκια” βλέπουν αμέριμνα βίντεο με τεχνικές ψαρέματος και πιστεύουν πως κάθονται στην παραλία και δολωνουν το καλάμι.
Μέχρι να φαγωθούν.
Οπότε η συζήτηση πρέπει να γίνει στην βάση του αν υπάρχει περίπτωση ο νόμος της ζούγκλας, δηλαδή ο καπιταλισμός, να ευνοεί ποτέ την σαρδέλα απέναντι στον καρχαρία.
Το επιχείρημα πως υπάρχουν και ψαράκια που καθαρίζουν τα δόντια του καρχαρία δεν θα έπρεπε να πείθει φυσικά την σαρδέλα εκτός και αν η σαρδέλα αποτελεί τέλειο παράδειγμα λούμπεν ατομικότητας.
Το περίφημο “ανήκουμε εις την Δύση” δεν εξήγησε ποτέ πως είμαστε η ουρά αυτής. Και η ουρά δεν έχει ούτε στόμα ούτε στομάχι, δεν καταναλώνει και ούτε μεταβολίζει, απλώς κουνιέται στον ρυθμο που της επιβάλλει ο εγκέφαλος. Ένας εγκέφαλος που βρίσκεται κάπου μακριά. Και αν κάποια στιγμή κοπεί, μικρό το κακό. Ο οργανισμός θα επιβιώσει.
Ας το έχουμε υπόψη μας.
Και ένα συμπληρωματικό σχόλιο.
Το τελευταίο διάστημα έχουν σταλεί διάφορα “μηνύματα” τα οποία έχουν περάσει στα ψιλά.
1) ο βουλευτής που διεγράφη από την Κ.Ο. της ΝΔ δήλωσε πως φυσικά και ήξεραν ποιες είναι η δραστηριότητες του.
Σε ποιον πήγε αυτό το μήνυμα αν συνυπολογίσουμε πως ο πρωθυπουργός είναι πολύ αυστηρός από οικογενειακή παράδοση με όσους κάνουν δουλειές στην πλάτη του και από το γεγονός πως αν και ο εν λόγω βουλευτής είχε offshore, κάτι που είναι παράνομο, δεν έγινε κίνηση για άρση της ασυλίας του?
2) η αρμόδια εισαγγελέας της ΕΥΠ δήλωσε πως θα παρακολουθούσε και την ΠτΔ. Τι μήνυμα πέρασε στο προεδρικό μέγαρο, καθώς είναι μια πολύ βαριά δήλωση η οποία δεν της προσέφερε στην υπεράσπιση της το οτιδήποτε?
3) ο ΥΠΕΞ δήλωσε αδιανόητο το γεγονός να παρακολουθείται. Αν όμως είναι πιθανό για την ΠτΔ γιατί όχι και για τον ίδιο? Τι εννοούσε και πως η ίδια δήλωση θα ερμηνευόταν από ένα στέλεχος της αντιπολίτευσης? Εννοεί πως δεν έγινε ή πως αν έγινε θα αντιδράσει?
4) ο υπουργός ανάπτυξης ενώ αρχικά είχε πει πως δεν έχει τίποτα να κρύψει και πως δεν θα τον απασχολούσε να παρακολουθήσουν το κινητό του, σε μεταγενέστερο χρόνο απειλεί τον εκδότη πως θα τον βάλει φυλακή αν έχει στην κατοχή του συνομιλίες του υπουργού.
Δηλαδή οι συνομιλίες του είναι αποδεκτές ως περιεχόμενο από τα διάφορα κέντρα παρακολούθησης αλλά όχι από το πανελλήνιο?
Είναι εντωμεταξύ το ποιο γελοίο σε αυτό τον τόπο είναι κάποιοι που νομίζουν ότι είναι δεξιοί όπως επίσης κάποιοι που νομίζουν πως είναι αριστεροί ενώ είναι ακριβώς το ίδιο.
@george N. Πως τα ξερεις ολα αυτα; Αλλα δεν ξερεις ποιος μας εκοψε 8.000 ευρω το χρονο απο μισθους και συνταξεις και δωρα. Δεν τα λεει αυτα ο ΣΚΑΙ..
@george N. Ουτε τι εβαλε ενεχυρο η ΝΔ και πηρε 400.000.000 ευρω δανειο ουτε με ποιον πρωθυπουργο θα τα πληρωσει ξερεις.
@ Λυμπέρης
Μεταφέρεις άκριτα πράγματα της Δύσης, στα δικά μας.
Στα νεοβυζαντινά κράτη (Ελλάδα, Κύπρος, Ρωσία, Ουκρανία κτλ) δεν υπάρχει καπιταλισμός.
Και επομένως αφού δεν υπάρχει το ουσιαστικό δεν μπορεί να υπάρχει και ο επιθετικός προσδιορισμός του Strange, το crony capitalism.
O καπιταλισμός προυποθέτει κεφάλαια. Το λέει και η λέξη. Εδώ όπως είπαμε έχουν απαγορευθεί. Καθόλου τυχαία βέβαια. Γι αυτό και η τόσο τραγική θέση της Ελλάδας στις επενδύσεις.
Γι αυτό και δεν έχουμε αστούς. Και επομένως αστική τάξη. Και χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει και προλεταριάτο. Γι αυτό δεν έχουμε και συνδικαλιστικό κίνημα. Μόνο κάτι του Δημοσιου τάχα μου! Αστειότητες.
Ενα παράδειγμα για να αντιληφθείς τι ισχυρίζομαι.
Από τη Δύση των Μέσων Χρόνων. Που είχε χωριστει σε αυτούς που προσεύχονται, σε αυτούς που πολεμούν και σε αυτούς που εργάζονται. Η σχέση μεταξύ των δύο πρώτων κλήρου και αρχόντων ήταν δυναμική, Κάποτε η πλάστιγγα έγερνε στους πρώτους άλλοτε στους δεύτερους.
Καμία σημασία όμως δεν ειχε. Η ζωή συνεχίστηκε ίδια και απαράλλαχτη για 700 χρόνια.
Ηταν το εμπόριο στον ύστερο Μεσαίωνα που μας έδωσε τους αστούς.
Ομοίως δεν έχει κάποια σημασία αν το κέντρο ισχύος θα είναι στη πολιτική τάξη ή στους ολιγάρχες (“δυνατούς”) στο δικό μας βυζαντινό μεσαίωνα.
Είναι άσχετο αυτό που θελουν οι “αριστεροί” και οι λαικο”δεξιοι” μας, το ακόμη μεγαλύτερο κράτος ή αυτό που θέλουν οι “νεοφιλελεύθεροι” μας , τους ολιγάρχες.
Ολοι αυτοί παλεύουν να μην υπάρξει αστική τάξη. Με κίβδηλους χαρακτηρισμούς για το τι είναι μια και αυτοί ανήκουν στη Δύση και μάλιστα χρονικά μετά τις τρεις επαναστάσεις της αστικής τάξης, την Ενδοξη, την Αμερικανική και τη Γαλλική. Που καμμιά σχέση δεν έχει με δαύτους.
Η πραγματικά προοδευτική θέση είναι η χειραφέτηση της κοινωνίας και η αυτονομίας της από μια δράκα ανθρώπων τους “πολιτικούς” και τους ολιγάρχες και όχι στο ποια είναι η σχέση μεταξύ τους.
@ George N
Ενδιαφέρουσα η απάντηση σου.
Ας δούμε λοιπόν κάποια σημεία.
Κεφάλαιο στην Ελλάδα.
Φαντάζομαι θεωρείς πως οι Έλληνες εφοπλιστές δεν αποτελούν κεφάλαιο αλλά μαριδες. Άρα όλοι αυτοί που έχουν πλοία, ΜΜΕ, ομάδες και διυλιστήρια ταυτόχρονα είναι συνοικιακά μαγαζάκια.
Δεκτό.
Αλλά ακόμα και αυτά τα συνοικιακά μαγαζάκια θα μπορούσαν να κρατήσουν κάποιες δουλειές στην Ελλάδα αλλά δυστυχώς έφυγαν όλοι οι άριστοι τεχνίτες των ναυπηγείων στην Κίνα. Βέβαια αυτό έγινε και με τις γαλλικές, τις γερμανικές και τις λοιπές αστικές βιομηχανίες της Δύσης, αλλά μάλλον εκεί είναι καλό γιατί έχουν αστική τάξη.
Αλήθεια η Δύση έχει προλεταριάτο αφού έχει αστική τάξη?
Ως προς τον διαχωρισμό του κλήρου και της αριστοκρατίας στην Δύση με το κεφάλαιο.
Ποιος εκμεταλλεύτηκε την προτεσταντική ηθική του εργάτη που θα πάει στον παράδεισο μέσα από την σκληρή δουλειά αν όχι το κεφάλαιο?
Ποιος μετέφερε την διαδοχή των κοινωνικών προνομίων από την κληρονομική διαδοχή στην διαδοχή δια των ακριβών τίτλων σπουδών?
Ο απόφοιτος του κολαμπια είναι κατάλληλος για πρωθυπουργός ενώ του Μετσόβιου για τα σκουπίδια. Και αυτό δεν είναι ελληνική παντετα. Ακολουθούμε την Δύση καθυστερημένα όπως πάντα, όπως κάνουν όλες οι αποικίες.
Για τις επαναστάσεις δεν έχω να πω και πολλά. Αν η ξεβρακωτη (sans culotte) μασσαλιώτιδα ήταν κεφαλαιούχος τότε πάω πάσο.
Όμως πάμε και στο παράλογο του πράγματος.
Γράφεις: Η πραγματικά προοδευτική θέση είναι η χειραφέτηση της κοινωνίας.
Εάν αυτό είναι το ζητούμενο τότε θα έπρεπε να φέρεις ως παράδειγμα την ρωσική επανάσταση και την παρισινή κομμούνα( απέτυχαν και οι δύο βέβαια ως προς το σκοπό) και όχι την σύμπτυξη μεταξύ των βασιλικών οίκων της Αγγλίας και της Ολλανδίας…
@ Τσε
(1) Δεν δάνειζαν άλλο το παιδί σου για να τα παίρνεις εσύ. Το είχες αναγκάσει σε υπερδανεισμό και δεν θα μπορούσε να τα γυρίσει πίσω. Οπότε κόπηκε η μάσα σε βάρος του. Πάντως αρκετά του πήρες για την τιμή που του έκανες να το γεννήσεις.
(2) Δεν ψήφισα ποτέ ΝΔ. Οπότε ρώτα αυτούς που το έκαναν. Η που ψήφισαν άλλο κοινοβουλευτικό κόμμα. Το ίδιο είναι. Τα μεγέθη αλλάζουν. Μήπως όμως μιλάμε για σένα κατά τύχη?
(1) To εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι εκτός Ελλάδας. Η καταγωγή τους δεν έχει κάποια σχέση.
Για κοινωνικοοικονομικά συστήματα μιλάμε όχι για το Ancestry.
(2) Τα ναυπηγεία τα είχαν αστοί και τους τα πήραν. Το ένα με δήμευση!! Οπως και τις τράπεζες & τις ασφαλιστικές (κάποιες πάλι με δήμευση!!), έφτιαξαν κρατικές αμυντικές βιομηχανίες για να κλείσουν τις ιδιωτικές (Μποδοσάκης) και τόσα άλλα. Η Μεταπολίτευση που λέγαμε. ΝΔ, “Εθνάρχης”, Ληγούρας κτλ
(3) Στρεβλή η αναφορά στον Προτεσταντισμό αλλά δεν έχει σημασία. Κρατάω τον Weber για μελλοντικές ανταλλαγές. Η αναφορά πάντως ήταν για την Ελλάδα που προφανώς και δεν έχει επηρεαστεί.
(4) Η Γαλλική είναι αστική Επανάσταση. Δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε κι αυτό….To τέλος του Ancien Regime κτλ
(5) Η Οκτωβριανή που ανέτρεψε την αστική Επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917 που με την σειρά της είχε ανατρέψει τον Τσαρισμό ήταν πισωγύρισμα. Ιστορικό ατύχημα που ακόμη το πληρώνει ο Ρωσικος λαός.
Εδωσε τον ultra τσαρισμό που ήταν η επιστροφή στην απόλυτη μοναρχία ελέω εργατικής τάξης (τάχα μου και το κερασάκι είναι ότι αυτή δεν υπήρχε καν!) ακόμη πιο πριν μάλιστα και από την εποχή της πεφωτισμένης δεσποτείας (βλέπε Σταλινισμό και σύγκρινε με την εποχή του Ιβαν Δ’ τον Τρομερού)
@ George N
1)άρα είναι Marinakis , Alafouzos κλπ. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι έρχονται για διακοπές μόνο στην χώρα.
2) και μένα τι με νοιάζει? Τι θα άλλαζε αν είχα Bodosakis αντί για Marinakis?
Αυτό που με νοιάζει είναι όταν πέρασαν τα μέσα παραγωγής στο κράτος να μην είχε γίνει το πλιάτσικο που έγινε από τους νόμιμους ιδιοκτήτες της χώρας.
3) καμία στρέβλωση. Τα έχει γράψει η ιστορία και η κοινωνιολογία.
Όσο για την αναφορά ήταν για την Δύση και όχι για την Ελλάδα
( Έγραψες : Από τη Δύση των Μέσων Χρόνων. Που είχε χωριστει σε αυτούς που προσεύχονται, σε αυτούς που πολεμούν και σε αυτούς που εργάζονται.)
4) εγώ μίλησα για κεφάλαιο και όχι για αστική τάξη. Εκτός κι αν πιστεύεις πως η αστική τάξη της εποχής ήταν σαν τον Ελον Μάσκ και όχι κάτι παραπάνω από μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, δημόσιοι υπάλληλοι της εποχής και ελεύθεροι επαγγελματίες.
5) δεν υπήρχε στην Ρωσία εργατικη τάξη το 1917 αλλά υπήρχε ΣΓΒ( κατα το ΣΕΒ) στην Γαλλία το 1789 ο οποίος και βγήκε στους δρόμους να επαναστατήσει.
Τελικά δεν μου είπες αν τα δυτικά κράτη έχουν προλεταριάτο εφόσον έχουν αστική τάξη…
@ georgeN. Παλι μας λες αερολογιες. Δεν βλεπω να τους κατακρινεις για τα δανεια και πως θα πληρωθουν,γιατι ειναι λεφτα του λαου. Στη ΝΔ δεν κοπηκε η μασα οπως λες . Ουτε στον Πατση ουτε στον Μαραβεγια ουτε στον Σταση της Δεη. Μονο ο λαος υπερδανειζοταν. Τωρα θα μας πεις με ποιον πρωθυπουργο θα γυρισει πισω τα λεφτα η ΝΔ η πιαστηκες αδιαβαστος;
@ Λυμπέρης
Και ο Μαρινάκης και ο Αλαφούζος δεν έχουν τα καράβια τους στην Ελλάδα.
Αν θεωρείς τα κανάλια και τις ομάδες επιχειρήσεις οκ…..
Δεν ισχυρίζομαι ότι θα σε ένοιαζε το να μην υπάρχουν αστοί στη χώρα. Είναι καθαρό ότι θες τα μέσα παραγωγής στο κράτος. Και αυτό είναι λογικό μια και είσαι σοσιαλιστής παλαιάς κοπής. Δεν το έλεγα για σένα, επεσήμανα το παράδοξο μια “αστική” κυβέρνηση να εξαφανίζει τους αστούς. Δεν σου μοιάζει κάπως περίεργο?
Η αστική τάξη την εποχή των αστικών επαναστάσεων στις μητροπόλεις του καπιταλισμού προφανώς και δεν ήταν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις. H East India Company πχ είχε πέρα από τεράστιες εκτάσεις (ολόκληρη υποήπειρο), εμπορικούς στόλους κτλ και 260,000 φαντάρους. Δεν το λες και μαγαζάκι…Ο Μusk είναι ένα τίποτα μπροστά της.
H Bass του 1777, η εταιρεία με το πρώτο εμπορικό σήμα το κόκκινο τρίγωνο που βλέπεις σε πίνακα του Monet είχε όλο το Burton με παραγωγή μπύρας για ολόκληρη την αυτοκρατορία και χιλιάδες ιδιοκτητες pub
Μπορώ να συνεχίσω επ’άπειρο αλλά νομίζω είναι σαφές ότι μιλάμε για τεράστιες επιχειρήσεις με πολλούς μετόχους.
Που δεν πήγαιναν πάντα καλά βέβαια. Η μεγαλύτερη Σκωτσέζικη η CSTAI κατέρρευσε αφού επένδυσε στο Darrien Scheme και για αυτό η αστική τάξη της Σκωτίας ζήτησε την ένωση με την Αγγλία to 1707 με αντάλλαγμα το bail out της.
@ George N
Ώστε η East India Company έκανε την γαλλική επανάσταση λοιπόν.
Δεν το ήξερα.
Εγώ νόμιζα μόνο πως πούλαγε όπιο στους Κινέζους.
@ Λυμπέρης
Δεν ήταν μόνο η Γαλλική. Ηταν και η Ενδοξη στην Αγγλία ένα αιώνα πιο πριν
Υπήρχε και Γαλλική εταιρεία Ινδιών (όπως και Ολλανδική) ενώ σχεδόν όλο το εμπόριο ζάχαρης τον 18ο αιώνα είναι σε Γαλλικά χέρια. Χαρακτηριστικά ο Ναπολέων είχε πει απαξιωτικά “μαγαζάτορες” τους Αγγλους σε σύγκριση με τη Γαλλία.
Ο καπιταλισμός και η αστική τάξη έχουν πολύ πιο βαθιές ρίζες και δεν είναι σχετικά σύγχρονο φαινόμενο όπως φαντάζεσαι. Features υπάρχουν το 1630 στην Ολλανδία-βλέπε τουλίπες και το ρόλο των μοναστηριών ωs securities και τα καπηλειά ως trading houses. Και φυσικά πάει ακόμη πιο πίσω στις πόλεις του Ιταλικού βορρά.
Καταλαβαίνω ότι έλκεσαι από ερμηνείες στυλ Κορδάτου αλλά αυτό είναι το αντίστοιχο του να μην αφήνουμε τη πραγματικότητα να μας χαλάσει μια όμορφη ιστορία.
@ George N
Δηλαδή την γαλλική επανάσταση την έκανε η γαλλική εταιρεία ανατολικών Ινδιών?
Νομίζω ότι χάθηκες λίγο.
Η συζήτηση ήταν ποιοι έκαναν την επανάσταση, όχι αν υπήρχαν και τότε ισχυρά καθάρματα.
Επομένως όταν η ερώτηση είναι ποιος έκανε την αστική επανάσταση η απάντηση δεν μπορεί να είναι οι αποικιοκράτες.
Η επανάσταση δεν γίνεται από τους πλούσιους. Αυτοί μόνο πολιτικά παιχνίδια παίζουν.
Οι επαναστάσεις γίνονται από αυτούς που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, τους εξαθλιωμένους.
Τους αγρότες, τους παρίες του αστικου ιστού και φτάνει ως τα μεσαία στρώματα.
Φαντάσου τον Μητσοτάκη να βγαίνει στο βουνό.
Το πολύ πολύ να πάει πολιτικός αυτοεξόριστος στο Σαιν Τροπέ.
@ Λυμπέρης
Δεν νομίζω ότι χάθηκα Λυμπέρη. Η επανάσταση έγινε εναντίον των ευγενών και του ανώτατου κλήρου.
Από την τρίτη τάξη που ήταν όλοι οι υπόλοιποι.
Προφανώς και οι πένητες. Αλοίμονο. Πλην όμως, τα αιτήματα και το αποτέλεσμα της ήταν η επικράτηση της αστικής τάξης. Και όχι μόνο στη Γαλλία γι αυτό άλλωστε και θεωρείται σημαντική διεθνώς. Με τυφλοσούρτη τον διαφωτισμό, ένα μεγάλο τμήμα του οποίου είναι ο φιλελευθερισμός.
Δεν υπάρχουν μόνο οι μεγαλοαστοί. Μοιάζει να ταυτίζεις την αστική τάξη αποκλειστκά με δαύτους.
Η καρικατούρα των 5-10 βιομηχάνων από τη μια μεριά και των στρατιών προλεταριάτου από την άλλη είναι kitcsh. Εδώ μισο εκατομμύριο ήταν οι ευγενείς στη Γαλλία και τους φάγανε….
Οι αναφορές στις μεγάλες επιχειρήσεις του 18ου αιώνα ήταν για όσα έλεγες περί ανυπαρξίας τους.
Το αντίθετο ισχύει και αυτό ήθελα να σου πω ότι δηλαδή ο καπιταλισμός δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο αλλά πια με ιστορία αιώνων. Από τον ύστερο Μεσαίωνα.
@ George N
Έχει γίνει μια παρεξήγηση.
Αυτό που ισχυρίζομαι δεν είναι πως αστική τάξη είναι μόνο οι μεγαλοαστοί.
Ισχυρίζομαι πως αυτοί που επαναστάτησαν ήταν αυτοί που θα λέγαμε μικρομεσαίοι.
Και αυτοί αποτελούσαν την , ας την αποκαλέσουμε, αστική τάξη η οποία όμως δεν έχει την μαρξιστική έννοια και πως θα μπορούσε άλλωστε σε μια φεουδαλικη σκληρή μοναρχία.
Τα οποία μέσα παραγωγής ήταν στα χέρια ή στην επήρεια του βασιλικού περιβάλλοντος, οι ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί ήταν αριστοκράτες και γενικώς ότι περιγράφεται ως αστική τάξη στην μετέπειτα κοινωνικη ανάλυση δεν ήταν με τους κάτω αλλά με τους πάνω κατά την γαλλική επανάσταση.
Και ακριβώς επειδή μιλάμε για την γαλλική επανάσταση θεωρώ άκυρα τα παραδείγματα για την Βρετανία ή για την Γαλλία την εποχή του Ναπολέοντα.
Έγραψα στα μηνύματα που έχουν προηγηθεί.
εγώ μίλησα για κεφάλαιο και όχι για αστική τάξη. Εκτός κι αν πιστεύεις πως η αστική τάξη της εποχής ήταν σαν τον Ελον Μάσκ και όχι κάτι παραπάνω από μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, δημόσιοι υπάλληλοι της εποχής και ελεύθεροι επαγγελματίες.( Ως προς το ποιοι έκαναν την επανάσταση)
Άρα προφανώς και δεν θεωρώ τους κεφαλαιούχους ως τους μόνους εκπροσώπους της αστικής τάξης. Όμως κάνω τον διαχωρισμό μεταξύ των κεφαλαιούχων οι οποίοι όπως μας δίδαξε η ιστορία, ήταν είναι και θα είναι συντηρητικοί και των κατώτερων στρωμάτων τα οποία κάνουν επαναστάσεις όταν πιεστούν πάνω από τις αντοχές τους:
Η επανάσταση δεν γίνεται από τους πλούσιους. Αυτοί μόνο πολιτικά παιχνίδια παίζουν.
Οι επαναστάσεις γίνονται από αυτούς που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, τους εξαθλιωμένους.
Τους αγρότες, τους παρίες του αστικου ιστού και φτάνει ως τα μεσαία στρώματα.
Καταληκτικά, αν είναι κιτς να μιλάμε για “5-10 βιομηχάνων από τη μια μεριά και των στρατιών προλεταριάτου από την άλλη ” άλλο τοσο είναι μύθος πως οι “πρόγονοι” του Μητσοτάκη ( νόμιμος ιδιοκτήτης της χώρας) του Δημητριάδη( αριστοκρατία) ή των εφοπλιστων ( κεφάλαιο) θα έκαναν ποτέ επανάσταση για να ανατρέψουν τα συμφέροντα τους.
Ακομη και αν φωτογραφίζονται με το περιοδικό “σχέδία”.
Βέβαια δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το γεγονός να βγουν τα “Νέα” με πρωτοσέλιδο: “εκαμαμεν επανάσταση”…
@ Λυμπέρη
Νομίζω δεν διαφωνούμε σε πολλά. Είναι θέμα ορισμού αν ένας μέτοχος μιας κολοσιαίας εταιρείας – και τέτοιες υπήρχαν με χιλιάδες μετόχους- θα θεωρηθεί αστός ιδιοκτήτης μέσω παραγωγής ή απλά μικροαστός. Το ίδιο και οι ελεύθεροι επαγγελματίες ή τα ανώτερα στελέχη του κράτους αν και μισθωτοί.
Το σημαντικό είναι ότι υπήρχαν στρώματα που έβλεπαν ταβάνι όχι λόγω ικανοτήτων αλλά γιατί αυτό είχε καλυφθεί από την αριστοκρατία του ξίφους.
Το ακόμη πιο σημαντικό ήταν ότι υπήρχε μια ιδεολογία που πρέσβευε ότι μπορεί να δημιουργήσει ένα καλύτερο κόσμο, πιο δίκαιο και πιο εύλογο.
Αλλά και ο δουλοπάροικος, ο αγρότης ο δεμένος με μια ιδιοκτησία, o άκληρος αγροτικός εργάτης που έπρεπε να πάρει άδεια από τον ευγενή για να εργαστεί στην άλλη μεριά του χωριού αλλιώς πήγαινε δικαστήριο (πραγματική περίπτωση προγόνου μου) σε αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων πρόσβλεπε.
Η κατάσταση μετά τις επαναστασεις ήταν διάφορη από πριν και αυτό που επικράτησε ήταν το meritocracy και καταργηθηκε ουσιαστικά το aristocracy.
Επικράτησε η ιδεολογία δηλαδή της αστικής τάξης.
Δεν σημαίνει βεβαια ότι ήταν οι μόνοι που ωφελήθηκαν. Οι καιροί είχαν αλλάξει ως συνέπεια των αστικών επαναστάσεων. Ανεκδοτολογικά μέσα σε λίγα χρόνια πάλι σε πολύ μικρό χωριό προγόνων μου συνλήφθησαν αγροτικοί εργάτες γιατί είχαν φτιάξει σωματείο, στάλθηκαν εξορία στην Αυστραλία αλλά λόγω της κατακραυγής τους φέρανε πίσω.
Κάτι που δεν θα συνεβαινε πριν από τις επαναστάσεις.
https://youtu.be/W3G22nNRw94