Μια διπλή πολιτική αθλιότητα διέπραξαν χθες 12 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον βουλευτή Αθηνών Νίκο Φίλη.
- Του ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ
Με ερώτησή τους στο υπουργείο Παιδείας διαμαρτύρονται για την επιλογή του Δήμου Αθηναίων να παραχωρήσει κατά τις απογευματινές ώρες σχολικές αίθουσες σε ιερούς ναούς της Εκκλησίας, προκειμένου να υλοποιούν εκεί τα προγράμματά τους. Τα οποία δύναται να παρακολουθήσει κανείς ελευθέρως, όχι υποχρεωτικώς.
Εκτός από την αθλιότητα να αμφισβητεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε Ελληνες πολίτες, μαθητές και μαθήτριες, το δικαίωμα να μάθουν τη θρησκεία τους ή να μετάσχουν σε αθλητικές δραστηριότητες ιερών ναών, ο κύριος Φίλης και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Φάμελλος, Σκουρλέτης, Μωραΐτης, Βασιλικός, Δρίτσας κ.ά.) με την ερώτησή τους αυτή διέπραξαν μια ακόμη μεγαλύτερη αθλιότητα: Διαμαρτυρήθηκαν ειδικώς για τη συμμετοχή της εκκλησίας του Αγίου Αιμιλιανού, στην οποία υπήρξε ένα φεγγάρι επίτροπος ο παιδεραστής Ηλίας Μίχος, στα προγράμματα της Εκκλησίας.
Υπονοώντας ύπουλα ότι ο Δήμος Αθηναίων παραχωρεί αίθουσες σε ναούς όπου συχνάζουν… παιδεραστές! Χωρίς να έχουν ευθέως την τόλμη να το πουν.
Είναι γνωστή η αντιπάθεια του κυρίου Φίλη και σε όσους φιλήσυχους πολίτες «κυρ Παντελήδες» προσεύχονται στις Εκκλησίες και στην ίδια την ορθόδοξη πίστη. Αν και είμαστε βέβαιοι ότι, σε περίπτωση που τα εκπαιδευτικά προγράμματα αυτά είχαν εκπονηθεί τυχόν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έκανε τόσο φλογερή αντιπολίτευση. Εν πάση περιπτώσει.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ένα κόμμα που, πλην εξαιρέσεων (κρυπτοχριστιανοί βουλευτές του εξομολογούνται μυστικά στην Τήνο), μισεί τόσο παθολογικά την Ορθοδοξία, ο τομεάρχης του θα είχε την ευαισθησία να καλέσει στο τηλέφωνο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο ή τον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη για να ρωτήσει: «Περί τίνος πρόκειται;» Αντί να «αφρίζει» στο άκουσμα της είδησης ότι ένα φυλλάδιο της Αρχιεπισκοπής αναφέρεται στην «επικρατούσα θρησκεία» και σε «στιγμές χαράς δίπλα στον Χριστό». Αλλά φευ… Οι άνθρωποι είναι γεννημένοι δεύτεροι.
Μισούν τους προκομμένους «κυρ Παντελήδες» της μεσαίας τάξης, μισούν όσους επιλέγουν να μαθαίνουν τη θρησκεία τους, μισούν τους ιερείς και τους ιερούς ναούς. Οι οποίοι ιερείς, παρά ορισμένες εξαιρέσεις που στιγματίστηκαν, είναι το αποκούμπι των τοπικών κοινωνιών. Ας μπει στο διαδίκτυο ο φανατικός κύριος Φίλης να ακούσει ένα κήρυγμα αγάπης του πατέρα Βαρνάβα Γιάγκου στην Παναγία Λαοδηγήτρια της Θεσσαλονίκης, ας μάθει πόσοι δεκάδες νέοι παρακολουθούν τη δεύτερη λειτουργία του κάθε Κυριακή και ας μιλήσει μετά για… κατήχηση!
Όπως όμως γράψαμε από την αρχή, η αθλιότητα την οποία διέπραξε ο κύριος Φίλης -και πρέπει να τον αποδοκιμάσει δημοσίως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας- είναι διπλή: Πρώτο και κύριο, στοχοποίησε όλους τους ιερούς ναούς του -δοκιμαζόμενου λόγω της υπόθεσης παιδεραστίας Μίχου- τετάρτου δημοτικού διαμερίσματος, στο οποίο υπάγεται και ο Κολωνός.
Τη στιγμή που η εκεί τοπική κοινωνία είναι ζαλισμένη από τις αποκαλύψεις, ο ΣΥΡΙΖΑ με ευθύνη Φίλη στοχοποιεί 13 δημοτικά σχολεία, τα οποία οι επιτροπές αποφάσισαν να παραχωρούν Παρασκευές και Κυριακές, όταν είναι κλειστά, στην Εκκλησία.
Ακόμη χειρότερη είναι η επιλογή του να κάνει ονομαστική αναφορά στον ιερό ναό όπου ήταν κάποτε επίτροπος ο Μίχος και εξεδιώχθη λόγω του παραγοντισμού του.
Γράφει η ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ: «Ανάμεσα στις πέντε εκκλησίες που έχουν ζητήσει και έχουν λάβει θετική γνωμοδότηση είναι και ο Ιερός Αγίου Αιμιλιανού Λόφου Σκουζέ, που εμφανίζεται ως φορέας του προγράμματος στο 127ο Δημοτικό Σχολείο». Οι βουλευτές υποστηρίζουν ότι «γονείς στη συγκεκριμένη γειτονιά ζητούν να υπάρξει άμεσος έλεγχος για την είσοδο των κατηχητικών στα σχολεία». Είναι ντροπή. Τι θέλουν, άραγε, να υπαινιχθούν οι βουλευτές και δεν το τολμούν; Οτι ο πατέρας Νικόλαος και η εκεί Εκκλησία θα κάνουν κατήχηση… παιδεραστίας;
Πέραν αυτών, όμως, η αθλιότητα έχει και συνέχεια και επί της διαδικασίας και επί της ουσίας. Επί της διαδικασίας, διότι οι δήμοι παραχωρούν σε συλλόγους, σωματεία, πολιτιστικούς θεσμούς τις αίθουσες των σχολείων για τη διοργάνωση εκδηλώσεων που ανυψώνουν το πνεύμα. Η Εκκλησία της Ελλάδος γιατί πρέπει να εξαιρείται; Είναι θεσμός δευτέρας κατηγορίας; Στο παρελθόν, σχολικές αίθουσες που παραχωρήθηκαν σε ομάδες μεταναστών στην Κρήτη αξιοποιήθηκαν από Αλβανούς εθνικιστές για αλυτρωτική προπαγάνδα κατά της Ελλάδος. Επιδείχθηκαν σε αυτά τα προγράμματα χάρτες με τη «Μεγάλη Αλβανία» έως τη Θεσπρωτία. Γιατί, άραγε, τότε σίγησε ο ΣΥΡΙΖΑ για την κατήχηση ανθελληνισμού; Αλλά και επί της ουσίας: Ο Γάλλος συγγραφέας Μισέλ Ουελμπέκ στην «Υποταγή» γράφει ότι τα δεινά που επέφεραν την αλλοίωση της γαλλικής ταυτότητας και την αύξηση του εξτρεμισμού οφείλονται στην αγαπημένη ουδετεροθρησκία του κυρίου Φίλη.
Tο ριζοσπαστικό Ισλάμ
Από τη στιγμή που έπαψε κάθε αναφορά στον χριστιανισμό, που είναι αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής ταυτότητας (απαλείφθηκε από το προοίμιο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος!) βρήκε άπειρο χώρο το ριζοσπαστικό Ισλάμ για να τρυπώσει μέσα στα «σακίδια» των Γάλλων μαθητών. Με συνέπεια πολλοί εξτρεμιστές του ακραίου Ισλάμ (υπάρχει ασφαλώς και το μετριοπαθές) να ξεπηδούν πλέον από τις τάξεις των εξισλαμισθέντων χριστιανών! Αυτό θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Να εκδιωχθεί ο χριστιανισμός από τα σχολεία (συναφής η αντιπάθειά του στα Θρησκευτικά) για να βρει πρόσφορο έδαφος προς άνθηση ο εξτρεμισμός; Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.
Κλείνω αυτό το στενάχωρο σημείωμα γιατί αναγκάζομαι να επικρίνω τον Νίκο Φίλη, τη δημοσιογραφική πορεία του οποίου τιμώ με κεφαλαία, όχι όμως και την πολιτική, με μια προσωπική κατάθεση: Στο μακρινό 1985, κατηχητικό μάς έκανε ο αριστερός παπα-Ηλίας Υφαντής από το Περιστέρι, με καταγωγή από την Αιτωλοακαρνανία. Άλλοτε παίζαμε μπάσκετ στο προαύλιο του σχολείου και μετά συζητούσαμε επίκαιρα θέματα υπό την οπτική της Εκκλησίας, άλλοτε δίναμε ραντεβού στις κερκίδες του Δημοτικού Σταδίου Αίγινας. Πρώτα συζητούσαμε με πάθος και μετά, με μπροστάρη τον παπά, ο οποίος σούταρε στο «ξερό» με τα ράσα, παίζαμε μπάλα. Δεν πάθαμε τίποτε από την «κατήχηση». Καλοί Ελληνες γίναμε.
Πηγή: newsbreak.gr
Ο κύριος Κωττάκη επέλεξε να ασχοληθεί με ένα σημαντικό θέμα καταθέτοντας την προσωπική του άποψη για το θέμα των κατηχητικών εντός των σχολικών μονάδων. Μια άποψη ανακόλουθη με τις απόψεις που ισχυρίζονται πως “ανήκουμε εις την Δύση” και τα υπόλοιπα σχετικά.
Σκοπός του σχολείου είναι η ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών ώστε αποφοιτώντας να μπορούν να γίνουν χρήσιμοι πολίτες που έχουν κριτική σκέψη και διάθεση να επιτελούν τον ρόλο του ενεργού πολίτη.
Πετυχαίνει τον σκοπό του αυτό?
Όχι, πως θα μπορούσε άλλωστε όταν τα μαθήματα που έχουν αυτο ακριβώς το περιεχόμενο που θα βοηθούσε σε αυτή την πορεία είτε έχουν μετατραπεί σε έναν διαγωνισμό αποστήθισης με την τράπεζα θεμάτων είτε, ακόμη χειρότερα, αφαιρέθηκαν από το αναλυτικό πρόγραμμα χωρις καμία αιτιολογία όπως αποφάνθηκε και ΣτΕ το οποίο κατέρριψε την την νομοθετική πρωτοβουλία της υπουργού Παιδείας και αναμένουμε να δούμε την αντίδραση αυτής.
Τα σχολεία μας έχουν ήδη σε όλο το εύρος των τάξεων το μάθημα των θρησκευτικών. Ένα μάθημα που πέρα το προφανές, να φέρνει σε επαφή τα παιδιά με την θρησκεία, στηρίζει ενεργά την εκκλησία αφού χωρίς το μάθημα αυτό τα εκκλησιαστικά πανεπιστημιακά τμήματα δεν θα προσέφεραν επαγγελματική αποκατάσταση στους αποφοίτους τους.
Την ίδια ώρα που οι ιερείς αμοίβονται με μισθούς από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Και τώρα, μετά την απαξίωση του σχολείου, και τις πολιτικές που απέχουν πόρρω από τον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, ήρθε η προσπάθεια επαναφοράς του θεσμού του κατηχητικού ΕΝΤΟΣ των σχολικών μονάδων.
Σε αυτή την Δύση ανήκουμε?
Αυτό κατάλαβαν από τον Διαφωτισμό όσοι τον επικαλούνται ως βάση της φιλελεύθερης ιδεολογίας?
Να κόβουμε από τα παιδιά τα μαθήματα που τα φέρνουν σε επαφή και μια πρώτη γνωριμία με το πολιτειακό μας στερέωμα και να τα επαναφέρουμε στο σχολείο της δεκαετίας του 80 που μας παρουσίασε τόσο γλαφυρά η ταινία “μάθε παιδί μου γράμματα”?
Θέλουμε ένα σχολείο που προωθεί την κατήχηση ή τον προσηλυτισμό κατά άλλους?
Εάν θέλει ο Δήμος να διευκολύνει την λειτουργία του κατηχητικού να βρει αίθουσες εκτός σχολείου και να τις προσφέρει σε οποίες ενορίες δεν έχουν δικές τους οι οποίες θα είναι εκτός σχολικών μονάδων.
Να σεβαστεί την ανάγκη των πνευματικών αναζητήσεων των συμπολιτών μας που έχουν θέλουν να τις καλλιεργήσουν μέσα από την λειτουργία του κατηχητικού αλλά ταυτόχρονα να σεβαστεί και τον θεσμό του σχολείου ο οποίος οφείλει να είναι διαχωρισμένος σαφώς από άλλους θεσμούς.
Θα περίμενα λοιπόν από τον κύριο Κωττάκη να απαιτήσει την επαναφορά των μαθημάτων που κόπηκαν, να απαιτεί από τον δήμαρχο να βελτιώσει τις σχολικές κτηριακές υποδομές, να απαιτεί από το υπουργείο Παιδείας να ενισχύσει τον πρόγραμμα της ενισχυτικής διδασκαλίας τις απογευματινές ώρες και να αφήσει το σχολείο στην εκπαίδευση και τις εκκλησίες στην θρησκεία χωρίς να μπερδεύονται το ένα με το άλλο.