Του Strange Attractor
Δε μας έφτανε η οικονομική κρίση με τα μνημόνιά της, δε μας έφτανε ο κορονοϊός με τα λοκντάουν του, δε μας φτάνει ο γείτονας Σουλτάνος με τις συνεχείς απειλές του, η ακρίβεια, ο φόβος για ξεπάγιασμα, ο «σμιλεμένος» Κυριάκος και οι άριστοί του, μαζί με όλα τα λοιπά δεινά που καθορίζουν την καθημερινότητά μας εδώ και δέκα-δώδεκα χρόνια, έχουμε τώρα και τον φόβο πυρηνικού ολέθρου!
Ένας φόβος που παρέμενε στο θεωρητικό επίπεδο από την εποχή της κρίσης των πυραύλων στην Κούβα.
Ένας φόβος όμως, που πλέον φαντάζει ως ενδεχόμενο, μιας και ο Πούτιν, τον χρησιμοποιεί ως απειλή όποτε η χώρα του τα βρίσκει σκούρα.
Και τελευταία όντως η Ρωσία τα βρίσκει σκούρα, μιας και η Ουκρανία αποδείχτηκε πολύ σκληρότερο καρύδι απ’ όσο περίμεναν τόσο οι Ρώσοι, όσο και ο υπόλοιπος κόσμος (και εγώ).
Και τι λέει σε κάθε τόνο και με μεγάλο στόμφο ο Πούτιν; Ότι η Ουκρανία θα πρέπει να πάψει να αντεπιτίθεται, να δεχτεί τη μοίρα της, ενώ η Δύση (βλ. ΗΠΑ) θα πρέπει να διακόψει τον εξοπλισμό της, και να πείσει τον Ζελένσκι να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αλλιώς; Αλλιώς, λέει εμμέσως πλην σαφώς, θα δείτε… λάμψεις στον ουρανό!
Υπάρχει όμως το ενδεχόμενο αυτή η απειλή να είναι πραγματική και όχι κούφια, να μην αποτελεί δηλαδή απλά μια μπλόφα;
Σύμφωνα με την κοινή λογική, και πολλούς ειδικούς, το μόνο που κρατάει τον Πούτιν είναι ο φόβος αντίστοιχης, ή ισχυρότερης ανταπόδοσης από τη Δύση, σε περίπτωση που πρώτος πατήσει το κουμπί.
Αυτός ο «τρόμος της ισορροπίας» βασισμένος στο δόγμα MAD (mutually assured destruction) είναι που διατήρησε τον πλανήτη ασφαλή από το 1945 μέχρι σήμερα.
Μια ισορροπία που έρχεται σήμερα να διαταράξει ο Ρώσος ηγέτης.
Σίγουρα η Ρωσία είναι αυτή τη στιγμή η ισχυρότερη πυρηνική δύναμη στον πλανήτη, με πάνω από 5.000 πυρηνικές κεφαλές, στρατηγικές και τακτικές.
Αν πει λοιπόν να χρησιμοποιήσει τις στρατηγικές, ανοίγει η πύλη της κόλασης, και πάμε για παγκόσμια πυρηνική καταστροφή.
Μπορεί όμως να χρησιμοποιήσει τις τακτικές κεφαλές, που είναι σχεδιασμένες για τοπικές συγκρούσεις, προκαλούν περιορισμένες ζημιές, και ίσως να μην ενέχουν την απειλή ανταπόδοσης από πλευράς Δύσης.
Να σημειώσουμε εδώ πως ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν χρησιμοποιηθεί αυτές οι κεφαλές, οπότε και κανείς δε γνωρίζει τι μέλει γενέσθαι αν το κάνει πρώτος ο Πούτιν.
Αν το κάνει, τότε ίσως αντιδράσει το ΝΑΤΟ, ίσως αντιδράσουν οι πυρηνικές Κίνα και η Ινδία, και ίσως η κατάσταση κλιμακωθεί σε σημείο μη επιστροφής, ενώ από μόνο του ένα τακτικό πυρηνικό χτύπημα δε θα είχε σοβαρές επιπτώσεις σε ένα μέτωπο όπως το ουκρανικό που εξαπλώνεται σε πάνω από χίλια χιλιόμετρα.
Σίγουρα θα έδειχνε την αποφασιστικότητα του Κρεμλίνου, αλλά θα δοκίμαζε και τη θέληση των δυτικών στο να υπερασπιστούν την Ουκρανία, πιθανώς θυσιάζοντας την ειρήνη στον πλανήτη.
Θα ήταν όμως πολύ δύσκολο για τη Δύση να αναδιπλωθεί και να υποχωρήσει σε περίπτωση που ο Πούτιν κάνει το απονενοημένο διάβημα, επειδή απλά μια τέτοια αδράνεια, ή παθητική στάση, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο στα παγκόσμια γεωπολιτικά δεδομένα.
Άρα, ας θεωρήσουμε σίγουρο πως αν ξεκινήσει κάτι η Ρωσία, η Δύση θα ανταποδώσει.
Και αυτό σίγουρα το γνωρίζουν οι Ρώσοι.
Επίσης σίγουρο είναι πως η Ρωσία το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο καναβάτσο.
Και όπως ένα ποντίκι που παγιδεύεται πηδάει για το λαρύγγι, έτσι και ο Πούτιν είναι ικανός για όλα.
Ήδη η πετυχημένη ουκρανική αντεπίθεση τον εξανάγκασε να προχωρήσει σε μερική επιστράτευση, κάτι που απέδειξε τα κενά και τις αδυναμίες της «πολυθρύλητης» ρωσικής «αρκούδας», αλλά και σε έντονη πίεση απέναντι στη Δύση με όπλο το φυσικό αέριο, και με απειλές για «ρωσικό χειμώνα», που θα γονατίσει τη «μαλθακή» Ευρώπη, και τους «καλομαθημένους, άκαπνους, και συμβιβασμένους» πολίτες της.
Και όπως πάνε τα πράγματα στο μέτωπο, ούτε οι νέες εφεδρείες στρατιωτών με χαμηλό ηθικό, ούτε οι μισθοφόροι, ούτε οι εθελοντές Τσετσένοι δε μπορούν να βοηθήσουν τον Πούτιν να πετύχει τον σκοπό του.
Θα τον βοηθήσει άραγε η χρήση τακτικών πυρηνικών κεφαλών, που σίγουρα θα επηρεάσουν και τους δικούς του στρατιώτες στο μέτωπο;
Χλωμό…
Άρα, όπως όλα δείχνουν ο Πούτιν θα μείνει στις απειλές, καταντώντας γραφικός, με τον πόλεμο που ξεκίνησε να σέρνεται εσαεί, εκτός κι αν αποφασίσει (για δικούς του προσωπικούς λόγους) να μείνει στην ιστορία ως ο καταστροφέας της γης, και να ξεκινήσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος αν συμβεί θα επιβεβαιώσει τον Αϊνστάιν που είχε πει πως ο Δ’ Π.Π. θα γίνει με… πέτρες και ξύλα.
Όπως και να έχει, η όλη κατάσταση απέδειξε διά μίαν ακόμη φοράν τη στρατιωτική γύμνια της «ρωσικής αρκούδας», και επιβεβαίωσε τον μύθο του «ξανθού γένους» που επί αιώνες θα μας έσωζε, αλλά… ήταν απλά μύθος.
Να το ξαναπώ: Στον ρωσοϊαπωνικό πόλεμο στις αρχές του 20ου αιώνα η Ρωσία ηττήθηκε άσχημα.
Στον Α’ Π.Π. μια από τα ίδια, με τους Μπολσεβίκους να αναλαμβάνουν την εξουσία και να κλείνουν εσπευσμένα (ταπεινωτική) ειρήνη με τους Γερμανούς.
Αργότερα, οι Ρώσοι τα βρήκαν σκούρα με τη μικροσκοπική Φινλανδία.
Στον Β’Π.Π. αν ο Χίτλερ δεν είχε άλλα δυο ανοικτά μέτωπα, η Βέρμαχτ θα είχε φτάσει στη Μόσχα, πολύ πριν πέσουν τα πρώτα χιόνια.
Πιο μετά, οι Σοβιετικοί την πάτησαν στο Αφγανιστάν, κάτι που συνετέλεσε στην αυτοδιάλυση της ΕΣΣΔ.
Εν κατακλείδι, δεν πρόκειται για τη σούπερ στρατιωτική δύναμη όπως έχει καλλιεργηθεί δεκαετίες τώρα να χαρακτηρίζεται, αλλά για κάτι άλλο πολύ πιο υποδεέστερο από τη φήμη που την ακολουθεί.
Και οι Ουκρανοί το αποδεικνύουν αυτό καθημερινά, εδώ και 7 μήνες.
ΥΓ- Και στα καθ’ ημάς, πέραν των Ορλωφικών κλπ, οι Σοβιετικοί «πούλησαν» και το «δικό τους» ΚΚΕ (ΕΑΜ/ΕΛΑΣ) μετά τον Β’ Π.Π, παραδίδοντας τη χώρα στους Δυτικούς πάνω σε μια χαρτοπετσέτα, ενώ στην περίοδο του εμφυλίου, ο Στάλιν με το περίφημο «σβαρνούτ» του τους πούλησε ακόμη μια φορά.
Ποιος πολεμάει εναντίον των Ρώσων στην Ουκρανία;
Οι… Ουκρανοί;..
Όχι δα!..
🙂
Οι απειλές περί πυρηνικών κ.λ.π. είναι έτσι για θέατρο.
Ο Βλαδίμηρος και οι yesmen που έχει μαζέψει γύρω του (γιατί τους άλλους τους… “απομάκρυνε”) ψάχνουν κάτι φαντασμαγορικό για να κάνουν και δείξουν στον κόσμο.
Να δούμε τι θα ‘ναι..
Αλλά, αφού όλους τους άλλους τους έδιωξες τι περιμένεις ν’ ακούσεις από τους yesmen;
Yes, κε Πρόεδρε!
🙂
Αυτό με τους yesmen κολλάει σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις κι αλλού..
Αν οι Ουκρανοί είχαν κάνει μια τόσο πετυχημένη αντεπίθεση τότε δεν θα είχαν λόγο να προχωρήσουν σε μια επίθεση στην γέφυρα που συνδέει την Κριμαία η οποία έχει όλα τα χαρακτηριστικά της τρομοκρατικής ενέργειας.
Βομβιστής αυτοκτονίας που ενεργοποιεί τα εκρηκτικά σε πολιτικό στόχο με θύματα αμάχους.
Καλό είναι να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Και αν θυμηθούμε πως οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ήταν αυτές που έθρεψαν το ισλαμικό κράτος στην προσπάθεια τους να ανατρέψουν τον Άσαντ τότε ίσως να μην είναι τους είναι ξένη η επιλογή αυτή.
Συντάσσονται με τους φανατικούς ναζί των Ουκρανών με στόχο να ανατρέψουν τον Πούτιν.
Πάμε όμως και στο ζουμί του άρθρου, τα πυρηνικά.
Μέχρι στιγμής οι Ρώσοι δεν έχουν χρησιμοποιήσει ούτε πυραύλους μεγάλης κινητικής ενέργειας ούτε foab ούτε έχουν εξαντλήσει το συμβατικό οπλοστάσιο τους ώστε να μιλάμε για χρήση πυρηνικών.
Αλλά ακόμη και αν φτάσουμε στην χρήση των πυρηνικών, με ποιο πρόσχημα θα έχουμε ανταλλαγή πυρηνικών ( τακτικών ή ακόμη και στρατηγικών) την στιγμή που οι Ουκρανοί δεν διαθέτουν και η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ?
Μήπως η προπαγάνδα από τα δυτικά ΜΜΕ, ναι αυτά που φτιάξαν μια ολόκληρη ιστορία τρόμου για ξεδοντιασμενους αιχμαλώτους πολέμου βασισμένη στα απόβλητα μιας οδοντιατρικής κλινικής, ώστε να σπρώχνουν την αδύναμη Δύση όλο και πιο βαθιά στο μάτι του κυκλώνα για χάρη των φοβορωσικων γερακιών είναι αυτή που προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τα δεινά που έρχονται?
Μήπως τελικά είναι οι ΗΠΑ αυτές που κλιμακώνουν συνεχώς τον πόλεμο?
Και ακόμη χειρότερα.
Μήπως βλέπουμε την καλλιέργεια της ιδέας πως ίσως θα πρέπει η Δύση να προλάβει να κάνει ένα προληπτικό πυρηνικό χτύπημα πριν την Ρωσία ώστε να παραλύσει η κυβέρνηση Πούτιν και να ανατραπεί?
Δυστυχώς βλέπουμε τον ουκρανικό λαό να σφαγιαζεται για χάρη των αμερικανικών συμφερόντων με μπροσταρη έναν τοποθετημένο από τους Αμερικανούς ηθοποιό. Ήξεραν πολύ καλά πως όταν έκαναν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στις ρωσοφωνες περιοχές καταπατώντας τις συνθήκες του Μίνσκ πως αν μη τι άλλο θα έδιναν την αφορμή που έψαχνε ο Πούτιν.
Οπότε, καθαρμα ο Πούτιν αλλά βρίσκεται απέναντι.
Καθαρμα και ο Ζελενσκι αλλά είναι το δικό μας κάθαρμα.
Ιφιγένεια η Ουκρανία στην απέλπιδα προσπάθεια των Αμερικανών να φυσήξει ούριος άνεμος που θα τους τους κρατήσει πλανηταρχες σε έναν κόσμο που αλλάζει.
Όταν ξεκινάς να γράψεις ένα άρθρο με ιστορικές αναφορές , καλό είναι να ανοίγεις και κανένα βιβλίο ιστορίας. Στο Α παγκόσμιο πόλεμο το νότιο μέτωπο των Αυστροουγγαρεζων είχε καταρρευση μετά την επίθεση Μπρουσιλοφ. Επι Τσάρου. Οι Γερμανοί πήραν κρίσιμα σώματα και τα μετέφεραν από το δυτικό μέτωπο , προς ενίσχυση. Τότε ανέλαβαν πρωτοβουλία οι σύμμαχοι και ήταν η αρχή του τέλους για τον τότε άξονα. Ο κόκκινος στρατός νίκησε στον εμφύλιο δυνάμεις όχι μόνο τις δυνάμεις του λευκού στρατού αλλά και εκστρατευτικό σώματα των συμμάχων. Η εισβολή στην Φινλανδία απέτυχε τους πρώτους τρεις μήνες , αλλά μετά σε σύντομο χρονικό διάστημα συνθηκολόγησε. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο , η Ιαπωνία είχε ηττηθεί από τους Ρώσους στις αρχές του ‘ 30 και για αυτό δεν άνοιξε νέο μέτωπο με την Ρωσία , όπως ήθελε ο Χίτλερ. Οι Ρώσοι μετέφεραν τις εφεδρείες τους από την Ανατολή και σταμάτησαν του Γερμανούς , πριν την Μόσχα. Το Αφγανιστάν ήταν μια απόφαση που προέκυψε καθαρά μετά από εσωτερικές ίντριγκες μεταξύ αντίπαλων φραξιων. Γνώριζαν το αποτέλεσμα. Μετά καθάρισαν την Τσετσενία με χιλιάδες νεκρούς. Καθάρισαν στην Συρία χωρίς να στείλουν στρατό. Τώρα στην Ουκρανία είναι αλλιώς τα πράγματα. Είμαστε στην αρχή ακόμα. Δεν μπορείς να λες ότι χάνει η Ρωσία όταν έχει καταλάβει 120.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα , αλλά πολύ περισσότερο ότι έχει την δύναμη να την ισοπεδωσει και δεν το κάνει καθαρά γιατί ξέρει ότι το παιχνίδι είναι και πολιτικό. Ακόμα πιστεύει ότι κάποια στιγμή θα αποδεχθεί η δύση την κατάσταση και με την πίεση των δυτικών κοινωνιών μέσα σε ένα βαρύ από ελλείψεις χειμώνα , θα μπορέσει να ρίξει γέφυρες. Όσο το πιστεύει αυτό χάνει. Όταν σταματήσει να περιμένει ,τότε η θα τον στείλουν σπίτι του η θα πατήσει το κουμπί. Η δύση δεν πρόκειται να κάνει πίσω!!!!
Σχετικά με το άρθρο Strange Attractor, ξεφεύγει σε πολλά σημεία του,
είναι ωφέλιμο να τηρούνται μερικές πάγιες αλήθειες.
Υπερβολές βλάπτουν – βλάπτουν, δεν προσφέρουν, πολύ απλά απαξίωση.
Ένα σχόλιο τουλάχιστον, για το πως έγινε η αποκατάσταση σε αυτού
του μεγέθους ζημιά γέφυρα Κριμαίας.
Και ένα δεύτερο σχόλιο επίσης ποιοι ευθύνονται η άλλως ποιοι
υποβόσκουν πίσω από αυτή την καταστροφή σε ένα τέτοιο έργο!
Σε πόσες χώρες του κόσμου συμβαίνει κάτι ανάλογο!
Μα ασφαλώς δεν ξεχνάμε του δίδυμους Πύργους.
Εκεί έχει μήπως παρουσία η Ρωσία?
Μην θελήσετε να δώσετε ταυτότητα με τους μεν η με τους δε,
πολύ απλά ενοχλούν οι ακρότητες, προσφέρει περισσότερο η
αντικειμενική κριτική σε κάθε γεγονός.
Η ενημέρωση υποφέρει από αλήθειες, από παραπληροφόρηση ούτε λόγος.
Πυρηνικά και πολύ σπέκουλα με προπαγάνδα δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, από εκεί και πέρα η Ρωσία διεκδικεί πλούσια εδάφη που έχασε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τα έχει καρπωθεί η δύση κάποια κομμάτια της ανήκουν ρωσόφονες επαρχίες με 90 % αμιγώς ρώσικο πλυθησμό όπως η Κριμαία και η υπόλοιπη Ουκρανία όχι , αυτό είναι το στορυ τώρα ποιος θα κερδίσει ένα πόλεμο είναι αβέβαιο σαν ποδοσφαιρικός αγώνας. Πάντως τα περί υπεράσπισης του Λαού της Ουκρανίας, αν ήταν φτωχό σε πόρους κράτος θα είχε την τύχη των φουκαράδων των αρμένιων …
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Δύση ετοιμάζει ένα exit strategy για τη Ρωσία.
Δεν θα την αφήσουν έτσι ούτε θέλουν να καταρρεύσει με μια δεκάδα τρελαμένες “δημοκρατίες” με πυρηνικά να παίρνουν τη θέση της.
Θα μείνει βέβαια απομονωμένη στη κοσμάρα της και ακόμη πιο αποδυναμωμένη κι από regional power που ήταν.
Από εκεί και πέρα η μπάλα είναι στα πόδια των Ρώσων να κάνουν ότι τους φωτίσει ο θεός με τη χώρα τους. Δεν αφορά και κανέναν άλλο.
@ George N
Νομίζω πως σε μια κατάρρευση της Ρωσίας θα βρεθεί τρόπος να γίνει διαχείριση του πυρηνικού οπλοστασίου, όπως έγινε με την ΕΣΣΔ.
Δεν είναι αυτό το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι πως θα δοθεί τεράστιος γεωπολιτικός χώρος στην Κίνα να αρπάξει τις τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών που έχει η Ρωσία και ίσως σε μια ασυντακτη κατάρρευση να βάλει πόδι και στον αρκτικό κύκλο κάτι που αποτελεί διακαή πόθο.
Εξάλλου, αν υπάρχει μια παγκόσμια δύναμη που να κυριαρχεί στην περιοχή αυτή είναι η Κίνα.
Έχω γράψει ξανά πως η Ουκρανία αποτελεί το τραπέζι των διαπραγματεύσεων πάνω στο οποίο θα μπουν οι όροι με τους οποίους η Ρωσία θα ενταχθεί στο δυτικό σύστημα ασφαλείας.
Και η κάθε πλευρά, Ρώσοι και Αμερικάνοι, προσπαθούν να φέρουν την έναρξη των συνομιλιών στο σημείο που θα τους δίνει πλεονέκτημα.
Οι Αμερικάνοι θέλουν την Ρωσία αποδυναμωμένη και όχι ως στρατιωτική υπερδύναμη και πάροχο ασφαλείας. Εξού και η ελευθερία στην Γερμανία να αναπτύξει τον στρατό της χωρίς την έγκριση των υπολοίπων νικητών του ΒΠΠ.
Από την άλλη οι Ρώσοι θέλουν ακριβώς το αντίθετο. Για αυτό μέχρι τώρα ( δεν είναι σίγουρο πως θα συνεχιστεί) δεν έχουν πλήξει εκτεταμένα τις πολιτικές υποδομές της Ουκρανίας και δεν έχουν κάνει μεγάλης κλίμακας πολεμικές επιχειρήσεις που θα οδηγούσαν σε ολοκληρωτικό πόλεμο. Απλώς περιμένουν τον χειμώνα ώστε να καμφθούν οι αντιστάσεις των Ευρωπαίων ετσι ώστε να διασπαστεί το νατοϊκό μέτωπο.
Δυστυχώς, και εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου, η Ρωσία δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των άλλων δύο ( ΗΠΑ, Κίνα) ώστε να δημιουργηθεί ένα τρίγωνο γεωπολιτικής ισορροπίας όπως έγραψε και ένας αρθρογράφος εδώ.
Ο μόνος τρίτος πόλος που θα μπορούσε να δημιουργηθεί θα ήταν ο “παλαιός” ευρωπαϊκός χώρος, δηλαδή ΕΕ και Ρωσία. Όμως αυτό θα οδηγήσει στην απομόνωση των ΗΠΑ γεγονός που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό καθώς αργά ή γρήγορα τα δύο νησιά που ελέγχουν την πρόσβαση στους ωκεανούς, η Βρετανία και η Ιαπωνία, θα πρέπει να αναθεωρήσουν την θέση τους.
Το πρόβλημα εδράζεται αυτή την χρονική στιγμή στο γεγονός πως υπάρχουν ομάδες με συγκρουόμενες αντιλήψεις εντός του αμερικανικού συστήματος.
Υπάρχουν τα αντιρωσικα γεράκια που πιέζουν καταστάσεις, υπάρχουν και οι πιο μετριοπαθείς.
Για αυτό και έχουμε αντικρουόμενες δηλώσεις.
Ίσως οι ερχόμενες εκλογές στις ΗΠΑ να ξεκαθαρίσουν το πεδίο ως προς το ποια αντίληψη θα επικρατήσει.
Ίσως και όχι.
Ο χειμώνας πάντως έρχεται.