Του Lycinos
Ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, αντιφασιστική επέμβαση της Ρωσίας, απελευθερωτική επέμβαση, ιδέες μεγαλείου Πούτιν για ανασύσταση της Ρωσικής «αυτοκρατορίας», είναι δικτάτορας, Κινέζικος εθνικισμός, είναι μερικά από αυτά που ακούγονται, όπως εξυπηρετεί τη θέση του καθενός η συγκυρία…
Τα επίπεδα εργασίας.
Στα καφενεία των χωριών, τα τραπεζάκια συνήθως είναι στρογγυλά με τρία πόδια και όχι όπως στο σπίτι μας ας πούμε, που έχουν τέσσερα.
Υπάρχει λόγος.
Τα τρία πόδια, στο κάπως ανώμαλο χωμάτινο έδαφος όπως ήταν στα χωριά μας πιο παλιά, στέκουν ακίνητα, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να παλαντζάρουν με την παραμικρή ώθηση και να χυθεί ο καφές μας.
Και αυτό συμβαίνει, γιατί τα τρία πόδια σαν τρία σημεία ορίζουν επίπεδο που λειτουργεί, ας έχει και μια μικρή κλίση, ενώ τα τέσσερα μόνο κατά προσέγγιση…
Τα τρίγωνα σταθερότητας.
Στα σπίτια που έχουν στέγη, τα ξύλινα ή τα μεταλλικά δοκάρια που χρησιμοποιούνται για τον σκελετό της, ενώνονται με τέτοιο τρόπο που να σχηματίζουν μεγαλυτέρα και μικρότερα τρίγωνα.
Γιατί, το τρίγωνο στις μηχανικές κατασκευές έχει αποδειχτεί θεωρητικά και πρακτικά, ότι προσφέρει ακαμψία και σταθερότητα.
Το ίδιο σύστημα με τα τρίγωνα χρησιμοποιείται π.χ. σε μεταλλικές γέφυρες για να περνούν ολόκληρα τρένα!
… Όχι, δεν έχω σκοπό να δώσω μαθήματα μηχανικής…
Ο Πούτιν προχτές στο διάγγελμά του για την προσάρτηση μέρους των εδαφών της Ουκρανίας.
Ο Λαβρόφ σε όλα τα φόρα…
Παράλληλα η Κίνα, ο Σι Τζινπίνγκ και το υπουργείο της των Εξωτερικών.
Με κάθε ευκαιρία το λένε και το ξαναλένε, καθαρά και σε όλους τους τόνους.
Τελευταία μάλιστα και με τρόπους… Στρατιωτική επέμβαση Ρωσίας στην Ουκρανία…
Ότι διεκδικούν, να είναι δεύτερος και τρίτος πόλος στον οικονομικοπολιτικό μονοπολισμό που επιβάλλει προς συμφέρον της, σε βάρος όλων των άλλων, ακόμα και της Ευρώπης, με επιτυχία δεκαετίες τώρα η Αμερική.
Το αν το καταφέρουν και σε ποιο βαθμό…
Σύντροφοι από τα αριστερά, δεν είναι ιμπεριαλιστική η σύγκρουση στην Ουκρανία.
Και σύντροφοι από τα ΑμερικανοΕΟΚικά, δεν είναι μανία μεγαλείου ενός παρανοϊκού Πούτιν και κινέζικος εθνικισμός με την Ταϊβάν.
Ίσως και αυτά να παίζουν κάποιο μικρό ρόλο… Επαναλαμβάνω, ίσως και μικρό…
Η κύρια αίτια, ο κύριος λόγος.
Είναι η μάχη.
Για την όσο το δυνατόν δίκαιη κατανομή της ενέργειας στις διάφορες και συνθέτες μορφές της, στην παραγωγική αξιακή της μορφή, που στηρίζεται ισόρροπα και λογικά στην υγιή ενεργειακή ανταλλαξιμότητα.
Στο τέλος είναι θέμα επιβίωσης, ύπαρξης, existence…
Επεξεργασμένη ή ακατέργαστη ύλη σε συσσωρευμένη ενέργεια, φυσικά ή με παρέμβαση τακτοποίησης αταξίας με σπάταλη ανθρωπινής ζωής.
Και όχι μεγακαπιταλιστικός χρηματιστηριακός αέρας και πράσινα χαρτιά…
Κατά το αρχικό, σου δίνω πέντε σταμνιά σιτάρι μου δίνεις ένα σταμνί λάδι ή δυο σταμνιά κρασί. … Και όχι σου δίνω πέντε σταμνιά σιτάρι και συ να θέλεις με το ζόρι μάλιστα, να μου δώσεις ένα κακόγουστο τυπωμένο πράσινο χαρτί γιατί λέει είσαι μάγκας και δυνατός και ωραίος.
Το αμερικανικό στρατιωτικοβιομηχανικό και πολιτικό κατεστημένο, είναι κακομαθημένο και αδηφάγο σε αυτοκαταστροφικό βαθμό.
Ιστορικά για να αναδειχτεί το δολλάριο, δημιούργησε το κατάλληλο περιβάλλον με τη ρίψη ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, συνέχισε με το Βιετνάμ και ενδιάμεσες υπενθυμιστικές παρεμβάσεις, Ιράκ, Αφγανιστάν και αλλού…
Και τελευταία, με την υδροκεφαλική επέκταση του ΝΑΤΟ στις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ καθώς και με άλλες συμμαχίες π.χ. AUKUS.
Για ένα μεγάλο διάστημα το κόλπο με τα χαρτιά δούλευε, σήμερα όμως…
Υπάρχουν οι άλλοι, οι απέναντι… Και βεβαίως οι «άλλοι» δε θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια, θα αμυνθούν και θα περάσουν σε επίθεση μάλιστα.
Η δυστυχισμένη και προδομένη από όλους Ουκρανία, είναι μόνο η αφορμή.
Όπως και η Ταϊβάν.
Μόλις ξεκίνησε η αμφισβήτηση και θα έχει συνέχεια.
Ρωσία, Κίνα, θέλουν, απαιτούν πιο σωστά, να είναι οι δυο πλευρές που θα συναπαρτίζουν με τρίτη την Αμερική την ευστάθεια ενεργειακού τριγώνου
Και μέσα σ´ αυτό το τρίγωνο, κατά τα συμφέροντα του καθενός, μικρότερες ενισχυτικές πλευρές, όπως Ινδία, Ινδονησία, Ιαπωνία, Βόρεια Κορέα, Νότια Κορέα, Ευρώπη… Υπάρχει κι αυτή… κ.λ.π. Που θα ενισχύουν την αρχική, κύρια τριγωνική μεγαλοδομή των τριών βασικών πλευρών…
Ο ένας έχει ανάγκη τον άλλο εναντίον του τρίτου σε όλους τους συνδυασμούς.
Σήμερα η Ρωσία την Κίνα και η Κίνα τη Ρωσία vs Αμερικής, αύριο η Αμερική τη Ρωσία και η Ρωσία την Αμερική vs Κίνας, η Κίνα την Αμερική και η Αμερική την Κίνα απέναντι της Ρωσίας.
Πάντα τρίγωνο που θα εξυπηρετεί όλους.
Αυτό ζητούν και απ´ ό, τι φαίνεται είναι αποφασισμένοι να το τραβήξουν στα άκρα.
Όσο η Αμερική αρνείται να παραδεχτεί τη νέα πραγματικότητα που εξ ανάγκης αναδύεται.
Kαι επιμένει στη στήριξη του δολλαρίου με κάθε κόστος, θα υπάρχουν νεκροί, φτωχοποίηση και περιβαλλοντική καταστροφή.
Και πριν τη σίγουρη διάχυση και σε επικινδυνότατο βαθμό ένταση του φαινομένου… Ακούγονται διάφορα…
Ο διάολος προς το παρόν.
Κάνει πάρτυ κυρίως στην Ευρώπη, η οποία μάλιστα κερνάει και τα ποτά…
{{Η κύρια αίτια, ο κύριος λόγος. Είναι η μάχη.}}
Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η μάχη όπως το αναφέρεται είναι γενικός όρος.
Στην περίπτωση που βιώνουμε σήμερα η μάχη έχει χαρακτηριστικά που ο καθένας
χρεώνεται αναλόγως.
Η Κίνα δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα δείγματα φίλο-πολεμικών συγκρούσεων.
Αντιθέτως έχει αναπτύξει πρακτικές οικονομικών επιτυχιών και μεθόδους ανάπτυξης
μέσα από ώρες σκληρής εργασίας. (Επιτρέπονται βελτιώσεις)
Η Ρωσία επίσης δεν έχει εξαπλώσει πολεμικές διαθέσεις σε χώρες που ουδέποτε την ενόχλησαν
η που απείλησαν τα σύνορά της.
Αντιθέτως κάνει προσπάθειες να παραμένει αυτάρκης ως χώρα στο κατά – δυνατόν.
Συμβάλλει ώστε να ζουν οι λαοί των χωρών μέσα σε δικές τους δυνατότητες και
όσο το ολιγότερο απεξαρτήσεις από τρίτους.
Βαραίνει της Η.Π.Α ιστορικό αμαρτωλό που πολλοί λαοί το έχουν βιώσει επομένως γνωρίζουν από πρώτο χέρι.
Ο ΟΠΕΚ ασφαλώς και χάλασε τα δεδομένα μονομερώς πολλών ετών.
Αλλά η εικόνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ως χώρα ΗΠΑ έχει την συνήθεια να επωμίζεται οικονομικά οφέλη από πολέμους που διεξάγει σε χώρες έξω από την δική της χώρα.
ΕΡΩΤΗΣΗ έως πότε αυτό?
————————————————————————————————————————
ΗΠΑ: 251 στρατιωτικές επεμβάσεις από το 1991
6/10/2022 – 13:32μμ
Βenjamin Νorton
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν τουλάχιστον 251 στρατιωτικές επεμβάσεις μεταξύ 1991 και 2022. Αυτό σύμφωνα με έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου, ενός αμερικανικού κυβερνητικού θεσμού που συγκεντρώνει πληροφορίες για λογαριασμό του Κογκρέσου.
Η έκθεση τεκμηριώνει άλλες 218 στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ μεταξύ 1798 και 1990. Αυτό σημαίνει συνολικά 469 στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ από το 1798 που έχουν αναγνωριστεί από το Κογκρέσο.
Αυτά τα δεδομένα δημοσιεύθηκαν στις 8 Μαρτίου 2022 από την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου (CRS), σε ένα έγγραφο με τίτλο «Περιπτώσεις χρήσης των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών στο εξωτερικό, 1798-2022».
Ο κατάλογος των χωρών που στοχεύουν ο στρατός των ΗΠΑ περιλαμβάνει τη συντριπτική πλειονότητα των εθνών στη Γη, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν κάθε χώρας στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική και το μεγαλύτερο μέρος της αφρικανικής ηπείρου.
Από τις αρχές του 1991 έως τις αρχές του 2004, ο στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε 100 επεμβάσεις, σύμφωνα με την CRS. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 200 στρατιωτικές επεμβάσεις μεταξύ 1991 και 2018.
Η έκθεση δείχνει ότι, από το τέλος του πρώτου Ψυχρού Πολέμου το 1991, τη στιγμή της μονοπολικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, ο αριθμός των στρατιωτικών επεμβάσεων της Ουάσιγκτον στο εξωτερικό, αυξήθηκε σημαντικά.
Από τις συνολικά 469 τεκμηριωμένες ξένες στρατιωτικές επεμβάσεις, η Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου σημείωσε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ κήρυξε επίσημα τον πόλεμο μόνο 11 φορές, σε πέντε μόνο διαφορετικούς πολέμους.
Τα δεδομένα δεν περιλαμβάνουν τον πόλεμο της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ από τη Βρετανική Αυτοκρατορία, τυχόν στρατιωτικές αναπτύξεις μεταξύ 1776 και 1798 και τον εμφύλιο πόλεμο των ΗΠΑ.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όλοι αυτοί οι αριθμοί είναι συντηρητικές εκτιμήσεις, επειδή δεν περιλαμβάνουν ειδικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ, μυστικές ενέργειες ή εγχώριες αναπτύξεις.
Η έκθεση CRS διευκρίνισε: «Ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει μυστικές ενέργειες ή πολυάριθμα περιστατικά, στα οποία οι δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν σταθμεύσει στο εξωτερικό από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε δυνάμεις κατοχής ή για συμμετοχή σε οργανισμούς αμοιβαίας ασφάλειας, σε συμφωνίες για βάσεις ή συνήθεις στρατιωτικές επιχειρήσεις βοήθειας ή εκπαίδευσης».
Η έκθεση δεν περιλαμβάνει επίσης την ανάπτυξη των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ εναντίον των αυτόχθονων πληθυσμών, όταν αυτοί εκκαθαρίστηκαν συστηματικά στη βίαιη διαδικασία της εποίκησης-αποικιακής επέκτασης προς τα δυτικά.
Η CRS αναγνώρισε ότι παρέλειψε τη «συνεχή χρήση των στρατιωτικών μονάδων των ΗΠΑ στην εξερεύνηση, την εγκατάσταση και την ειρήνευση του δυτικού τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών».
Το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Παρέμβασης στο Κέντρο Στρατηγικών Μελετών του Πανεπιστημίου Tufts έχει τεκμηριώσει ακόμη περισσότερες επεμβάσεις στο εξωτερικό: «Οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει περισσότερες από 500 διεθνείς στρατιωτικές επεμβάσεις από το 1776, με σχεδόν το 60% να έχει πραγματοποιηθεί μεταξύ 1950 και 2017», αναφέρεται στο πρόγραμμα. «Επιπλέον, πάνω από το ένα τρίτο αυτών των αποστολών έγιναν μετά το 1999».
https://crsreports.congress.gov/product/pdf/R/R42738
https://sites.tufts.edu/css/mip-research/#_edn1
https://www.geoeurope.org/2022/09/22/ipa-251-stratiotikes-epembaseis-apo-to-1991/
***To geoeurope είναι ένας ιστότοπος που δημιουργήθηκε από επιστήμονες και ειδικούς που έχουν ασχοληθεί με τη γεωπολιτική της Ευρώπης και έχουν διαπιστώσει συγκεκριμένα κενά στη ροή των πληροφοριών που διαμορφώνουν τις γεωπολιτικές συζητήσεις στην ήπειρό μας.
————————————————————————————————–