Οι επιπτώσεις των δικαστικών περιπετειών του Τραμπ

Οι Finanancial Times έκαναν λόγο για γεγονός “δίχως προηγούμενο”. Ο Guardian, πάλι, έκανε λόγο για είσοδο σε “αχαρτογράφητη περιοχή”.

Όμως η έρευνα την οποία πραγματοποίησαν δυνάμεις του FBI τη Δευτέρα στο Mar-a-Lago, την έπαυλη του Ντόναλντ Τραμπ στη Φλόριντα, δεν είναι η μόνη αντίστοιχη δοκιμασία που αντιμετωπίζει ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Την Τρίτη το εφετείο της Ουάσιγκτον δικαίωσε την ελεγχόμενη από τους Δημοκρατικούς Επιτροπή Μέτρων και Σταθμών της Βουλής, η οποία απαιτεί να της προσκομισθούν οι φορολογικές δηλώσεις του τέως προέδρου. Χθες Τετάρτη ο άλλοτε ένοικος του Λευκού Οίκου χρειάσθηκε να επικαλεστεί την Πέμπτη Τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος, που προστατεύει από την αυτο-ενοχοποίηση μαρτύρων, κατά την ένορκη κατάθεσή του στο γραφείο της γενικής εισαγγελέως της Νέας Υόρκης Λετίσια Τζέιμς, η οποία ερευνά κατηγορίες για απάτη από μέρους του ομίλου Τραμπ, ήτοι ψευδή υπερτίμηση της αξίας των στοιχείων ενεργητικού του σε δηλώσεις προς τις χρηματοπιστωτικές αρχές. Την επόμενη εβδομάδα, επίσης, καλείται ο άλλοτε δικηγόρος του Τραμπ και πρώην δήμαρχος Νέας Υόρκης Ρούντι Τζουλιάνι να καταθέσει σε δικαστήριο της Τζόρτζια για την υπόθεση της καταγγελλόμενης προσπάθειας του Λευκού Οίκου να αλλοιώσει την καταμέτρηση των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών του 2020 σε αυτή την πολιτεία. Και με το τέλος των θερινών διακοπών θα ξαναρχίσουν οι εργασίες της επιτροπής του Κογκρέσου που ερευνά τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο.

Όλα αυτά δημιουργούν έναν νομικό κλοιό γύρω από τον Τραμπ τη στιγμή που άπαντες αναμένουν όχι αν, αλλά πότε αυτός θα ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για τις προεδρικές εκλογές του 2024. Μια υποψηφιότητα που πολιτικά μοιάζει σχεδόν βέβαιο ότι θα λάβει το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, παρά τις αντιστάσεις περισσότερο συμβατικών ηγετικών κομματικών φυσιογνωμιών. Χαρακτηριστικά, στην πολιτεία του Ουισκόνσιν (την οποία ο Τραμπ κέρδισε οριακά το 2016 και έχασε εξίσου οριακά το 2020) ο τέως πρόεδρος κατέγραψε σημαντική εσωκομματική νίκη αυτή την εβδομάδα, καθώς ο εκλεκτός του, Τιμ Μίκελς, συνιδρυτής κατασκευαστικής εταιρείας δίχως παρελθόν στην πολιτική, νίκησε στις προκριματικές των Ρεπουμπλικανών για την επιλογή υποψήφιου κυβερνήτη την Ρεμπέκα Κλίφις, την οποία στήριζε ο πρώην αντιπρόεδρος Μάικλ Πενς και το κομματικό κατστημένο.

Η πιο θεαματική από όλες τις πρόσφατες εξελίξεις, δηλ. η επιδρομή του FBI στο Mar-a-Lago φέρεται να σχετίζεται με τις κατηγορίες ότι ο Τραμπ έχει οικειοποιηθεί απόρρητα έγγραφα της προεδρικής του θητείας. Ήδη σε προηγούμενη φάση, δεκαπέντε κούτες με έγγραφα, ανάμεσά τους και επιστολές από τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ιλ, απομακρύνθηκαν από την έπαυλη σε (μερική, ως φαίνεται) συμμόρφωση με ένταλμα μεταφοράς τους στα Εθνικά Αρχεία. Πάνω στην ώρα, η δημοσίευση φωτογραφιών της Μάγκι Χάμπερμαν των New York Times με χειρόγραφα του Τραμπ πεταμένα σε κάποια τουαλέτα, έδωσε μιαν εικόνα των ιδιόμορφων αντιλήψεων του Τραμπ για την τύχη της υπηρεσιακής αλληλογραφίας.

Ωστόσο, αν αυτή είναι η μόνη κατηγορία που δικαιολογεί την επιδρομή του FBI, την πρώτη στα χρονικά σε κατοικία πρώην προέδρου, η δυσαναλογία μέσων και σκοπών είναι εμφανής. Πόσω μάλλον όταν η αντίστοιχη περιπέτεια της Χίλαρι Κλίντον, με τα χιλιάδες e-mail σε ιδιωτικό σέρβερ, έληξε χωρίς επιπτώσεις, προς μεγάλη αγανάκτηση τότε του Τραμπ και του “λαού” του.

Όμως η ουσία του ζητήματος συνίσταται στην ακραία πόλωση της αμερικανικής πολιτικής ζωής, σε μία στιγμή κατά την οποία η δημοτικότητα του προέδρου Μπάιντεν και της αντιπροέδρου Χάρις βρίσκονται στα τάρταρα και οι Δημοκρατικοί προεξοφλείται ότι οδεύουν, λόγω της οικονομικής κρίσης, σε μεγάλη ήττα κατά τις ενδιάμεσες εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου. Το πολιτικό περιβάλλον το οποίο εμπνέει στον Τραμπ φιλοδοξίες θεαματικού comeback το 2014, οδηγεί τους αντιπάλους του στην επιστράτευση όλο και περισσότερων νομικών εμποδίων, με πιθανό στόχο ακόμη και την απαγόρευση της υποψηφιότητάς του με απόφαση της Γερουσίας, λόγω “συμμετοχής σε στάση”. (Το ότι το Ανώτατο Δικαστήριο ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικανούς, με καθοριστικό τον ρόλο τριών δικαστών διορισμένων από τον Τραμπ, δημιουργεί πάντως ένα αντίβαρο σε αυτόν τον πόλεμο εκατέρωθεν πολιτικής εργαλειοποίησης των θεσμών).

Σε κάθε περίπτωση, το “σπιράλ δαιμονοποίησης” λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία που δικαιολογεί την επιστράτευση όλο και πιο ακραίων μέσων, απονομιμοποιεί τις πολιτικές διαδικασίες και ενισχύει την οργή στην κοινωνική βάση των δύο στρατοπέδων. 

Πηγή: capital.gr