Του Θανάση Κ.
Πριν λίγες μέρες είχα γράψει ότι εμφανίζεται μια προϊούσα πολιτική αποσταθεροποίηση μέσα στην Ευρώπη.
Κάποιοι, έστω και λίγοι, με… μάλωσαν! Ήμουν “υπερβολικός” λέει…
Σήμερα ζητώ συγγνώμη! Όχι βέβαια, γιατί ήμουν “υπερβολικός”.
Αλλά για το ακριβώς αντίθετο: τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και κινούνται πολύ ταχύτερα απ’ όσο έγραφα τότε…
Μιλάμε για κρίση γενικευμένης ακυβερνησίας πλέον.
Με σαφέστερη μετακίνηση προς τα δεξιά. Παντού…
* Η Ιταλία ουσιαστικά δεν έχει κυβέρνηση πλέον. Και βαδίζει σε εκλογές. Το φάσμα των εκλογών στην Ιταλία προκαλεί πανικό στις Βρυξέλλες, εκπρόσωποι των οποίων προσπάθησαν να ματαιώσουν τον οριστική παραίτηση του Ντράγκι από την Πρωθυπουργία, γιατί θεωρείται πλέον βέβαιη η κυριαρχία της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς – πλην δεν τα κατάφεραν. Σύμφωνα με τις τωρινές δημοσκοπήσεις, το Κόμμα των Fratelli Italiani, μαζί με το Κόμμα του Σαλβίνι και το Κόμμα του Μπερλουσκόνι αθροίζουν κοντά στο 53%! Και τα τρία είναι από “ακροδεξιά” ως απλώς “πολύ δεξιά”…
* Η Βρετανία, επίσης δεν έχει κυβέρνηση πλέον. Ο Πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον έχει παραιτηθεί και παραμένει ως “υπηρεσιακός” μέχρι να εκλεγεί ο διάδοχός του. Και οι δύο υποψήφιοι βρίσκονται δεξιότερα από τον Τζόνσον, ο οποίος για τις Βρυξέλλες θεωρούνταν… “ακροδεξιός”!
Όπως είπε και η γερμανική Deutsche Welle: ποιός θα το έλεγε; Ότι θα φτάσει κάποια στιγμή να “νοσταλγήσουμε” τον Μπόρις Τζόνσον στη Βρετανία και τον… Μπερλουσκόνι στην Ιταλία!
* Η Γαλλία έχει κυβέρνηση, η οποία, όμως… δεν μπορεί να κυβερνήσει. Το νομοσχέδιο της που προέβλεπε επιστροφή σε μέτρα μερικού “λόκνταουν”, λόγω νέας έξαρσης της πανδημίας, μόλις καταψηφίστηκε: και από τη Δεξιά (Γκωλικοί) και από την Ακροδεξιά (Λε Πέν) και από την… Άκροαριστερά (Μελανσόν)!
Στο μεταξύ, το Κόμμα του “Κεντρώου” Μακρόν έχει μοιράσει τις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση με το κόμμα της “ακροδεξιάς” Λε Πέν. Η οποία είναι πλέον η δεύτερη δύναμη, ενώ πριν δύο μήνες είχε μόλις 8 βουλευτές…
* Στην Ισπανία, η κυβέρνηση του Σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ δεν έχει πέσει – ακόμα. Αλλά η πτώση της δεν αργεί. Και εκεί…
Όπου γίνονται επαναληπτικές εκλογές (και σε όλες τις “κυλιόμενες” δημοσκοπήσεις) η δύναμη της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς ανεβαίνει αλματωδώς…
Παρά τη “στροφή” του Σάντσεθ στη “δεξιά ατζέντα” (όπως τον κατηγόρησαν οι Podemos) σε ό,τι αφορά τους παράνομους μετανάστες, που για πολλοστή φορά τους αντιμετώπισε με “ανενδοίαστη αποφασιστικότητα”…
* Στην Ολλανδία υπάρχει κυβέρνηση, αλλά μάλλον όχι για πολύ. Οι αγρότες οι κτηνοτρόφοι και οι αλιείς είναι στους δρόμους. H κυβέρνηση προκάλεσε την κοινωνική έκρηξη με την απόφασή της να μειώσει την κτηνοτροφία της χώρας στο μισό! Στην πιο επιτυχημένη και ανταγωνιστική εξαγωγό οικονομία σε αγροτικά προϊόντα! Για περιβαλλοντικούς λόγους, λέει (αυτή τη φορά δεν τους ενοχλεί το διοξείδιο του άνθρακα, αλλά οι… αζωτούχες ενώσεις, αμμωνία κλπ.!)
Τις εκλογές κάνουν ό,τι μπορούν να τις αποφύγουν, γιατί θεωρείται βέβαιο ότι θα βγουν ενισχυμένα τα αντι-συστημικά κόμματα – δεξιά και όχι μόνο…
* Στη Γερμανία, υπάρχει βέβαια κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Σοσιαλδημοκράτη Καγκελάριο Σόλτς. Κι εδώ έχουν ξεσπάσει “σκάνδαλα” εναντίον του (μάλλον άνευ ιδιαίτερης σημασίας για τα ευρωπαϊκά δεδομένα), αλλά το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση υπάρχει μεν, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι… κυβερνά!
Πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει μεγάλη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία. Αλλά λίγο αργότερα ο Φιλελεύθερος υπουργός της το έκοψε! Κι από κάτω δημιουργείται ένας συνασπισμός βιομηχάνων (που είναι πανίσχυροι) και συνδικάτων (που επίσης παραμένουν ισχυρά) κατά της πολιτικής της κυβέρνησης σχεδόν σε όλα: Και στα ενεργειακά, και στην ακρίβεια και στη διαχείριση του επόμενου κύματος της πανδημίας…
* Στο μεταξύ, σημαντική διαφωνία υπάρχει πλέον μέσα στη Γερμανία – και σε μια σειρά άλλες χώρες του “πλούσιου βορά” – σε ό,τι αφορά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Πολλοί θεωρούν ότι η αύξηση των επιτοκίων κατά 0,25% είναι “ελάχιστη” – ενώ και αύξηση 0,5% επίσης δεν είναι αρκετή. Γι’ αυτό και τελικά κατέληξαν η πρώτη αύξηση να είναι 0,5%. Και θα ακολουθήσει κι άλλη, το φθινόπωρο.
Αλλά η κύρια διαφωνία δεν είναι “τεχνικού χαρακτήρα”. Η επί κεφαλής της ΕΚΤ έχει διακηρύξει ότι όσο κι αν αυξηθούν τα “επιτόκια βάσης” θα παρθούν μέτρα για τη “στήριξη” των ομολόγων από τα πιο αδύναμα κράτη μέλη. Αυτό βέβαια περιλαμβάνει και την Ελλάδα. Αλλά στο μυαλό τους έχουν κυρίως την Ιταλία, της οποίας τα spreads ξεπέρασαν τα ελληνικά. Αλλά και την Ισπανία.
Χώρια που όπως διακήρυξε η κα Λαγκάρντ θα μπουν και προϋποθέσεις (conditionality) δημοσιονομικής σταθερότητας και βιωσιμότητας.
Κάποιοι απαισιόδοξοι ήδη προβλέπουν ότι το ευρώ θα το τινάξει στον αέρα το χρέος της Ιταλίας. Κάποιοι άλλοι, φοβούνται τις “εμμονές των Γερμανών” για νομισματική πειθαρχία. Κάποιοι φοβούνται τώρα πως το ευρώ κινδυνεύει πλέον άμεσα και από τα δύο!
Εν πάση περιπτώσει στα μυαλά πολλών Γερμανών (και όχι μόνο) ή στήριξη ομολόγων θεωρείται ως “νομισματοποίηση” του εθνικού χρέους. Πράγμα που οδηγεί σε “ανατροφοδότηση” του πληθωρισμού – την ώρα που επείγει η τιθάσευση του πληθωρισμού. Και, εν πάση περιπτώσει, “απαγορεύεται” από το καταστατικό της ΕΚΤ. Το θέμα θα πάρει διαστάσεις σύντομα. Πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι φαντάζονται πολλοί σήμερα.
* Όμως, η μεγάλη διαφωνία μέσα στο Γερμανικό κυβερνητικό συνασπισμό σήμερα αφορά την (επί)-στροφή στην πυρηνική ενέργεια. Δηλαδή την ανατροπή της προηγούμενης πολιτικής – που αποφάσισε η Μέρκελ υπό την πίεση των Πρασίνων τότε, αλλά και των Σοσιαλδημοκρατών εν μέρει – να κλείσουν τα πυρηνικά τους εργοστάσια. Αυτό βέβαια, λειτούργησε τότε (και έκτοτε) υπέρ της μεγαλύτερης πρόσδεσης της Γερμανίας στο φυσικό αέριο. Δηλαδή στο ΡΩΣΙΚΟ φυσικό αέριο.
Είναι γνωστές οι στενές σχέσεις που είχαν πάντα οι Πράσινοι με τη Ρωσία. Αλλά και η “ροπή” της ίδιας της Μέρκελ προς τη Ρωσία…
Εν πάση περιπτώσει, τώρα η εκ νέου στροφή στην Πυρηνική Ενέργεια είναι πολύ πιθανό να θέσει τους Πράσινους εκτός κυβέρνησης. Ενώ η επιμονή των Σοσιαλδημοκρατών σε νέους “ενεργειακούς φόρους”, προσκρούει στην αντίθεση και των Φιλελευθέρων, οι οποίοι επίσης συμμετέχουν στην κυβέρνηση.
Αυτή η κυβέρνηση ίσως δεν πάει πολύ μακριά. ΚΑΙ αυτή, δηλαδή…
* Στη Σουηδία έτσι κι αλλιώς έχουν εκλογές το φθινόπωρο. Με τους ακροδεξιούς εκεί να σημειώνουν άνοδο σε πρωτοφανή ποσοστά (κοντά στο 30%). Αλλά η Σουηδία έχει κι άλλο πρόβλημα: η Κουρδικής καταγωγής ηγέτις που στηρίζει τον κυβερνητικό συνασπισμό υπό τους Σοσιαλδημοκράτες σήμερα, είναι κατηγορηματικά αντίθετη σε οποιαδήποτε παραχώρηση προς τον Ερντογάν. Οπότε και η συμφωνία Ερντογάν για είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ βρίσκεται ουσιαστικά στον αέρα…
* Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο Πρόεδρος Μπάϊντεν…”παραπαίει” – κυριολεκτικά. Το πρόβλημα της (διανοητικής) υγείας του είναι εμφανές πλέον. Πέφτει στη μία γκάφα μετά την άλλη. Προχθές, στη ρύμη του λόγου του, είπε δημόσια ότι έχει… καρκίνο! Ο Λευκός Οίκος το διέψευσε αμέσως! Αλλά η εικόνα του δεν είναι πια ούτε για “ειρωνικά” γέλια…
Στο μεταξύ μια σειρά από νομοσχέδια που ψηφίζονται στη Βουλή των Αντιπροσώπων (την οποία ελέγχει ακόμα το Κόμμα των Δημοκρατικών) δεν περνάνε, στη συνέχεια, από τη Γερουσία! Όπου τυπικά υπάρχει “ισοψηφία”, αλλά τελευταία μια ομάδα από 2-3 Δημοκρατικούς καταψηφίζουν τις προτάσεις του Προέδρου τους.
Όλοι προέβλεπαν ότι τον ερχόμενο Νοέμβριο οι Δημοκρατικοί θα χάσουν και τη Βουλή και θα κυριαρχήσουν πλήρως στη Γερουσία. Κάποια στιγμή δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η προβλεπόμενη σαρωτική νίκη των Ρεπουμπλικάνων το Νοέμβριο θα περιοριστεί κάπως, γιατί το θέμα των αμβλώσεων και της οπλοκατοχής θα ενισχύσει τους Δημοκρατικούς.
Αλλά οι προσδοκίες αυτές είναι μάλλον υπερβολικές. Σε δημοσκοπήσεις σοβαρές (Rasmussen Reports κλπ.) βρέθηκε ότι το ποσοστό των ψηφοφόρων που “ενδιαφέρονται” για τις αμβλώσεις δεν ξεπερνά το 8%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό όσων ενδιαφέρονται για τα ζητήματα των οπλοκατοχής δεν ξεπερνά το 3% σε όλες τις ΗΠΑ. Βλέπετε Αμερική δεν είναι μόνον η Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Σαν Φρανσίσκο…
Σήμερα όσοι εξακολουθούν να στηρίζουν τον Μπάϊντεν είναι 18% ενώ όσοι είναι απερίφραστα εναντίον του φτάνουν το 49%! Τέτοιο ρεκόρ “αρνητικής στάσης” δεν έχει υπάρξει ποτέ στην πρώτη διετία ενός Προέδρου. Το Νοέμβριο μάλλον θα έχουμε πρόβλημα “κυβερνησιμότητας” και στις ΗΠΑ. Βέβαια, κάποιοι πιστεύουν ότι ΗΔΗ έχουμε…
* Το μεγάλο “χαστούκι” όμως, το έφαγε ο Πρόεδρος Μπάϊντεν όχι στη χώρα του, αλλά στο εξωτερικό. Όταν έλαβε μέρος στη μεγάλη σύσκεψη κορυφής των ηγετών της Μέσης Ανατολής στη Σαουδική Αραβία, όπου ο Σαουδάραβας διάδοχος Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, όχι μόνο αρνήθηκε να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου, αλλά ουσιαστικά τα “έσουρε” στον Αμερικανό Πρόεδρο εφ’ όλης της ύλης.
Του είπε, μεταξύ πολλών άλλων, ότι την ενεργειακή κρίση την έφερε όχι ο Πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά η πολιτική των δυτικών κυβερνήσεων να περιορίσουν άμεσα τη χρήση υδρογονανθράκων, χωρίς να έχουν βρει ακόμα βιώσιμη εναλλακτική λύση.
Το χειρότερο: όλοι οι παρευρισκόμενοι ηγέτες φάνηκε να συμφωνούν. Και στον αμερικανικό τύπο καταγράφηκε το ταξίδι ως “μεγάλη αποτυχία” για τις ΗΠΑ.
“Καλύτερα να μην είχε πάει” έγραψαν κάποιες εφημερίδες…
Το πιο αξιοπερίεργο: Επί πενήντα χρόνια και πλέον, όσο τη Μέση Ανατολή την συγκλόνιζε η σύγκρουση Αράβων-Ισραήλ, οι Αμερικανοί ταυτίζονταν με το Ισραήλ, αλλά δεν είχαν χάσει την επιρροή τους ούτε στην Σαουδαραβία, ούτε στην Αίγυπτο. Τώρα που οι Ισραηλινοί μοιάζουν να τα βρίσκουν με τους Άραβες συνολικά, οι ΗΠΑ κατάφεραν να χάσουν την επιρροή τους ακόμα και στους πιο παραδοσιακούς συμμάχους τους από τα “δύσκολα χρόνια”…
Πράγματι, η δυτική πολιτική στα μάτια όσων φιλοδοξεί να πείσει εκτός Δύσης μοιάζει όλο και πιο αντιφατική όλο και πιο αλλοπρόσαλλη…
Όπως παρατήρησε κάποιος: εσείς οι δυτικοί είστε λίγο περίεργοι:
Δεν μπορείτε να ελέγξετε τον πληθωρισμό σας, δεν μπορείτε να ελέγξετε τα σύνορά σας, και προσπαθείτε να ελέγξετε το… παγκόσμιο κλίμα!
Η αλήθεια είναι ότι η Δύση έχει βρεθεί μέσα σε λίγους μήνες σε μια πρωτοφανή περιδίνηση.
— Γεωπολιτικά, είναι για πρώτη φορά απομονωμένη. Το είπε, με δραματικούς τόνους, ο πρώην Πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνυ Μπλαίρ. Που δεν θεωρείται… “πουτινικός”, βέβαια! Ούτε… “ακροδεξιός”!
— Οικονομικά, η Δύση έχει επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, οι οποίες στράφηκαν πρωτίστως εναντίον των ίδιων των δυτικών οικονομιών.
— Στρατιωτικά, το καθεστώς που υποστηρίζει στην Ουκρανία χάνει συνεχώς έδαφος. Πρόσφατα Αμερικανοί και Γερμανοί στρατιωτικοί εξέφρασαν απόλυτη απαισιοδοξία για τις εξελίξεις εκεί. Προβλέπουν ότι η προέλαση των Ρώσων θα συνεχιστεί – και είναι πλέον μη αναστρέψιμη…
— Πολιτικά αποσταθεροποιούνται συνεχώς οι δυτικές κυβερνήσεις, ενώ οι “συστημικές ηγεσίες” της αποδεικνύονται εντελώς “ανεπαρκείς”.
Κι από την άλλη πλευρά οι νέες ηγεσίες που έρχονται στο προσκήνιο είναι όλο και λιγότερο ελεγχόμενες από τη διεθνή ελίτ που είχε επιβάλει ως τώρα την ατζέντα της.
Χρεοκοπεί πλέον, και η ενεργειακή πολιτική της και η “κλιματική” πολιτική της και η οικονομική πολιτική της και η πολιτική της για τη διαχείριση των παράνομων μεταναστών και η εξωτερική πολιτική της.
Κοινωνική πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει για πολύ, υπό τις συνθήκες αυτές.
Οι “συστημικές” ηγεσίες δεν τραβάνε πια. Κι αυτοί που έρχονται μοιάζουν όλο και πιο ανεξέλεγκτοι. Όλοι και πιο “καταραμένοι”…
Η Δύση που υπήρξε κοιτίδα της σύγχρονης δημοκρατίας μοιάζει να φοβάται όλο και περισσότερο τις “επερχόμενες εκλογές” – σχεδόν παντού!
Στη δεκαετία του ’70, μετά την ήττα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ (αλλά και το Μάη του ’68 στο Παρίσι) ακολούθησε μια μεγάλη μετατόπιση των δυτικών κοινωνιών αριστερότερα! Όλη η γενιά των ψυχροπολεμικών ηγετών αντικαταστάθηκε από άλλους, πιο “κεντροαριστερούς”.
Σήμερα, πενήντα χρόνια αργότερα, σηματοδοτείται μια αντίστροφη κίνηση των δυτικών κοινωνιών: δεξιότερα! Η κρίση της Ουκρανίας, αντί να την ανακόψει έκανε το αντίθετο: Αποδυνάμωσε τις πολιτικές ελίτ της Δύσης και επέσπευσε τη μετακίνηση των κοινωνιών της δεξιότερα…
Σήμερα η Ευρώπη είναι πιο διχασμένη και πιο πολιτικά αποσταθεροποιημένη από ποτέ!
Όχι οι Ευρωπαίοι ΔΕΝ… “αγάπησαν” ξαφνικά τον Πούτιν. Ούτε οι Αμερικανοί βέβαια.
Αλλά άρχισαν όλοι να καταλαβαίνουν, ότι χρειάζονται ηγέτες καλύτερους από αυτούς που έχουν. Και για να αντιμετωπίσουν τον Πούτιν και για να ξεπεράσουν τα προβλήματα που μόνοι τους δημιουργούν στον εαυτό τους.
Χρειάζονται ηγέτες!
Γιατί… αυτό που έχουν σήμερα δεν είναι “ηγέτες”!
Το κέντρο βάρους των κοινωνιών παντού μετακινείται δεξιότερα…
Ακόμα και παραδοσιακά κεντροαριστερά κόμματα, για να επιβιώσουν – ή τουλάχιστον, για να μη συνθλιβούν – μετακινούνται δεξιότερα (απορρίπτονται τις ατζέντες ανοίγματος των συνόρων και άμεσης κατάργησης των υδρογονανθράκων κλπ…)
Κι όμως κάποιοι στην Ελλάδα εξακολουθούν να αναζητούν το “Κέντρο” …αριστερότερα! Κολακεύοντας – ακόμα – τις αριστερές ιδεοληψίες. Και τις εμμονές της “πολιτικής ορθότητας”. Που παντού χρεοκοπούν και βουλιάζουν.
Εκτός τόπου και χρόνου…
ΥΓ. Ναι, στην Ελλάδα, ευτυχώς, έχουμε πολιτική σταθερότητα – ακόμα. Αλλά αν δεν απομακρυνθούμε από την αποτυχημένη πολιτική των ευρωγραφειοκρατών, κι αν δεν σπεύσουμε να κάνουμε νέες συμμαχίες με όσους αναδεικνύονται σήμερα, μην αποκλείετε να βρεθούμε “προ εκπλήξεων”.
Πολύ δυσάρεστων εκπλήξεων μάλιστα…
Πηγή: dailypost.gr
Τα ¨τσογλάνια” του Σβάμπ αυτοκτονούν πολιτικά, η κατά μέτωπο επίθεση στους λαούς των αλλά και στην κοινή λογική δημιουργεί πολιτικές αναταράξεις. Όσο και να φοβίζουν τους λαούς τους, δεν μπορούν με την προπαγάνδα να τους στρέψουν ενάντια στα συμφέροντα τους. Μετά το πρώτο σοκ, οι λαοί αισθάνονται πολίτες και όχι υπήκοοι, αμφισβητούν έτσι τις νόθες ηγεσίες τους, η αλήθεια ξεπροβάλει και οι νήπιοι ηγέτες, σιγά – σιγά, στέλνονται στον αγύριστο. Ο δικός μας, ο «μέγας ηγεμών» των μικρών πολιτικών διαστάσεων, κοκορεύεται, μιλά για παραπληροφόρηση και και γκεμπελισμό, χρωματίζοντας έτσι τις αντιδράσεις του κόσμου. Ατού του, η μείζονα αντιπολίτευση που βρίσκεται σε χειμερία νάρκη, επειδή επηρεάζεται και αυτή από τα ίδια εξωθεσμικά κέντρα του εξωτερικού και εσωτερικού. Όμως, έως ποτέ θα κυβερνούν με τα μπουκωμένα ΜΜΕ, έως ποτέ θα καταστρατηγούν τα δικαιώματα του λαού ( παράδειγμα: στη νέα μου σύμβαση στη ΔΕΗ η kWh από 0,089 € πέταξε στο εξωφρενικό 0,229€, ήτοι πήρε αύξηση 157,3%). Στο παράδειγμα υπήρξα θύμα του κ. Μητσοτάκη και της πράσινης ενέργειας που εφαρμόζει, σε συνδυασμό με την άκαιρη απολιγνιτοποίηση. Εάν δεν είχε γίνει η εισβολή της Ρωσίας, το ίδιο θα είχε συμβεί, με λιγότερο έντονα όμως αποτελέσματα. Όλοι στοιχημάτισαν υπέρ των ολιγαρχών της ενέργειας, της μικρής ομάδας που μας ληστεύει και στραγγίζει την οικονομία. Η μεγάλη δεξιά παράταξη πρέπει να βρει έναν έλληνα και πατριώτη, κινδυνεύει να μετατραπεί σε ακτινογραφία, όπως συνέβη στο ΠΑΣΟΚ μετά την ψήφιση των μνημονίων από τον πολιτικό Εφιάλτη, τον Γιωργάκη.
Ο Πούτιν αντιμετωπίζεται μόνο με πολεμική ενέργεια.
Διαφορετικά, θα φθάσει στο Βερολίνο. Πολωνία, χώρες του Βίζεγκραντ, Βαλτικές είναι ψυχικά προετοιμασμένες. Ο σκληρός πυρήνας της ευρωζώνης συνωστίζεται ευδαιμονικά στη Μύκονο. Αυτοί θα σφαχτούν στο γόνατο και δεν θα κυλήσει δάκρυ.
Μην προεξοφλείτε όμως πως θα χάσουν οι Ουκρανοί.
Ήδη πολιορκούν τις ρωσικές δυνάμεις στη Χερσώνα, την οποία είχαν χάσει στις αρχές κιόλας της ρωσικής εισβολής.
Ο Μπάϊντεν εκτός από τα HIMARS θα στειλει και μαχητικά, F16, με τη σύμφωνη γνώμη των Ρεπουμπλικάνων και θα επιτρέψει και σε άλλες χώρες, π.χ. Πολωνία, να στειλουν μαχητικά, γίνεται λόγος και για Ραφάλ και για Eurofighter.
Όμως όλοι αυτοι οι ντόπιοι προφήτες, οι καθηγηταράδες-αναλυταράδες διεθνολόγοι ειδικοί της Ευρασίας που συστηματικά χτίζουν καριέρες πάνω στο ενδεχόμενο ελληνοτουρκικής σύρραξης και έδιναν ημερομηνίες κατά συρροή, 5 Ιουλίου, 15 Ιουλίου, 20 Ιουλίου, 24 Ιουλίου, 15 Αυγούστου, 20 Σεπτεμβρίου κλπ. γιατί λούφαξαν; Δεν τους βγήκαν οι προφητείες;
Αντιλαμβάνομαι μια μορφή εκφοβισμού στο άρθρο αυτό.
Δεν αποτελεί στο σήμερα αυτό που άλλοτε τρόμαζε, η πολιτική αντίληψη αριστερά η δεξιά.
Έχουμε γεωπολιτικές ανακατατάξεις τέτοιας μορφής που η πολιτική εικόνα μοιραία δεν
δύναται να τις προσπεράσει.
Η Δυτική Ευρώπη δεν αποτελεί πλέον δύναμη υπεροχής όπως άλλοτε.
Οι νέες ηγεσίες έχουν να αντιμετωπίσουν συνθήκες που δεν υπήρχαν στο χθες.
Η Ρωσία από μόνη της δεν αποτελεί την εξαίρεση και δεν επιβάλλει από μόνη της τα νέα
δεδομένα.
Ας της αναγνωρίσετε ότι προετοιμάστηκε πολύ καλύτερα τα τελευταία 15 χρόνια ώστε να
έχει την δυνατότητα να παίζει στο γεωπολιτικό παιχνίδι με άλλο αέρα.
Μας έρχονται τα μηνύματα πως οι συμφωνίες, οι συναλλαγές γίνονται πλέον σε τοπικά
νομίσματα κυρίαρχων κρατών.
Μας έρχονται τα μηνύματα ότι οι χώρες τριτοκοσμικές άλλοτε σήμερα εμφανίζουν τεράστια
ανάπτυξη και απαιτούν ισοβαρή συμμετοχή στα παιχνίδι των εμπορικών σχέσεων.
Μας έρχονται τα μηνύματα ότι οι χώρες της Αφρικής διεκδικούν την δική τους ανάλογη
συμμετοχή στις εξελίξεις που τρέχουν.
Η Κεντρική και Νότιος Αμερική δεν έχουν δώσει ακόμη σαφή εικόνα ως προς τις δυνατότητες επιρροής.
Η άλλοτε μονοπωλιακή του ενός και μόνο νομίσματος δολάριο δεν ισχύει στα νέα δεδομένα.
Η συμφωνία ΟΠΕΚ τίναξε στον αέρα τα διεθνή χρηματιστήρια.
Η ενεργειακή κρίση από μόνη της δεν αποτελεί το κυρίως θέμα των εξελίξεων.
Πως γίνεται λοιπόν να μιλάμε για αριστερά και δεξιά σε μια άχρωμη προς το παρόν νέα τάξη πραγμάτων?
Η σταθερότητα στην δική μας χώρα πως εννοείται, αφού ο λαός δεν έδωσε την δική του απάντηση?
Η Δυτική Ευρώπη χρονικά καλείται να προσαρμόσει την πολιτική της με τα νέα δεδομένα.
Οι ηγέτες δεν μπορεί ούτε να μην αντιλαμβάνονται τα όσα συμβαίνουν, ούτε να πιστεύουν σε εύκολες λύσεις.
Ούτε ξαφνικά στερέψαμε από ηγέτες.
Η προσαρμογή αποτελεί μετάβαση από μια κατάσταση γνώριμη και επιβαλλόμενη σε μια νέα
κατάσταση που το παιχνίδι κατευθύνεται με περισσότερες προκλήσεις και σε μη γνώριμα νερά.
Θα βρεθεί η τομή που όλα ομαλά θα ακολουθήσουν το δρόμο τους.
Ο χρόνος παραμένει οδηγός των λύσεων και τιμωρός των κακών επιλογών.
Ας το παραδεχθούμε με ειλικρίνεια όλο αυτό που βιώναμε τα τελευταία 30 χρόνια κυρίως, ε δεν
αποτελούσε και την καλύτερη εικόνα.
@ ανατολικός τομέας
Όλος σχεδόν ο “πατριωτικός χώρος” στην Ελλάδα ήταν με τον Πούτιν (εσύ είσαι εξαίρεση) για ποικίλους λόγους.
Πολλοί ήσαν εξ αρχής φιλορώσοι φιλοπουτινικοί.Άλλοι ήθελαν μια ήττα της Δύσεως όχι επειδή αγαπούσαν τον Πούτιν αλλά έμμεσα ήθελαν να ηττηθεί η μισητή πολιτική ορθότητα των ηγεσιών της.Η τύχη των Ουκρανών που ΔΕΝ είναι πολιτικά ορθοί ούτε Ασιάτες ή Αφρικανοί αλλά Ευρωπαίοι χριστιανοί τους ήταν αδιάφορη και δευτερεύουσα προκειμένου να σκοράρουν στο εσωτερικό των δικών τους χωρών δια της επικρατήσεως Πούτιν.
Μόνο που η πολιτική ορθότης μπορεί να είναι γραφική και για τα πανηγύρια αλλά το τεχνολογικό χάσμα ΝΑΤΟ και Ρωσίας παραμένει.Κανείς δεν θα σφαχτεί στο γόνατο από τους διακοπάροντες στη Μύκονο διότι το ΝΑΤΟ είναι εδώ.
6 μήνες τώρα οι Ρώσοι έχουν καταλάβει εδάφη αλλά έχουν κολλήσει.Εάν έχεις παρατηρήσει τις διαφορές από τους αμερικανικούς πολέμους,η βασική είναι ότι δεν παίζει πρωτεύοντα ρόλο η αεροπορία.Οι Ρώσοι βασίζονται στο πυροβολικό.Τα κανόνια ρίχνουν χιλιάδες βόμβες επί δικαίων και αδίκων και μετά προχωρεί ο ρωσικός στρατός με ρυθμό χελώνας.Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με το ΝΑΤΟ όταν θα πετάνε τα F35 ή και τα Stealth F22 Raptor / 6 από αυτά μεταστάθμευσαν στην Πολωνία που θα εξαφανίσουν τα κανόνια.
Κατά τα λοιπά το νόημα του άρθρου είναι η Ευρώπη πάει προς τα δεξιά,τι κάνουμε εμείς.
Τι να κάνουμε δηλαδή;τι υπάρχει δεξιότερα της ΝΔ;οι κηραλοιφές και οι επιστολές του Χριστού και ο Κασιδιάρης.
Αντιπολίτευση υπάρχει μόνο από αριστερά και επειδή είναι αντίθετη στην πανευρωπαική τάση μένουμε στα ίδια.Αυτό είναι το μυστικό της περιβόητης πολιτικής σταθερότητας και όχι τα μαγικά του Μητσοτάκη ή του Πέτσα.Η αντιπολίτευση στην Ελλάδα είναι εκτός ευρωπαικού γίγνεσθαι και άρα αναγκαστικά σταθερότης.
@ Ψυχραιμία, τώρα είδα την απάντηση. Αυτή η νέα διάταξη του σάιτ είναι προβληματική για σχολιασμό. Αποτυχία.
Τον Πούτιν κανένας στον χώρο δεν τον έβλεπε αρνητικά, είχε συμπάθειες αλλού πολλές αλλού κάποιες, αλλά στην Ουκρανία το παραξήλωσε. Και με τα εμβόλια επίσης. Τελικά όλη η “αντινεοταξική” προπαγάνδα προέρχεται από τη Ρωσία. Τώρα για την έκβαση στο ουκρανικό δεν είναι ξεκάθαρο, οι Ουκρανοί αντέχουν, αλλά ως πότε;
Και από την ιστορία, η Ρωσία ήταν πάντα ύπουλη, π.χ. στο Κυπριακό. Χώρια το Μακεδονικό, ο εμφύλιος κλπ.