Μια φορά μπαχαλάκιας, πάντα μπαχαλάκιας

Θέλει ο μπαχαλάκιας να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει.

Αυτό ακριβώς αντικατοπτρίζει το κλείσιμο του ματιού του Τσίπρα σε κάτι παιδάκια που την είδαν Τσε Γκεβάρα και είπαν να ξεκινήσουν την… επανάστασή τους απαγορεύοντας την κατασκευή μιας βιβλιοθήκης σε πανεπιστήμιο.

Άραγε πώς θα μάθουν τι εστί πραγματικά επανάσταση αν μείνουν στούρνοι; 

Σε κάθε περίπτωση, πιτσιρικάδες είναι, κάποια στιγμή θα μάθουν.

Και μην προτρέξετε να μας πείτε ότι… επειδή κάνουν ό, τι κάνουν πρέπει να τους ξυλοφορτώσει η αστυνομία;

Αυτονόητη η απάντηση. Η βία είναι καταδικαστέα, απ΄ όπου κι αν προέρχεται. Τέλος!

Το ζήτημα ωστόσο στην προκειμένη, δεν είναι η καταδίκη της βίας, αλλά η λαϊκίστικη στάση του Τσίπρα.

Ο οποίος, επειδή αρνείται πεισματικά να μάθει πώς να ασκήσει ορθή αντιπολίτευση, «πιάνεται» από τέτοιου είδους θέματα μπας και κοροϊδέψει τη νεολαία και τον ψηφίσει.

Αλλά θα μας πείτε… πρώτα βγαίνει η ψυχή και ύστερα το χούι.

Αχ αυτά τα έρμα τα νιάτα, ή αλλιώς… μια φορά μπαχαλάκιας, πάντα μπαχαλάκιας. Το είχε παραδεχτεί μάλιστα εμμέσως και δη μέσα στο κοινοβούλιο.

Και δυστυχώς, ο Τσίπρας κρατάει ανάλογη στάση και στις υπόλοιπες πτυχές της αντιπολίτευσής -λέμε τώρα- του.

Ευχολόγια, τάξιμο των πάντων στους πάντες, ευφυολογήματα επιπέδου κίτρινης δημοσιογραφίας, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεχαστεί το… θεάρεστο έργο της διακυβέρνησής του μπας και ξανακάτσει στην πρωθυπουργική καρέκλα.      

Ευσεβείς πόθοι…

Άραγε… σύντροφε, έτσι θα πείσεις τους νοικοκυραίους -που τσάκισες με τη δυσβάσταχτη φορολογία- να σε ξαναψηφίσουν; Χαϊδεύοντας αυτιά μπαχαλάκηδων; Ή καταψηφίζοντας την αμυντική συμφωνία με τους Αμερικανούς, τους οποίους είχες… προσκυνήσει επί των ημερών σου;

Αυτή είναι η  προοδευτικότητα που προτάσσεις μήπως και ξεχαστεί το… αμαρτωλό παρελθόν και δεις πάλι το φως της εξουσίας; 

Κατάλαβες τώρα… σύντροφε γιατί συνεχίζεις να βλέπεις την πλάτη του Μητσοτάκη παρά τη φθορά του;

  1. Πραγματικά αδυνατω να κατανοήσω γιατί η μεταρρύθμιση της παιδείας ( που επιτέλους δεν έχει να κάνει με αιφνίδιες αλλαγές εξετάσεων αλλά με σημαντικές αλλαγές ποιοτικού χαρακτήρα) συνιστά αιτία πολεμικής.
    Μια σωστή μεταρρύθμιση πήγε να γίνει πέρα από τις ψηφιακές βαβουρες και λυσσάξανε όλοι.
    Τι δουλειά έχουν τα κόμματα; Δεν υπάρχουν άξιοι φοιτητές από όλους τους χώρους; Γιατί να εκλέγονται με βάση το κομματικό μαντρί;

    Το ίδιο και στο μεταναστευτικό.
    Η κυβέρνηση έκανε σοβαρή προσπάθεια όπως λχ απέναντι στο trafficking βλ. Πρόγραμμα Μέδουσα κ η αντιπολίτευση (κρίμα) ασχολείται με το …pushback.
    Μα τα σύνορα πρέπει να φυλάσσονται δεν γίνεται να μετατραπεί μια χώρα σε σύνολο πληθυσμών χωρίς κοινωνικό ιστό κ συνοχή…
    Δεν είναι θέμα …pushbacks.

    Με αυτά κ με τα άλλα απορούν γιατί η κυβερνητική φθορά δεν εισπράττεται από την αντιπολίτευση

    Ε είναι προφανές το γιατί…

  2. Ο Τσίπρας στρίβει αριστερά για να πάει στο κέντρο όταν δεν κάνει στροφή 360 μοιρών.
    Και σε αυτόν τον τύπο η Αριστερά στήριζε ελπίδες έχοντας χάσει εντελώς το γεγονός ότι η άνοδός του ήταν συγκυριακή εξ αιτίας της πτώχευσης της χώρας.
    Το σημαντικό δεν είναι ο Τσίπρας, ούτε η καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ. Το σημαντικό είναι η πλήρης αδυναμία της Ελληνικής αριστεράς να κατανοήσει τη πραγματικότητα και να προτείνει κάτι με αρχή, μέση και τέλος.
    Είναι αυτή η μεγάλη αδυναμία που την ξεφτύλισε μια και έγινε κυβέρνηση για να εφαρμόσει, μόνη αυτή, ένα πλήρες μνημόνιο. Που την οδήγησαν να εμπιστευθεί τύπους σαν τον Αλέξη, την Ζωή ή τον Βαρουφάκη.

    Είναι προφανές ότι αν υπήρχε κάτι σε αυτήν δεν θα είχε πιστέψει ότι είναι δυνατόν μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα να χορέψει τις παγκόσμιες αγορές ή να εκβιάσει όλη την Ευρώπη για να στέλνει ο Ντράγκι και η ΕΚΤ όσα μας λείπουν. Αν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο η Ελλάδα τότε η Ιταλία αντί να έχει από μόνη της πλεονάσματα του 5% (και όχι 3,5 όπως η Ελλάδα για 2 χρόνια) θα είχε πάρει όλα τα χρήματα των Αμερικάνων, των Γερμανών των Αγγλων των Ιαπώνων και των Γάλλων ενώ οι Κινέζοι θα ξαναφόραγαν στολές Μαο και θα κάνανε ποδήλατο στελνοντας τα πάντα στους Ιταλούς.

    Κι όμως οι αριστεροί μας το πίστεψαν αντί να σκεφτούν πως μπορεί η χώρα να έχει πάλι φουγάρα.
    Λες και ο Μαρξ δεν έγραφε στη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης αλλά ήταν ο θεωρητικός της Μαφίας και του εκβιασμού.
    Το μόνο που κατάφερε να σκεφτεί η αριστερά μας ήταν το “δώσε μη σου κάνω το μαγαζί καλοκαιρινό” και όταν την άρχισαν στις γρήγορες συμφώνησε να κάνει το μαγαζί λαμπίκο και να χαρίσει το σπίτι της στο μαγαζάτορα!
    Το μπάχαλο είναι στο μυαλό της και γι αυτό και της βγαίνει και στους μπαχαλάκηδες.

  3. Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι η αριστερά , ποτέ δεν ήταν
    Το πρόβλημα στην χώρα μας διαχρονικά είναι η διαφθορά της εξουσίας, Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης υπάρχει καπιταλισμός , αναπόφευκτα γιατί συνάδει με την ελευθερία του ατόμου. Να δημιουργήσει και να παράγει κέρδος ώστε να εποφεληθουν και άλλοι. Ο υγειης καπιταλισμός έχει κοινωνικές τάξεις και αντιπροσωπεύεται μέσω της δημοκρατίας. Η αρρώστια του καπιταλισμού είναι ο ακραίος νεοφιλευθερισμος. Αυτός είναι ο εχθρός μιας κοινωνίας και όχι η αριστερά. Άλλαξε το παραμύθι και είναι ντροπή όσοι το χρησιμοποιούν ακόμα σε αυτήν την χώρα για εκδικητικους λόγους και μικροπολιτικα οφέλη. Τώρα αν πιστεύει κάποιος ότι θα ανέβει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και θα κυβερνήσει μαζί με το ΚΚΕ , ιοθετωντας μια ακραία κομμουνιστική πολιτική , μάλλον αυτός έχει μείνει 100 χρόνια πίσω. Κάποιοι σύγχρονοι αριστεροί που πέρασαν την ζωή τους ζωή και κότα ζώντας από τα κρατικά ταμεία , όπως και κάποιοι δεξιοί που πουλάνε ακόμα και τώρα το παραμύθι φτιάχνοντας περιουσίες από το κρατικό ταμείο καλό είναι να αποσυρθούν στην γωνιτσα τους και να αφήσουν τις νέες γενιές που δεν έχουν τέτοια κολλήματα να κουμαντάρουν το καράβι στο κέντρο.

  4. @Bolivar
    Δεν υπάρχει κανένας φιλελευθερισμός εδώ.
    Μόνο ακραίος κρατισμός
    Με 60% του ΑΕΠ δημόσιες δαπάνες
    Με 50+% φόρους στα χρήματα που κερδίζουν με τον ιδρώτα τους οι πολίτες.
    Γι αυτό και οι νέοι ψηφίζουν με τα πόδια τους.

  5. @George
    Φιλελευθερισμός δεν μπορεί να υπάρξει σε μια χώρα που de facto έχει καταργηθεί η διάκριση των εξουσιών, μια επιλογή των “δυτικοτροπων” κυβερνήσεων της παράταξης “μένουμε Ευρώπη”.
    Το πρόβλημα δεν είναι η φορολογία μιας και οι μεγάλες εταιρείες έχουν τον τρόπο τους να ξεφεύγουν με νομοθετικές πρωτοβουλίες όπως η φορολόγηση των υπερκέρδων των εταιρειών ενέργειας με βάση τους μαγειρεμενους ισολογισμούς και όχι τα τιμολόγια.
    Κάτι που βέβαια δεν ισχύει για τους μισθωτούς οι οποίοι δεν μπορούν να ξεφύγουν.

    Το πρόβλημα της χώρας, όπως είπε και ο Bolivar είναι πως τα χρήματα των κρατικών ταμείων δεν επιστρέφουν στον πολίτη με αποδοτικό τρόπο αλλά καταλήγουν σε τσέπες φίλων.

    Όσο έχουμε κρατικοδιαιτους αντικρατιστες να πουλάνε καθρεφτακια στους ιθαγενείς, τόσο θα απορούμε γιατί οι πολίτες αντιμετωπίζουν το κράτος ως εχθρό.

    Προς τον αρθρογράφο: τα πανεπιστήμια είχαν βιβλιοθήκες αλλά κάποιος υπουργός μεταρρύθμισης απέλυσε τους βιβλιοθηκονόμους και τις έκλεισε το 2013. Καλή η δήλωση πως καταδικάζουμε την βία από όπου κι αν προέρχεται αλλά τα γεγονότα στο Αριστοτέλειο δεν συμβαίνουν εν κενώ. Αντίθετα συμβαίνουν ακριβώς για την πρόκληση βίας οπότε αν θεωρείται λαϊκισμός το παίρνεις θέση απέναντι στην πρακτική να δέρνει τα παιδιά μας η κυβέρνηση για να καλύψει τις πλείστες όσες αποτυχίες της, εντός και εκτός συνόρων, τότε έχουμε εκτός από κρίση ελλείμματος και έλλειμμα κρίσης.

  6. @
    Και οι δύο λέτε ότι δεν υπάρχει φιλελευθερισμός στην Ελλάδα.
    Συμφωνούμε απόλυτα. Τώρα στο γιατί δεν υπάρχει πολλά από αυτά που λέτε είναι σωστά.
    Εγώ όμως κρατάω τη διαπίστωση ότι επικρατεί κρατισμός. Γιατί αν δεν υπάρχει φιλελευθερισμός τότε αναγκαστικά υπάρχει κρατισμός. Δεν υπάρχει κάτι άλλο δηλαδή. Η το ένα θα έχεις ή το άλλο.
    Σοβιετία λοιπόν. Η τελευταία της Ευρώπης.
    Εσύ Λυμπέρη φαντάζεσαι ότι υπάρχει καλός κρατισμός. Οπως ακριβώς οι Χριστιανοί που είναι ενάντια στις οργανωμένες χριστιανικές θρησκείες λέγοντας ότι δεν ακολουθούν όσα είπε ο Κύριος και γι αυτό αποτυχαίνουν.
    Για μένα συνεχίζεις να ελπίζεις μετά από συνεχείς αποτυχίες. Που θα έπρεπε να σε προβληματισουν για το αν η εκτέλεση κάθε φορά ήταν λάθος ή η ίδια η ιδέα. Πάντα με ενδιαφέρον όμως θα ακούω τις προτάσεις σου.

  7. @George

    Η μανιχαϊστική τοποθέτηση σου, φιλελευθερισμός ή κρατισμός, δείχνει ότι εκτός από την ελληνική αριστερά, έχεις μείνει και εσύ πίσω.
    Αν δεχτούμε ότι υπάρχει κάποια φιλελεύθερη γωνία σε αυτόν τον πλανήτη τότε σίγουρα αυτή δεν είναι στην Δύση.
    Ιδιοκτησία που χάνεται μέσα στις φούσκες της αγοράς ακινήτων, ελευθερίες που ρυθμίζουν αντιτρομοκρατικοι νόμοι, εκλογές που το αποτέλεσμα κρίνουν οι δημοσκοπήσεις και τα διαφημιστικά μηνύματα των ΜΜΕ, laissez-faire που πάει χέρι χέρι με πρακτικές ανάλογες αυτών της εταιρείας των ανατολικών Ινδιών που πλέον δεν γίνεται καν κοπος να κρυφτούν.

    Πόση ισονομία μπορεί να υπάρχει στην χώρα του “black lives matter”?

    Είναι προφανές πως έχει ξεχαστεί πως ο φιλελευθερισμός γεννήθηκε για να υπερασπιστεί τον άνθρωπο, αφετηρία που έχει θαφτεί καθώς πλέον στην ουσία του αποτελεί το πλέγμα προστασίας των εταιρειών ή των ελάχιστων προσώπων που μπορούν ως μεγέθη να ανταγωνιστούν στο επίπεδο του lobing τις μεγάλες εταιρείες.

    Στην πράξη έχουν επιστρέψει οι αναγκες που γέννησαν τις ιδέες του φιλελευθερισμού αλλά ως γνωστόν οποίος ελέγχει τις λέξεις ελέγχει και την πραγματικότητα.

    Οπότε, στην σημερινή ολιγαρχική κατάσταση, με το κράτος να επιστρέφει στον ρόλο του νυχτοφύλακα και τους θεσμούς να αποδεικνύουν πως η συζήτηση γύρω από την αντιπροσώπευση πρέπει να ανοίξει άμεσα ( πιστεύω πως υπάρχουν πλέον οι τεχνολογικές δυνατότητες να εφαρμοστεί η άμεση δημοκρατία) και να προχωρήσουμε επιτέλους σε ένα κράτος που θα αποτελεί έκφραση του όλου και όχι υποχείριο του ελάχιστου μέρους.

    Οπότε για να επαναλθω στο αρχικό ζήτημα, δεν είναι θέμα φιλελευθερισμός ή κρατισμός, είναι ολιγαρχία ή δημοκρατία.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Ανεμβολίαστοι «τζαμπατζήδες», φίλοι Τούρκοι

Ο Ερντογάν παρκάρει τις κανονιοφόρους του κάτω από τη μύτη του Μητσοτάκη κι ο δεύτερος κάνει ότι δεν τις...

Επέτειος που πρέπει να βγει από το ημερολόγιο

Ρώτησα κάποτε στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών τον έντιμο και ακέραιο Παναγιώτη Κρητικό, που εκλεγόταν χρόνια με το ΠΑΣΟΚ...

Μαγειρεμένη έκθεση της Κομισιόν για το κράτος δικαίου!

Σαν ευχολόγιο από το εφηβικό διήγημα «Η Πολυάννα μεγαλώνει» μοιάζει η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάσταση...

Ζήτημα αρμοδιοτήτων του ΠτΔ άνοιξε η K. Σακελλαροπούλου!

Χάρηκα πολύ που είδα προχθές το βράδυ στην εκπομπή «Επίλογος» της ΕΡΤ την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου να...