Μιζέρια και αδιέξοδο στην Ελευθεροτυπία

Πάντως, η μιζέρια είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των αριστερών.

Η αρχή είναι το ήμιση του παντός.
Ο δικηγόρος Χαρης Οικονομόπουλος δεν ήξερε απο εκδοτικά και απλά έκανε το λάθος να εμπιστευθει την επανεκδοση της Ελευθεροτυπίας σε μια διευθυντική ομάδα υπο τον κ.Παναγόπουλο που είχε δώσει δείγματα γραφής στο παρελθόν και είχε αποτύχει.
Το αποτέλεσμα δεν εκπλήσσει.

Από που κι ως που η "Ελευθεροτυπία" κεντρο-αριστερά; Αριστερά και μάλιστα ακραία ήταν. Γιατί μόνο οι ακραίοι μπορεί να δίνουν βήμα στην τρομοκρατία.

tpe, γεια στο στόμα σου! Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα μια εφημερίδα σαν την 'Ε' (μιλάω για την μακαρίτισσα, όχι το σημερινό απόκομμα) θα χαρακτηριζόταν κανονικά και με τη βούλα "far-left".. Tώρα πως γίνεται στην Ελλάδα να τη θεωρούμε 'κεντροαριστερή' και να εκφράζει μάλιστα και την κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα της μεταπολίτευσης, είναι προφανώς άλλο ένα σύμπτωμα της αποφοράς της αριστερής ηγεμονίας, που "ήδη τεταρτέα όζει"..
Ας τελειώνουμε με το καρκίνωμα της μεταπολίτευσης, και -εν προκειμένω- με την ναυαρχίδα του..

Η επανέκδοση της Ελευθεροτυπίας, όπως έγινε, ήταν μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευκαιρία για έναν γνώστη του χώρου να τοποθετηθεί εκ νέου στην ευρύτερη κεντρο-αριστερά, να αφήσει την αριστερή εξαλλοσύνη για τους "Συντάκτες" και να είναι πολύ κοντύτερα και στο προφίλ του Οικονομόπουλου. Όλα τα χάλασε η επιλογή Παναγόπουλου για τη διεύθυνση και η αργοπορία του Οικονομόπουλου να αντιληφθεί ότι με αυτό το σχήμα δεν πάει πουθενά. Πρόσθετη απόδειξη ότι ο Οικονομόπουλος δεν ξέρει πού να πάει το μαγαζί, είναι η ιδέα του να προσλάβει τον Ντάσκα -που δεν πέρασε από το βέτο των δημοσιογράφων- για να του κάνει... έρευνες. Πολύ σωστά λέει το κείμενο ότι λείπει η σαφής πολιτική γραμμή, το positioning. Λείπουν κι άλλα, που οι γνώστες του χώρου και της εφημερίδας γνωρίζουν ότι ΜΠΟΡΟΥΝ να ευρεθούν, αρκεί ο Οικονομόπουλος να κάνει σωστές επιλογές. Πράγμα που έχει δείξει ότι αδυνατεί, ως τώρα, τουλάχιστον στην σύντομη εκδοτική του πορεία.

Για τους μη κουλτουριάρηδες και μη διαταραγμένους ανθρώπους, ένα μισητό έντυπο. Άντρο νεοταξιτών, φανερών και κρυφών. Μόνο να σκεφτεί κανείς το σαματά που έκανε για την...κάθαρση τότε με τον Κοσκωτά και τί όργιο κάλυψε μετά. Μαφιοζοφυλλάδα με διανοουμενίστικο λούστρο. Ό,τι χειρότερο δηλαδή. Τα μόνα αυθεντικά κι ορίτζιναλ κείμενα ήταν οι προκηρύξεις της 17Ν. που τις δημοσίευε φυσικά χάριν του επαναστατικού της προφίλ. Ή ποιός ξέρει για ποιούς άλλους ιδιοτελείς και μικροπρεπείς λόγους.
Θα χαιρόμουνα πολύ να μην την ξανάβλεπα ποτέ στα περίπτερα αλλά δυστυχώς άφησε διάδοχο, αυτό το τρισχειρότερο κατασκεύασμα των συντακτών. Ένα αφιονισμένο πατσαβούρι της πολιτικής ορθότητας.
Κι όμως. Θα μπορούσε ν' ανακάμψει η Ελευθεροτυπία και να εξιλεωθεί κι όλας, απλά συμβαδίζοντας με το κοινό λαϊκό αίσθημα που τόσα χρόνια ποδοπάτησε. Αλλά δεν έχει τέτοια βούληση. Ψάχνει ν' ανέλθει με λεφτά ή τρυκς. Ή και με τον... Φυντανίδη ακόμα. Έλεος.

Ο τρόπος που ιδρύθηκε η "Ε", η αρπαγή της μέσα από τα χέρια του Φιλοππόπουλου με τη νομική ιντριγκα της Μεγίστης Φυσιογνωμίας της "Δημοκρατικής παράταξης" Γιαννόπουλου από τον πρώην αριστερό και στην συνέχεια αδίστακτο κυνικό Τεγόπουλο καταδεικνύει το ποιόν της.
Όλοι αυτοί οι χυδαιοι και αδίσταχτοι "αριστεροί", στην ουσία γκαιμπελιστές, χρησιμοποίησαν ως πόρνες αριστερούς διανοούμενους που στη ναρκισσιστική αφέλεια τους νόμιζαν πως επιτελούν κοινωνικό και πνευματικό έργο.