«H κόλαση είναι το άλλο φύλο»
Βασικά, πρόκειται για μια ταινία γύρω από τον πόλεμο των φύλων, πόλεμο άγριο και αδίστακτο, που δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην καταστροφή. Για τη γυναίκα, και στη συνέχεια για τον άντρα, το δάσος -αλληγορία μιας νέας σατανικής Εδέμ- μετατρέπεται σε βασίλειο του σατανά. Τα φύλλα, οι κορμοί, το ποτάμι αποκτούν όλα μια απειλητική μορφή. «Το χάος βρίσκεται παντού», βρυχάται στον έντρομο άντρα ένα άγριο ζώο. Πιο άγριος, όμως, κι από τη φύση είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Η γυναίκα θα τραυματίσει φριχτά τον άντρα (πρώτα στο πέος κι αργότερα με τρυπάνι στο πόδι για να του περάσει ένα βαρύ τροχό), κι αυτός (ο Γουίλεμ Νταφόε) θα ανταποκριθεί το ίδιο βίαια. «Η κόλαση είναι οι άλλοι», έλεγε ο Σαρτρ. Ο Τρίερ μάς λέει: «η κόλαση είναι το άλλο φύλο». Αυτή την κόλαση περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα, με εικόνες εικαστικά έξοχες -ανάμεσά τους κι ένας εκπληκτικός λυρικός πρόλογος, κομμάτι για ανθολογία, που καταλήγει στον θάνατο του παιδιού. Συνδυάζει με τρόπο αρμονικό το κλίμα των έργων του Στρίντμπεργκ με τις ταινίες τρόμου για να μας προσφέρει μια αριστουργηματική ταινία.
(από ανταπόκριση του ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ στην Ελευθεροτυπία)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ


ΣΧΟΛΙΑ
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Τα δεδομένα σας είναι ασφαλή! H διεύθυνση email δε θα δημοσιευθεί. Τα στοιχεία θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη δυνατότητα σχολιασμού στο antinews.gr .
Tα πεδία με αστερίσκο (*) είναι υποχρεωτικά.
Αν και δεν αντέχω τις σκηνές βίας, Ο Φον Τρίερ είναι εκπληκτικός σκηνοθέτης. Σκληρός ο συμβολισμός του αλλά αυτό δεν κάνουμε όλοι στις σχέσεις μας; Προσπαθούμε να ελέγξουμε τον άλλον, πληγώνουμε χωρίς λόγο, ευνουχίζουμε τους συντρόφους μας με λόγια, πράξεις, συμπεριφορές. Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να περπατήσει όρθιος ο πρώτος πίθηκος, άλλα τόσα για να σχηματίσει κοινωνίες. Ως είδος, ίσως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας.
Ο φον Τρίερ είναι παιδί του Ντράγερ.
Πολλες φορες βλεπουμε στον αλλον την εικονα μας η δεν την βλεπουμε και αυτο μας προκαλει συναισθηματα αναλογα.Ισως αυτo να ειναι η κολαση.
Στην ουσία κάθε άνθρωπος φέρει μέσα στην ιδιοσυγκρασία του τόσο το άρρεν, όσο και το θήλυ αρχέτυπο. "Animus" και "Αnima" κατά τον Γιουγκ. Τα κέντρα της νόησης στο αριστερό και τα κέντρα της διαίσθησης και της φαντασίας στο δεξιό τμήμα του εγκεφάλου. Ο σύγχρονος πολιτισμός με την νοησιαρχία και τον υπερτονισμό των υλικών κινήτρων, απωθεί την Άνιμα, το Γιαν, το δεξιό τμήμα του εγκεφάλου, καταδικάζοντάς το σε υπανάπτυξη. Η προσωπικότητα εξελίσσεται με πλήρη άγνοια της αναπηρίας της. Αυτή είναι η άσκηση βίας και η κόλαση βρίσκεται μέσα μας, γιατί εκεί βρίσκονται και τα δυο φύλα, μέσα σε τραυματικές συνθήκες.
Το Ευαγγέλιο του Θωμά γράφει, ότι εάν τα δυο δεν γίνουν ένα, δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία. Μια ωραία προπαίδεια γι αυτό, νομίζω ότι παρέχει το μπλογκ ophioussa. Ο αμμοδύτης πετυχαίνει να συνδυάζει την θετική σκέψη με μια ισχυρή ποίηση, δημιουργώντας μια πραγματικότητα, όπου το Γιν και το Γιαν βρίσκονται σε ισορροπία κάλους.
hello
Ο Von Trier κατέχει άριστα την τέχνη της προκλητικότητας... Η καλύτερη διαφήμιση είναι ένα "σκάνδαλο", αν γίνεται στις Κάννες, ακόμη καλύτερα.
Η ουσία όμως είναι ότι μετά από ένα εκπληκτικό ντεμπούτο με τα "Europa", "Breaking the Waves" και το φοβερό όσο και παραγνωρισμένο τηλεοπτικό "Riget", έχει πλέον πολύ καιρό να δείξει κάτι πραγματικά αξιόλογο.
Από την άλλη, μέσα στον ωκεανό της κινηματογραφικής μετριότητας ο Τρίερ ξεχωρίζει με άνεση ακόμα και με τις πιο αδύναμες ταινίες του. Πάλι όμως θεωρώ ότι το τεράστιο ταλέντο του χαραμίζεται.
Χθες ένας πατέρας μαχαίρωσε και σκότωσε τη μητέρα και φόνευσε το ένα παιδί, το άλλο χαροπαλεύει.
Πριν από ένα μήνα ο Αλβανός έκοψε με το αλυσοπρίονο τα άκρα της συζύγου μπροστά στα μάτια των παιδιών.
Στο Μενίδι ένας άλλος, Έλληνας, σκότωσε τη γυναίκα του και αυτοκτόνησε.
Στον καταυλισμό των προσφύγων ένας πρόσφυγας αυτοκτόνησε και τραυμάτισε τη γυναίκα του.
Ο Γουίλεμ Νταφόε είναι εκπληκτικός ηθοποιός, αλλά βαδίζει επικίνδυνα στην κόψη του ξυραφιού. Δεν βλέπω όμως κατακρεουργικές ταινίες, αρκετή ωμοφαγία μας περιβάλλει.
Προτιμώ κάτι πιο κλασικό, να ονειρευτώ λίγο, όχι να αγριέψω. Προς τι αυτή η υπερέκθεση κρέατος και ενστίκτων;
@allenaki, δεν πρόκεται για slash movie όπου απεικονίζεται η βία για χάρη της βίας. Άλλο θέλει να πει ο ποιητής. Η βία που περιγράφεις είναι αποτέλεσμα άλλων πιο σύνθετων παραγόντων. Πιστεύω ότι είναι λάθος να απορρίπτεις την σκηνοθετική άποψη επειδή χρησιμοποιεί τον ίδιο συμβολισμό που χρησιμοποίησε ο Ευριπίδης στη Μήδεια.
@ allenaki Ο δημιουργος ειναι υποχρεωμενος να φθανει το ψαξιμο στα ακρα για να ανακαλυπτει την ανθρωπινη ψυχη και τη μοιρα της.Δεν ειναι ευκολο να ισορροπεις στην κόψη του ξυραφιού αλλα πρεπει.Kαι δεν εννοω παρεκλησεις και τετοια,εννοω walking in the wild side, μερα μεσημερι.
Και ,προσεξε εδω,Αλλενακι,ζητησε με την επιστολη που αφησε,αυτος με τα παιδια του,να ταφουν σε ενα μερος,αλλα η γυναικα του,να ταφει στο χωριο της,ΜΑΚΡΥΑ ΑΠ ΑΥΤΟΝ.
Εκει πρεπει να κρυβεται και η αιτια του φοβερου γεγονοτς,και οχι στα χρεη που ειχε και που ηταν 10 χρονων,οπως ειπε ο αδελφος του.
Μισος αβυσσαλεο προς τη γυναικα του.
Γι αυτο,αφου την κοπανησε στο κεφαλι,με κατι βαρυ,η την κοπανησε στον τοιχο,μετα,την εσφαξε κι απο πανω.
Για σιγουρια.
E, δεν είπα ότι γύρισε ωμό σπλάττερ, χωρίς να το έχω δει κιόλας. Πάντως η επιλογή του Νταφόε είναι ιδανική για αυτό το έργο. Είναι εξαιρετικά ευφυής, μόνο που η ευφυία συχνά στην τέχνη έχει αγγίξει τα όρια της τρέλλας. Προτιμώ τον Κέβιν Σπέισυ, ευφυής και πιο προσγειωμένος κατά τη γνώμη μου.
Στη Μήδεια έχουν δοθεί πολλές ερμηνειες (η ξένη Μήδεια, η μετανάστρια Μήδεια, η επαναστάτρια(;;;) Μήδεια), καμία ερμηνεία δεν μπορεί να καλύψει το κενό, το αδιέξοδο και η αμηχανία που άφησαν οι πράξεις της.
Γειά σου ρε Προβοκάτορα εσύ με τη σιγουριά σου, χα χα χα ...
Τα πυκνά εγκλήματα που έχουν γίνει τελευταία με θύματα γυναίκες και παιδιά (είτε εξ αιτίας χρεών, είτε εξ αιτίας κακών σχέσεων μεταξύ ζευγαριού, είτε εργασιακά εγκλήματα - Κούνεβα - ) και οι αυτοχειριασμοί έχουν σχέση άμεσα με την κατάσταση που βιώνουμε, και εδώ και στην Ευρώπη και στην Αμερική. Και οι δράστες αυτοκτονούν.
Έχει απασφαλίσει η βαλβίδα.
Για σιγουρια...για σιγουρια.
Φαινεται ηταν γνωστης για την περιπτωση του τυπου που ειχε προσλαβει μπραβους για να εκτελεσουν την γυναικα του. Αφου την βρηκαν την πυροβολησαν δυο φορες καταστηθα. ΓΙΑ ΣΙΓΟΥΡΙΑ την πατησαν με το αυτοκινητο τους και για ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΣΙΓΟΥΡΙΑ την πεταξαν σε μια ταφρο με νερο.
Η γυναικα ομως ΕΖΗΣΕ!
Και μαρτυς πλεον των προσωπων των δολοφονων της τους περιγραφει στην αστυνομια οπυ τους συλλαμβανουν και τα ξερνανε ολα. Πως δηλαδη προσεληφθησαν απο τον αντρα της...
Καλα λεει ο Προβοκατορας...Για σιγουρια...
:)
Ο σύγχρονος του Ευριπίδη θεατής γνώριζε πολύ καλά τι του παρουσίαζε ο συγγραφέας. Κριτική και απόρριψη της ιδέας της ανωτερότητας του Αθηναίου πολίτη, μέσω συντριβής του από μια ηρωίδα η οποία προσωποποιούσε τις μειονότητες της εποχής: γυναίκες & μετανάστες. Την έβαλε να σκοτώσει τα παιδιά - σύμβολα της διαιώνισης ονόματος και οικογένειας του τέλειου αθηναίου Ιάσωνα, αποκάλυψε την επιφανειακότητα και τον εγωισμό του ίδιου, και στο τέλος θεοποίησε την μειονότητα επιτρέποντάς της να αποχωρήσει θριαμβεύτρια με το άρμα του ήλιου.
Ένας άλλος τρόπος να πει μην ψωνίζεστε, όλοι ίσοι είμαστε.
Μα ρε παιδια,αν δεν τη μισουσε τοσο πολυ,και ηταν μονο τα χρεη,οπως λυσσαξανε ολες οι τελεορασεις σημερα,δεν θα ζηταγε να θαψουν τη γυναικα του,μακρυα απ αυτον.
Η κανω λαθος;
Αλλα τον *,τα παιδια τι του φταιγανε;
(*), βαλτε ο,τι κοσμητικο,γουσταρετε.
@Προβοκάτωρ:
Αυτό που διάβασα σήμερα ήταν ότι οι γονείς του δράστη ήταν ΕΥΠΟΡΟΙ. Άρα, κάπου αλλού πρέπει να ψάξουν.
Α, και να μην ξεχνάμε και τη διαφορά ηλικίας. Αυτός ήταν 14 χρόνια μεγαλύτερος.