Πέθανε ο ποιητής και στιχουργός Αλκης Αλκαίος

Έφυγε νωρίς. Αλλά με την ποίησή του, μας έκανε πιό ευαίσθητους. Καλύτερους ανθρώπους.
"Μην έρχεσαι μαζί μου
μου είπες πριν χαθείς"...
Καλό ταξίδι Βαγγέλη.
h**p://www.youtube.com/watch?v=JxcS4esJuwo

Υποκλινόμαστε, Ποιητή.
Ο Αλκης Αλκαίος συμβολίζει την ηθική ανωτερότητα του δημιουργού
απέναντι στην αισθητική της εκπόρνευσης.

"Όσοι με το χάρο έγιναν φίλοι....
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη..."
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.....

Με μια πιρόγα φεύγεις... το κλειδί του παραδείσου ελπίζω να μην σκούριασε για τον Βαγγέλη.

Στο καλό ..... http://youtu.be/KduX4JZXpoQ

http://www.youtube.com/watch?v=pu3o5pYTfk4

Τί όμορφοι στίχοι...στο καλό!

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά

Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Εύχομαι το πέρασμα της λίμνης να είναι ειρηνικό
Στο χάροντα να δώσεις δύο στοίχους
και στον άλλον κόσμο να περασεις δίχως οβολό

Καλό ταξίδι Άλκη.

ΝΑ

Τα λογια που εχει γραψει ο Αλκης Αλκαιος...δεν περιγραφονται με λογια.
Μοναδικη γραφη, αποκοσμη, μα κυριως πολυσυνθετη, πολυεπιπεδη.
Μπορεις να ακους το ιδιο τραγουδι του ξανα και ξανα, και να ξανα-ανακαλυπτεις πραγματα σε αυτο, αγνωστα ταξιδια.
Τολμω να πω, οτι ειναι ο πλεον συγκλονιστικος στιχουργος της εποχης του κι ο οποιος ειχε την τυχη, να αποδοθουν τα δυσκολα εργα του μεσα απο την μαγικη συνεργασια του με τον Θανο.
Η διαχρονικη απηχηση που εχουν καποια τραγουδια του, αλλα και η απιστευτη επιρροη τους σε ετεροκλητους ανθρωπους, ειναι πραγμα Σπανιο στις μερες μας και ικανα να τον καταστησουν Κλασσικον.
Αθανατος!

Η "Ρόζα", του στίχους της οποίας παραθέτει παραπάνω ο φίλος Αργεάδης, είναι ίσως από τα ωραιότερα ζεϊμπέκικα του έντεχνου τραγουδιού μας, με εσωτερική ένταση και δωρικότητα, που μόνον μια γνήσια ελληνική ψυχή μπορεί να γεννήσει...
Να ένας Έλληνας που δεν έζησε τζάμπα....Καλό του ταξίδι.

ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ
ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΓΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟΥ

Τα Ιόνια παράλια τον αποχαιρετούν και τον καλωσορίζουν συνάμα στη χώρα της ποίησης, όπου οι εκλεκτοί δεν "πεθαίνουν"! Στο καλό Άλκη...

Αγαπημένο,
Καράβι στον τοίχο
http://www.youtube.com/watch?v=rHu4ektZR5s

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

http://www.youtube.com/watch?v=rHu4ektZR5s
Κίτρινο φως η Αθήνα τρεμοσβήνει
καράβι στα πελάγη του καημού
σε μιας σπιλιάδας σε κοιτώ τη δίνη
να μου μιλάς με σήματα καπνού

Στην Πύλο στο Μιστρά στη Φρεαττύδα
μου χάρισες μι΄ αλήθεια από πηλό
της νύχτας σου το μπλε εγώ το είδα
πριν να κλειστείς σε κόσμο σκοτεινό (σιωπηλό)

Έτσι ήταν πάντα ουρανέ μου κι έτσι θα `ναι
στο χώμα οι ρίζες στα τυφλά θα προχωράνε
ότι δε λέγεται το νου θα βασανίζει
και όποιος καίγεται τη νύχτα θα φωτίζει

Κίτρινο φως η Αθήνα και θυμάμαι
κορμιά καράβια θάλασσες ματιές
και λόγια που ακόμα με μεθάνε
θυμήσου το αύριο έλπιζε για το χτες

Στα χείλη η τρικυμία του φιλιού σου
στο γόνατο του πόθου η γρατζουνιά
ζωγράφισε στον τοίχο του κελιού σου
ένα καράβι κι άνοιξε πανιά

Έτσι ήταν πάντα ουρανέ μου κι έτσι θα ναι
στο χώμα οι ρίζες στα τυφλά θα προχωράνε
ότι δε λέγεται το νου θα βασανίζει
και όποιος καίγεται τη νύχτα θα φωτίζει