Το ασταθές έλος των λοιμωξιολόγων, η πολιτική ηγεσία του τόπου και ο εμβολιοσκεπτικισμός
Επιτέλους, σας «νοιώθω» κύριε Σημίτη
Αν θέλετε υγιή μωρά, πάρτε σκύλο!
Προσωπικά το ήξερα (ενστικτωδώς) από μικρός. Ότι δηλαδή, τα παιδιά που μεγαλώνουν παρέα με σκυλιά, είναι πιο υγιή, τόσο ψυχολογικά, όσο και σωματικά.
Τώρα, αυτό αποδεικνύεται και από την επιστήμη. Άσχετα με τις άναρθρες κραυγές που αρχίζουν να βγάζουν κάποιες νεοελληνίδες μητέρες στη θέα και μόνο ενός σκύλου, κοντά στο βλαστάρι τους.
Η επιστήμη μίλησε, και όπως λέει: Η καλύτερη προληπτική φροντίδα υγείας για τα μωρά, είναι η συμβίωσή τους με τα σκυλιά. Έτσι απλά.
Μια πρόσφατη φιλανδική μελέτη, που εστίασε στις αναπνευστικές μολύνσεις κλπ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα νήπια που ζουν στο ίδιο σπίτι με σκύλους είναι υγιή το 73% του χρόνου, για τους πρώτους 12 μήνες της ζωής τους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για όσα παιδάκια μεγαλώνουν χωρίς σκυλίσια παρέα, είναι 65%.
Στα παραπάνω ποσοστά, τα παιδάκια που ήταν υγιή το περισσότερο διάστημα (76%) ήταν αυτά που ζούσαν μαζί με σκύλους οι οποίοι περνούσαν τουλάχιστον 18 ώρες το 24ωρο στην αυλή. Αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι τα σκυλιά αυτά έφερναν μέσα στο σπίτι περισσότερη βρωμιά και περισσότερα μικρόβια, κάτι που σύμφωνα με τους ειδικούς βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα των μωρών.
Επίσης βρέθηκε πως τα μωρά με σκυλιά, χρειάζονται πολύ λιγότερα αντιβιοτικά από τα υπόλοιπα.
Σε γενικές γραμμές, τα παιδάκια που ζουν με σκύλους έχουν 30% λιγότερες πιθανότητες παρουσίασης αναπνευστικών προβλημάτων και μολύνσεων, και 50% λιγότερες πιθανότητες μόλυνσης των αυτιών (ωτίτιδες).
Ανάλογα θετικά αποτελέσματα προκαλεί και η συμβίωση με γάτες, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Η εν λόγω μελέτη παρακολούθησε 397 μωρά που γεννήθηκαν στο ίδιο νοσοκομείο, και βασίστηκε στις απαντήσεις των γονιών, που ξεκίνησαν όταν τα μωρά ήταν ηλικίας 9 εβδομάδων.
Σχεδόν κανένα πάντως μωρό δεν υπάρχει, που να μην παρουσίασε κανένα απολύτως πρόβλημα. Μόλις το 3% του συνόλου δεν είχε ούτε καν συνάχι.
online.wsj.com
S.A.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
14/04/2021 13:41
14/04/2021 09:20
ΣΧΟΛΙΑ
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Τα δεδομένα σας είναι ασφαλή! H διεύθυνση email δε θα δημοσιευθεί. Τα στοιχεία θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη δυνατότητα σχολιασμού στο antinews.gr .
Tα πεδία με αστερίσκο (*) είναι υποχρεωτικά.
Σωστότατο το συμπέρασμα.
όλα καλά με την μελέτη των φιλανδών, αλλά δε μας λέει για το αν θήλαζαν ή όχι τα υπο μελέτη βρέφη τους πρώτους 12 μήνες της ζωής τους....τώρα πιο από τα 2 ασκεί περισσότερη προστασία στα βρέφη το ξέρουν μόνο οι φιλανδοί με τις ερευνές τους!!!
μακαρι να μπορουσαν να το διαβασουν ολοι οι ελληνες αυτο το εξαιρετικο αρθρο!μπραβο!!
Ἐγῶ θέλω νά τό θέσω λίγο διαφορετικά:Παιδιά ἢ σκυλιά στό σπίτι;
Γιατί δυστυχῶς,τότε στά χρόνια τῆς εὐμάρειας,πολλοί προτιμοῦσαν τά σκυλιά ἀπό τά παιδιά...
Ποια ευμάρεια; Αυτά είναι σαχλαμάρες. Ένας (ή δυο) σκύλοι στο σπίτι δεν κοστίζουν σχεδόν τίποτα σε σχέση με το τι σου προσφέρουν.
Αυτά με τα δήθεν έξοδα των σκύλων είναι παραμύθια της Χαλιμάς.
Τα κινητά μας κοστίζουν τριπλάσια ή τετραπλάσια τον μήνα απ ότι ένας φίλος, προστάτης, και πάνω απ όλα κολλητός.
Δέν εἶπα Strange ὃτι κοστίζουν,ἂν καί τά 'χουν κι αὐτά τά ἐξοδάκια τους ἀπ' ὃ,τι εἶμαι σέ θέση νά γνωρίζω γιατί παλαιότερα εἶχα σκύλο,ἐννοοῦσα ὃτι προτιμοῦσαν κάποιοι καί προτιμοῦν τά σκυλιά ΑΝΤΙ τῶν παιδιῶν,πού βέβαια κοστίζουν πολύ περισσότερο...Εἲχαμε φτάσει δηλαδή νά μήν θέλουμε καθόλου τά παιδιά καί νά ἀνατρέφουμε τά σκυλιά σάν παιδιά.Κάνω λάθος;
Μπορεί να υπήρξαν και κάποιες τέτοιες περιπτώσεις Κυθήριε, ίσως όμως να αφορούσαν μοναχικούς ανθρώπους που, για διαφόρους λόγους, δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να υιοθετήσουν παιδιά...
Δέν ἀντιλέγω Εὔα,μά δέν ἀναφέρομαι σέ τέτοιες περιπτώσεις καί στό κάτω κάτω σίγουρα μέσα σέ ὃλες αὐτές ὑπάρχουν καί τά παραδείγματα πού λέω!
Δεν έχεις άδικο. Ένα απ τα χαρακτηριστικά της φυλής μας είναι και ο νεοπλουτισμός, με ακραίες και αρρωστημένες εκφάνσεις. Μαντάμ Σουσούδες πάντα θα υπάρχουν.
Ἀκριβῶς!
Κατά τά ἂλλα μ'ἀρέσουν καί μένα τά σκυλιά καί μάλιστα τῶρα τελευταῖα ψάχνομαι γιά ἓναν ἑλληνικό ποιμενικό,γιατί ἒπεσα καί θύμα ληστείας ἐκτός τῶν ἂλλων.Χρονοβόρο νά τόν ἀποκτήσεις ὃμως καί μέ ἀπαιτήσεις σκυλί,ἀπ' ὃ,τι ἒχω μάθει.
Αν θες συμβουλές περί του τι σκύλος σου κάνει, πέσμου τι ακριβώς θέλεις, τι ψάχνεις, πως και που ζεις (γενικά), και θα σου πω την ιδανική ράτσα για σένα (για φύλακας).
Zῶ σέ χωριό,μέ μεγάλη περιφραγμένη αὐλή,ἒχω ὅμως κι ἀρκετά παιδιά ὃντας πολύτεκνος,ὁ ἑλλ.ποιμενικός εἶναι ἐπιθετικός στά παιδιά;
Κι ἀπό φαί πῶς πάει;
Εὐχαριστῶ!
Η πιο απλή λύση είναι ένα καλό λυκόσκυλο (γνήσιο όμως). Αν είσαι μερακλής, ένα μπουλμαστίφ θα ήταν ότι πρέπει για παιδιά, για αποτροπή, και για αποτελεσματικότητα σε εισβολές.
Εὐχαριστῶ πολύ Strange.
Τα λυκόσκυλα είναι εξαιρετικά ζώα, είχαμε από τότε που ήμουν νήπιο. Επίσης πολύ καλές εμπειρίες έχω από Ροντβάιλερ, τα λατρεύω πραγματικά και είναι απίστευτα ζώα για να είναι κοντά σε παιδάκια και πολύ δυνατά αν προπονηθούν αρκετά, αλλά επειδή πρόκειται για αναβίωση αρχαίας ράτσας ουσιαστικά εδώ και μόλις λίγο παραπάνω από έναν αιώνα, είναι λίγο "παθιάρικα".
Τά ροντβάϊλερ δέν εἶναι ἐπιθετικά καί στά ἀφεντικά τους;
Οχι
Καμία σχέση, αν κοινωνικοποιηθεί από μικρό το αφήνεις και για babysitter με τα νήπια. Τα Ροντβάιλερ που βλέπεις να επιτίθενται χωρίς λόγο συνήθως δεν μεγαλώνουν σωστά, αλυσοδεμένα στο πίσω μέρος κάποιας αυλής χωρίς να βλέπουν άνθρωπο και με μπόλικο ξύλο. Άνθρωπος να ήταν, πάλι θα δάγκωνε.
Δεν κάνει για παιδιά. Το σκυλί αυτό είναι για άλλες δουλειές.
Το μεγαλύτερο κόστος που είχα για τον σκύλο μου ήταν όταν άφησα στο τραπεζακι 100 ευρώ και τα πήρε και τα έκανε κομμάτια, προφανώς του άρεσαν τα χρώματα. Κατα τα άλλα είναι ο μόνος που αξίζει το φαι που τρώει μέσα στο σπίτι.
Σωστός!
Μ@λ@κίες. Εμείς στον Κορυδαλλό και στα χωριά το ξέραμε αυτό και χωρίς Φινλανδική έρευνα. Η Τζίνα, ο Ζαν, ο Μπίλλυ, ο Αντολφ, ο Μικ, ο Τσαουσέσκου, ο Ζεπ, βγάλαν γερά παιδιά!
Πέστα Φαήλε. Κάποιες κυράτσες όμως ακόμη δεν το πιστεύουν.
...Προσωπικά το ήξερα (ενστικτωδώς) από μικρός. Ότι δηλαδή, τα παιδιά που μεγαλώνουν παρέα με σκυλιά, είναι πιο υγιή, τόσο ψυχολογικά, όσο και σωματικά...
ΤΕΛΕΙΟ ΑΡΘΡΟ.
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Ο ΡΟΥΜΠΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΖΟΥΝΙΟΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΑΡΜΑΔΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ.
Κι η μάνα μου μεγάλωσε στο Μαυρομμάτι με τη Φούλα, που είχε πάρει το όνομα από την Φούλα Αθανασοπούλου, την γυναίκα του Δημήτρη Αθανασόπουλου, τον οποίο σύζυγος, ανηψιός, πεθερά και υπηρέτρια, σκότωσαν, τεμάχισαν και πέταξαν στον Ιλισσό. Ζόρικη σκύλα η Φούλα..
Ιδού και το λαϊκό άσμα του συνθέτη Ιάκωβου Μοντανάρη σε εκτέλεση του Γιάννη Νταλγκά:
http://www.youtube.com/watch?v=U286_QPTstA
Ρε Φαήλο τον παπά-Γιώργη από το Μαυρομάτι τον έχεις γνωρίσει; Δεν ξέρω αν ζει ακόμη. Ο παπά-Γιώργης είχε τότε την εποχή τέλος 70 αρχές 80, μια BMW 2002 και έμπαινε με τις πάντες στους δρόμους της Θήβας. Στα πανηγύρια ήταν πρώτος και έπινε κρασί με το καλυμμαύκι. Για κάθε ενδεχόμενο, γιατί το Μαυρομάτι δεν ήταν και το πιο ήσυχο χωριό, αν ξεσπούσε κανένας καυγάς, είχε πάντα στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του και μια δίκανη καραμπίνα για να επιβάλει την τάξη όπως έλεγε.
Πάντως, είμαι σίγουρος ότι εσένα πρέπει να σε έχει βαφτίσει ο παπα-Γιώργης…
Και μακρινή συγγένεια είχαμε. Παλιότερα κυκλοφορούσε με άλογο και είχε και πιστόλι κάτω από τα ράσα. Κάποτε ενώ πήγαινε στην άκρη του δημόσιου δρόμου με το άλογο, κάτι γλωράντζες τύπου Κολωνακίου είχαν την φαεινή ιδέα να πάνε σιγά σιγά από δίπλα και να τον κοροϊδεύουν, ξέρεις "τραγόπαπαπα κλπ". Τους λέει "φευγάτε ρε να σας ξαναδεί η μάνα σας". Αυτοί εκεί, οπότε βγάζει από το ράσο την κουμπούρα και το έκανε κόσκινο το αμάξι. Ακόμη τρέχουν οι φλώροι.
Σε ένα γάμο, αφού τπον ευλόγησε, κατά τα ειθισμένα έκατσε στο τραπέζι. Όταν πήραν φωτιά τα κλαρίνα, έβγαλε το ράσο, το κρέμασε σ' ένα καρφί στον τοίχο, και τράβηξε το χορό. Ένας χωριανός για τον πειράξει του είπε "μα επιτρέπεται, παπάς πράγμα;". Κι ο παπα Γιώργης του δείχνει το ράσο στον τοίχο και του απαντά, "α, εκεί ο παπάς, εδώ ο Γιώργης"!
Δεν ζει πια. Δεν με βάφτισε εκείνος γιατί εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Κορυδαλλό, όπου βαφτίστηκα στον Ταξιάρχη αλλά έχει παντρέψει τον παππού μου, τους γονείς μου, έχει βαφτίσει όλους τους μπαρμπάδες και τα ξαδέρφια μου.
Εἶναι δηλαδή αὐτό πού λέμε,ἀλλοῦ ὁ παπᾶς κι ἀλλοῦ τά ράσα του;
Ιδού δε και έτερο λαϊκό άσμα για τον θεμελιώδη ρόλο των κυνών εν τω εν γένει κοινωνικώ βίω:
http://www.youtube.com/watch?v=AFKqwSRjKEI
Δεν ήξερα ότι ο τρισγμέγιστος Στελιος είχε τέτοιο άσμα στο ρεπερτόριό του !!! Που πάτε και τα βρίσκετε ...
Έχω κι άλλα.
Το άκουγα αυτό το τραγούδι κάθε βράδυ από τον Στυλιανέα, στο ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ, Νοταρά, Εξάρχεια. Φωνάρα ο Στυλιανέας.
Συμφωνώ με το συμπέρασμα..
ΥΓ: Καμιά έρευνα για τη σπουδαιότητα ή τη μη-σπουδαιότητα της στείρωσης;
Για στείρωση σκύλου ρωτάς Εύα έτσι ;
Δεν ξέρω έρευνα, αλλά εκ πείρας ο σκύλος "πέφτει" και γίνεται νωθρός αν τον στειρώσεις. Μην του κάνεις. Μόνο για τα αδέσποτα ενδείκνυται.
Έτσι σκέφτομαι κι εγώ roadrunner..είναι θηλυκό το σκυλάκι μου..μου έχουν πει ότι η στείρωση το βοηθάει ώστε να μην πάει κόντρα στη φύση της..
ΥΓ: Θα την κλείσω σε μοναστήρι μου φαίνεται..
4 θηλυκά είχα, και πέθαναν παρθένες. Κανένα πρόβλημα. Τώρα έχω μια 6 χρονώ, παρθένα. Μια χαρά είναι. Απλά να τα προσέχεις όταν "σέρνουν".
Όταν μια γνωστή μου καθηγήτρια μού περιέγραψε τη διαδικασία στείρωσης, έφριξα..η κόρη μου έκλαιγε..δράματα σου λέω!
χαχα! ''οι δύσκολες'' μέρες είναι ένα 10ήμερο..αλλά είναι κι αντικοινωνική με τους..άντρες και αυτό με χαροποιεί προς το παρόν..
Mήν ἀφήσεις τούς ἂντρες νά γίνουν ἀντικοινωνικοί μαζί της!Χι χι.
αχαχαχαχα! ευτυχώς είναι τσαχπίνα Κυθήριε και δε χρειάζεται να επέμβω!
Χα χα χα,καλό!
Δεν υπάρχει σπουδαιότητα ούτε αναγκαιότητα στείρωσης κι ούτε μας δίνει κανείς το δικαίωμα να επεμβαίνουμε στα ζώα.
Αν δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να συνυπάρχουμε ας τα αφήσουμε τουλάχιστον στην ησυχία τους.
Την σκυλα μου δεν την στειρωσα, γεννησε δυο φορες. Καταπληκτικη εμπειρια και βρηκα σπιτια για ολα τα κουταβια.
Οι γατες ομως ειναι αλλη υποθεση. Δεν γινεται να εχεις αστειρωτο αρσενικο στο σπιτι διοτι "ψεκαζουν" και η βρωμα ειναι αφορητη.
Τα θηλυκα αν δεν τα στειρωσεις υποφερουν. Αν τα αφησεις να ζευγαρωσουν, τι θα τα κανεις τα γατακια? Η ζητηση ειναι μηδαμινη.
Τα αδεσποτα γατακια και κουταβια σπανια επιβιωνουν. Συνηθως γινονται λιωμα κατω απο ροδες ασυνειδητων οδηγων, αντικειμενο βασανισμου στα χερια παιδιων (αλλα και ενηλικων) με κτηνωδη αποψη περι "ψυχαγωγιας" η πεθαινουν απο πεινα, ασθενειες και κακουχιες.
Αν αντεχεις να περιθαλπεις οποιο ταλαιπωρο βλεπεις μπροστα σου, εχει καλως. Αλλιως η στειρωση ειναι απαραιτητη.
Strange,
Μιά φωτογραφία ἐπάνω χίλιες λέξεις!
Εὐλογία τά παιδιά, χαρά καί ὑγεία σοῦν δίνουν τά τετράποδα. Οὐτε τό ἕνα οὔτε τό ἄλλο μοῦ ἔλειψαν. :D
http://www.youtube.com/watch?v=PO0thnZ5fk0&feature=related
Στην φωτό, ο σκύλος μάλλον είναι ναπολιτάνικο μαστίφ, αν βλέπω καλά.
http://www.youtube.com/watch?v=DNeaZz9Vt6Q&feature=fvwrel
Τό λέει ἡ καρδιά του τοῦ μικροῦ!
Αυτό το γατάκι είναι ίδιο με το δικό μου..αλλά μόνο στο χρώμα..
Ο γιος μου πέρασε τρεις πνευμονίες μέσα σε ενάμιση χρόνο. Και όλες από μικρόβιο. Μάλιστα η μία εκ των τριών τον έστειλε στην ΜΕΘ Παίδων γιατί είχε μαζέψει υγρό ο πνεύμονας. Ενας γιατρός μας είπε να πάρουμε σκυλάκι στο σπίτι γιατί αυξάνονται και δυναμώνουν τα αντισώματα του οργανισμού του παιδιού, σύμφωνα με κάποιες τελευταίες έρευνες. Ε, λοιπόν από τότε που έχουμε το jack russell στο σπίτι, ο γιος μου δεν ξαναρρώστησε (εδώ και τρία χρόνια) παρά από κάνα δυο ιώσεις ελαχίστων ημερών.
Κι ο γιος μου, δεν ξανάπαθε κρίση άσθματος..
Ειχα μωρο, σκυλα και γατο.
Ολα υγιεστατα και αγαπημενα μεταξυ τους.
Παρεμπιπτόντως ποτε δεν αγορασα ζωακι, παντα μαζευα και εξακολουθω να μαζευω αδεσποτα.
Τα σκυλιά είναι μεγάλη χαρά μέσα στο σπίτι. Ούτε λόγος για αρρώστιες κλπ. Απορώ που κάποιοι-ες παθαίνουν αμόκ όταν βλέπουν σκυλιά σε πάρκα και παραλίες. Υπάρχει νόμος που αναφέρει ότι ο σκύλος πρέπει να είναι 500 μέτρα μακριά από τους λουόμενους (είναι δυνατόν;).
Το μόνο πρόβλημα είναι οι πανάκριβες τροφές (επώνυμες). Δυστυχώς στην Ελλάδα οι ανώνυμες τροφές είναι κάκιστης ποιότητας οπότε οι ακριβές είναι μονόδρομος. Στην χώρα μας, λόγω του καλού καιρού, θα έπρεπε κάθε απόγευμα να γεμίζουν οι πλατείες με κατοικίδια. Εννοείτε ότι πρέπει να έχουμε πάντα μαζί σακούλα για τα "κακάκια" του τετράποδου φίλου μας!
Η μισή ντροπή δική μας.
Ο κάθε λαός έχει και τις δικές του ιδιαίτερες διατροφικές συνήθειες.
Οι Κινέζοι και οι Κορεάτες τρώνε σκυλιά. Μάλιστα, στην Αμερική κυκλοφορεί εδώ και δεκαετίες, εν είδει αστικού μύθου, η φήμη ότι δίπλα σε κάθε ένα από τα άπειρα κινεζικά εστιατόρια των ΗΠΑ, συνήθως υπάρχει κτηνιατρείο (με υπόγεια, λένε, διασύνδεση).
Οι Γάλλοι τρώνε άλογα, οι Εσκιμώοι το λίπος της φώκιας, οι Ζουλού ακρίδες, και φίδια, και πάει λέγοντας.
Εμείς τρώμε μαγειρίτσα και πατσά, αλλά ως εκεί.
Τι μου ήρθε κατακαλόκαιρα και τα αναφέρω όλα αυτά;
Το γεγονός ότι, σποραδικά στην αρχή, πιο τακτικά τελευταία, ακούω και διαβάζω για περιπτώσεις λαθρομεταναστών που συλλαμβάνονται με την κουτάλα στο χέρι, και τον κόπρο στην κατσαρόλα… να σιγοβράζει!
Δεν λέω, ως Έλληνες δεν φημιζόμαστε για την ζωοφιλία μας, και μάλιστα στο θέμα των κατοικίδιων, είμαστε κανονικός… μεσαίωνας.
Κατά την γνώμη μου, αυτό έχει να κάνει με την διαχρονική πείνα που υπήρχε στην Ελλάδα, οπότε μέχρι και πριν μερικές δεκαετίες, ο σκύλος θεωρούνταν ανταγωνιστής στα ελάχιστα διαθέσιμα τρόφιμα, και συνεπώς οι Έλληνες, αν δεν εξυπηρετούσε κάποιον σκοπό, τον είχαν απλά για κλωτσιές και ούστ.
Βέβαια, παρόλη την γενικευμένη δυσφορία και εχθρότητά μας απέναντι στα κατοικίδια, και δη στα σκυλιά (πιστέψτε το, είχα πάνω από 20 σκυλιά, και επί κάποιο διάστημα 3 συγχρόνως, και πάντα σε διαμέρισμα, άρα γνωρίζω), εν τούτοις δεν τα τρώμε.
Τα κλωτσάμε στο δρόμο, τα ρίχνουμε φόλα, τα καίμε τις ουρές, τα εγκαταλείπουμε σε γιαπιά, και άλλα πολλά (πολιτισμένα), αλλά δεν τα μαγειρεύουμε.
Για αυτό και οι ειδήσεις που ξεπετιούνται εδώ και κει τώρα τελευταία, με έχουν αναστατώσει.
Μα είναι δυνατόν;
Για αυτό λοιπόν λιγόστεψαν τα αδέσποτα στη Θεσσαλονίκη;
Και εγώ νόμιζα από την ζέστη, ή από τις «άοκνες» προσπάθειες του Μπουτάρη.
Κάποτε, η πλατεία Ναβαρίνου ήταν το σπίτι για δεκάδες κόπρους, που ζούσαν αλήτικα και άναρχα.
Σήμερα, δεν κυκλοφορά ούτε γάτα!
Την τελευταία, λέγεται, ότι την έκαναν στιφάδο κάποιοι μαυριδεροί από το Πακιστάν.
Σε τελική ανάλυση δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό.
Η Αμερική, ο Καναδάς, η Αυστραλία, όλες αυτές οι αναπτυγμένες χώρες, που δεν έχουν αδέσποτα στους δρόμους, δεν το πέτυχαν χάρη σε καμιά μυστική συνταγή. Απλά οι μπόγιες τους γυρνούν ολημερίς, και καθημερινά, θανατώνονται εκατοντάδες χιλιάδες σκυλιά στα περίφημα «καταφύγια» που διαθέτει η κάθε πόλη.
Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιείται η ναζιστική μέθοδος των αερίων. Μαζεύουν δεκάδες σκυλιά και κουτάβια, τα ρίχνουν μέσα σε έναν ειδικό αεροστεγή κάδο, κλείνουν τις πόρτες, και βάζουν μπρος τα αέρια.
Αν τύχει να ακούσετε τα κλάματα και τα ουρλιαχτά που βγαίνουν από μέσα για 2-3 λεπτά, μέχρι να πεθάνουν τα ζωάκια, θα βλέπετε εφιάλτες μια ζωή. Σε ντοκιμαντέρ τα άκουσα, και έκανα ένα μήνα να κοιμηθώ κανονικά.
Για αυτό, μπορεί να είμαστε τυχεροί.
Τη δική μας βρώμικη δουλειά ανέλαβαν να την φέρουν σε πέρας οι λαθρομετανάστες. Εθελοντικά.
Αφού δεν διαθέτουμε καμιά μα καμιά υποδομή όσον αφορά στην περισυλλογή και περίθαλψη των αδέσποτων, οι λαθρό αυτοχρίστηκαν μπόγιες, και καθαρίζουν για πάρτη μας.
Και παράλληλα, εξασφαλίζουν και τις δωρεάν θερμίδες τους.
Ρε δεν είμαστε λαός, σας λέω…..