Και πάλι περί του κόμματος των 90


Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Επανέρχομαι στη σύναξη των 90 για να συμπληρώσω τις αρχικές σκέψεις μου. Ουδόλως είμαι εναντίον των 90, ούτε ως ομάδα ούτε για καθέναν από αυτούς. Και θα έβρισκα πολύ θετική την κίνησή τους, αν δεν υπήρχαν οι υπογραφές των Μνημονίων.

Ως άτομα μου είναι αμφότερα συμπαθείς, αν προς στιγμήν ξεχάσω ότι υπέγραψαν τα εγκληματικά Μνημόνια (δηλαδή μαζί με τα θανατηφόρα εδάφια). Ειδικότερα για τον κ. Κώστα Καραμανλή έγραψα μια βιβλιοκρισία για το πολύ καλό βιβλίο του κ. Μανώλη Κοττάκη, που αφορά τους αδιανόητους όντως λόγους των προβλημάτων του, ενόσω ήταν πρωθυπουργός. Επειδή, άκουσον-άκουσον, συνομιλούσε με τον Πούτιν προκειμένου να εξασφαλίσει φθηνή ενέργεια για εμάς και για τμήμα της υπόλοιπης Ευρώπης. Προσπερνώ το γεγονός ότι έκρινε περιττό να με ευχαριστήσει για το βιβλίο μου «Όχι στην Υποτέλεια, Όχι στον Εθνομηδενισμό, Τιμή στο 21», διότι πιθανόν να πρόκειται για πρωθυπουργική συμπεριφορά, που εγώ κακώς αγνοούσα.

Και για τον κ. Αντώνη Σαμαρά, ήταν ο αγαπημένος ανιψιός του πρώτου και πολύ αγαπητού μου εξαδέλφου Δημήτρη Ζάννα, αλλά και απόγονος της Πηνελόπης Δέλτα, με τα μυθιστορήματα της οποίας μεγάλωσα.

ΑΛΛΑ, υπάρχουν πολύ σοβαρά ΑΛΛΑ, και το να μη ληφθούν υπόψη αποτελεί ανεπίτρεπτα μεγάλη προσβολή προς τον ελληνικό λαό, η ποιότητα ζωής του οποίου έχει καταστραφεί από τα εγκληματικού περιεχομένου εδάφια των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. Και, δυστυχώς, όχι μόνο διότι μαζί με τον λαό εξαφάνισε και το μέλλον της πατρίδας μας. Επειδή τα έγραψα και τα επανέλαβα, κατά κόρον, θεωρώ ότι δεν χρειάζεται επανάληψή τους.

Θανατικές καταδίκες

Ωστόσο, οι δύο τ. πρωθυπουργοί τα υπέγραψαν (ο κ. Καραμανλής ως απλός βουλευτής, γι’ αυτό και η ευθύνη του είναι μικρότερη). Και θέλω να ελπίζω ότι ήταν υποχρεωμένοι, τους απείλησαν με περίστροφο, με μαχαίρια… με ό,τι άλλο τρομακτικό. Και θέλω πολύ, ειλικρινά πάρα πολύ, να έχω μια δικαιολογία που να στέκεται, που να εξηγεί, έστω και αν δεν δικαιολογεί, αυτές τις θανατηφόρες για την Ελλάδα υπογραφές. Όχι, φυσικά, προσωπική, αλλά για όλους τους Έλληνες. Διότι, τελικά, είναι φοβερό να αποφασίζονται και να εφαρμόζονται εναντίον του λαού όλα όσα τον εξαφανίζουν εν αγνοία του.

Αν θελήσουν, λοιπόν, να μας πουν δυο λόγια… Και να μην είναι λ.χ. ότι «δεν είχαν χρόνο να τα διαβάσουν», ότι «ήταν πολλές σελίδες» κ.λπ. Αν μας εξηγούσαν, όχι μόνο προφανώς η υπογράφουσα αλλά και πολύ σημαντικό τμήμα των Ελλήνων πιστεύω ότι θα ήταν ευτυχείς να αναλάμβαναν την υπόθεση της επανεκκίνησης. Γιατί, για τη δική μου λογική, τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ όχι μόνο δεν τελείωσαν, αλλά η όποιας μορφής επανεκκίνηση οφείλει να αρχίσει αναθεώρηση, ως πρώτο καθήκον της. Γιατί πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι καμιά χώρα και κανένας ηγέτης ή διεθνής οργανισμός δεν μας λαμβάνει υπόψη, εφόσον υπογράψαμε εμείς οι ίδιοι τις θανατικές μας καταδίκες. Αλλά, έτσι, χωρίς μια απολογία, μια εξήγηση, μια εξομολόγηση, μια ΣΥΓΓΝΩΜΗ για το ΠΩΣ, το ΓΙΑΤΙ, οι δύο τ. πρωθυπουργοί έθεσαν την υπογραφή τους κάτω από καταδικαστικές αποφάσεις της χώρας τους, πώς να γίνει δεκτό;

Βέβαια, ο φίλος κ. Μελέτης Μελετόπουλος δηλώνει στα διάφορα κανάλια ότι προσχωρούν κατά χιλιάδες οι συμπατριώτες μας στο νέο κόμμα. Και, φυσικά, δεν έχω λόγο να μην πιστέψω στα λόγια του. Επειδή, ωστόσο, και εγώ είμαι δέκτης πολυάριθμων αντιδράσεων συμπατριωτών μας, που εκφράζονται εξαιρετικά αρνητικά γι’ αυτό το κόμμα, θα έλεγα ότι ήδη υπάρχει διχασμός των Ελλήνων, κάτι απευκταίο φυσικά.

Και ειλικρινά διερωτώμαι, γιατί δεν γίνεται ένα «δημοψηφισματάκι» να μας βγάλει από την αγωνία; Πανεύκολο είναι στις μέρες μας!

  1. Τα μνημόνια και οι συνέπειες τους μάλλον ήταν αναπόφευκτα. Το μέγεθος της χώρας, η κουλτούρα των πολιτών και η γεωπολιτική συγκυρία, μάλλον θα καθιστούσαν την Ελλάδα νέα Σερβία, σε περίπτωση «επανάστασης». Η πολιτική είναι η κατεξοχήν τέχνη του εφικτού, όχι των ναπολεόντειων ονειροπολήσεων μεγαλείου. Το λάθος του ΚΚ ήταν η προσέγγιση με τη Ρωσία, αγνοώντας τις συνεπειεσ. Το λάθος του ΑΣ ήταν ότι «θυσίασε» την δημοτικότητα του (που είχε στηριχτεί στα ζαππεια κλπ), προκειμένου να σώσει τη χώρα. Ούτε Ιταλία, ούτε Τουρκία, ούτε Αυστρία, ούτε καν Εσθονια δεν μπορούμε να γίνουμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να βελτιώσουμε την γενικότερη ποιότητα μας ως άνθρωποι, την παιδεία, την κουλτούρα, τις αξίες που μας διέπουν. Σε αυτό το πλαίσιο, η κίνηση των 90 και αυτά που (φαίνεται να) πρεσβεύουν, έχει νόημα. Και από αυτό το πλαίσιο, ίσως προκύψει σοβαρή ηγεσία. Που δε θα νοιάζεται μόνο για την ευημερία των αριθμών, αλλά για την ηθική που διέπει τους πολίτες στην καθημερινότητα τους.

    ΥΓ. Σταματήστε να προπαγανδίζετε την ακρίβεια, 9/10 πληρώνουν 5ευρα για καφέδες πακέτα και τα γήπεδα γεμίζουν 30ευρα τουλάχιστον. Προτείνετε στον κόσμο την απομάκρυνση από τον καταναλωτισμό, ίσως και την (παράνομη μεν) ολική στάση πληρωμών σε ενοίκια. Να δούμε τι θα γίνει και πως τα κοράκια-ιδιοκτήτες θα δικαιωθούν.

  2. ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΩΝ 90 ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ FAILED STATE ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΚΛΙΚΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

    ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΛΙΑ ΤΩΝ 90 ΣΕ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΙ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΣΙΧΑΘΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ???
    ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΛΕΜΕ ???
    ΕΠΙΣΗΣ ΟΥΔΕΙΣ ΣΟΒΑΡΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙ ΝΑ ΜΠΛΕΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΛΑΜΟΓΙΑ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ ΚΤΛ ΧΩΡΙΣ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΛΑΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΕΣ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΔΙΑΛΥΣΑΝΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟΝ ΡΟΚΑΝΙΣΟΥΝ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ

  3. Αν δεν ήταν τα μνημόνια και ο Σαμαράς τώρα θα ζούσαμε το όνειρο του Στρατούλη, και θα τρεφόμασταν από κιβώτια ανθρωπιστικής βοήθειας, που θα έριχναν τα αεροσκάφη του ΟΗΕ!

  4. Με όλο τον σεβασμό στην προσωπικότητα σας,αλλά δεν μας λέτε κάτι, πως θα βγούμε από τα αδιέξοδα και τα τετελεσμενα που έρχονται, το δημοψήφισμα που το χαρακτηρίζεται εύκολο, ποιος θα το οργανώσει ο αρχικός της μαφίας του ΟΠΕΚΕΠΕ?.Για μένα η κίνηση των 90 έχει τεράστια σημασία,αν γινόταν στην δικταρια θα είχα παγκόσμια απήχηση, ηδη όμως και στο μητσοκισταν που δεν διαφέρει και πολύ, άρχισε να αφυπνίσει πολύ κόσμο,τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να φανούν όσο και αν λισαζουν το τρόλ του Μαξίμου.
    Τέλος μια πρόταση σας για το ποιος μπορεί να μας σώσει απο μέρους σας θα ειχε την ίδια βαρύτητα με αυτή των 90.

  5. Κάτι σαν την ΕΛΙΆ είναι οι 90.

    Η νεολαία, το πρεκαριατο, τους “έχουν γραμμένους”.
    Δεν τους “βλέπουν”, δεν τους ξέρουν, ούτε θέλουν να τους ξέρουν.

    Η νεολαία και το πρεκαριατο, το εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό, αυτοί που “έτρεξαν” τα Τέμπη δηλαδή, γιατί αυτοί ανεβαίνουν στα ΜΜΜ της συμφοράς, η νεολαία που όρθωσε, ορθώνει και θα την αντίσταση στον φρικαλέο Κ-Χ, τα παιδιά που εργάζονται για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και δεν κοστίζουν στο κράτος ούτε τον αέρα που αναπνέουν στη σχολή!!! αποστρέφουν το βλέμμα με οργή!

    Μέσος όρος Ιατρικής 10 χρόνια. Με παρακολούθηση αδιαλείπτως. Μηχανολόγων 8 χρόνια. Ομοίως με παρακολούθηση και αδιαλείπτως.

    Αυτό το τρισάθλιο κράτος που του έφυγαν μισό εκατομμύριο επιστήμονες στο εξωτερικό, με μια αγορά να κάνει κρα για επιστήμονες, συνθλίβει σπουδαστές με διαγραφές των κόπων τους, αντί να αξιοποιήσει και αυτήν την επιστημονική μαγιά που βρίσκεται μέσα στη χώρα, δίνοντας της περιθώρια.

  6. @Κωνσταντιος
    Δεν ήταν αναπόφευκτα τα μνημόνια. Στην χειρότερη περίπτωση θα είχαμε δωρεάν τα κεφάλαια που χρειαζόμασταν. Σε περίπτωση μη συμφωνίας θα χρεωκοπούσαν κάποιες μεγάλες Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες. Αυτό ήθελαν να το αποφύγουν και μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, άρχισαν να παίρνουν τα κόκκινα δάνεια και ομόλογα τα κράτη και τώρα χρωστάμε σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Μετά ήταν αργά για διαπραγμάτευση.

    Αν βγαίναμε από το ευρώ δεν θα ήταν ο θάνατος της χώρας. Θα είχαμε δραχμή συνδεδεμένη με το ευρώ ώστε να μην υπάρχει νομισματική κερδοσκοπία αλλά θα ήμασταν πολύ πιο ευέλικτοι. Στη Βουλγαρία έχουν το λέβα συνδεδεμένο με το ευρώ και δεν αλλάζει η ισοτιμία του τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον. Τα περί Σερβίας είναι ανοησίες…

    Όπως και να έχει η ΕΕ είναι ετοιμοθάνατη. Εμείς δεν θα έχουμε νόμισμα για τις συναλλαγές και μέχρι να τυπώσουμε και να ορίσουμε την ισοτιμία με τα υπόλοιπα… χμμμ θα πεινάσουμε

  7. Να μη ξεχνάμε ότι και ο Κυριάκος Βελοπουλος υπέγραψε τα μνημόνια. Πουθενά δεν το βλέπω και δεν το ακούω. Γιατί;

  8. Όπως πολύ εύστοχα σημειώνει ο «Κωνστάντιος», η ιδιαιτέρως αξιόλογη κα Νεγρεπόντη-Δελιβάνη δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται μια βασική αρχή:
    «Η πολιτική είναι η κατεξοχήν τέχνη του εφικτού, όχι των ναπολεόντειων ονειροπολήσεων μεγαλείου».
    Επίσης πολύ εύστοχα ο Κωνστάντιος συνεχίζει:
    «Το λάθος του ΚΚ ήταν η προσέγγιση με τη Ρωσία, αγνοώντας τις συνέπειες».
    Οι χειρότερες συνέπειες ήταν βεβαίως η εχθρότητα των ΗΠΑ, με τη συνεπακόλουθη πτώση του ΚΚ και την ανέλιξη στην εξουσία του ανεκδιήγητου και μοιραίου ΓΑΠ, ο οποίος οδήγησε την Ελλάδα στα μνημόνια με ανοησίες του τύπου:
    “λεφτά υπάρχουν”
    https://www.tanea.gr/2020/09/10/politics/lefta-yparxoun-otan-o-gap-ekstomise-tin-pleon-emvlimatiki-ataka-tis-dekaetous-krisis/
    και:
    «I am in charge of a corrupt country»
    https://www.ekathimerini.com/opinion/66676/greece-is-corrupt/
    https://www.ekathimerini.com/opinion/70512/premier-is-wrong-on-corruption/
    Το Μνημόνιό του (#1) ήταν αχρείαστο και τελικά (στις Κάννες) έφερε τη χώρα στο χείλος ενός ασύντακτου Grexit
    https://www.tovima.gr/2014/05/16/politics/apokalypsi-bima-oli-i-alitheia-gia-tis-kannes/

    Και ας πάμε τώρα στο Μνημόνιο #2, για το οποίο η κα Νεγρεπόντη – Δεληβάνη κακίζει τον Σαμαρά, και δευτερευόντως τον ΚΚ, με τις αφελείς αναφορές στα «εγκληματικού περιεχομένου εδάφια των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ» (λες και όλα τα μηνμόνια είναι ίδια και απαράλλακτα).
    Όπως παραδέχθηκε αργότερα και το ΔΝΤ, το Μνημόνιο #1 είχε στηριχθεί σε καταστροφικά λανθασμένους υπολογισμούς, τους οποίους ορθώς είχε επισημάνει ο Σαμαράς και οι οποίοι διορθώθηκαν στο Μνημόνιο #2:
    https://tilegrafimanews.gr/politika/i-lagkarnt-dikaionei-ta-zappeia-tou-samara/
    Το Μνημόνιο #2 του Σαμαρά, παρά την δύσπιστη έως εχθρική στάση του Βερολίνου, πετύχαινε τους στόχους του χωρίς να υποθηκευτεί η δημόσια περιουσία. Παράλληλα, προχωρούσε, υπό τη μέριμνα Μανιάτη, η πολιτική στρατηγική προς εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων (συμφωνίες με Κύπρο, Αίγυπτο, Ισραήλ, έμπρακτη δημιουργία κατάλληλου επενδυτικού κλίματος), ενώ η απουσία σημαντικών τουρκικών προκλήσεων (αντίθετα με τις μετέπειτα προκλήσεις τουρκολυβικού μνημονίου, ερευνών σε ελληνική δυνητική ΑΟΖ κλπ) καταδεικνύει την ουσιαστική αποτελεσματικότητα της αποτρεπτικής πολιτικής Σαμαρά έναντι της Τουρκίας.
    Όμως, οι Γερμανοί, με τη βοήθεια ατόμων και δομών με περίεργους, προς ιστορική διερεύνηση, σκοπούς (Τσίπρας, Κουβέλης, Καμμένος, Ποτάμι) τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του Σαμαρά. Έτσι μας προέκυψε ο ολετήρας Τσίπρας, με το τιμωρητικό Μνημόνιο #3, την 99χρονη υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας και τις Πρέσπες.
    Και ακολούθησε ο διπρόσωπος Κυριάκος, ο οποίος με πατριωτική ρητορική και υπό την υπαρκτή μέχρι το 2023 απειλή μιας καταστροφικής επιστροφής Τσίπρα υπέκλεψε την ψήφο του λαού και μας οδηγεί για άλλη μια φορά και αυτός (μετά τους ΓΑΠ και Τσίπρα) στο χείλος της καταστροφής.

    Η κα Νεγρεπόντη-Δεληβάνη, λοιπόν, με την εμπειρία της, μπορεί να αντιληφθεί ότι για την κατάντια τις κύριες ευθύνες φέρουν οι ΓΑΠ, Τσίπρας, Μητσοτάκης, όχι οι ΚΚ & Σαμαράς.
    Όσο για τις «πολυάριθμ[ες] αντιδράσε[ις] συμπατριωτών μας, που εκφράζονται εξαιρετικά αρνητικά γι’ αυτό το κόμμα [90-«Σαμαρά»] » που δέχεται, η κα Νεγρεπόντη-Δεληβάνη μπορεί να πάρει κάποιες χρήσιμες ιδέες για το «Ποιοί και Γιατί “απεχθάνονται” τον Αντώνη Σαμαρά»
    https://best-tv.gr/poioi-kai-giati-quot-apechthanontai-quot-ton-antoni-samara/

  9. Θα αναφερθώ σε κάτι που κατά παράδοξο τρόπο ενώ είναι κατά του Σαμαρά, συνηγορεί υπέρ του.
    Τότε, το σωτήριον έτος 2010, έλεγε στην αυτοδιοίκηση.. Ψηφίστε τον τάδε γιατί είναι αντιμνημονιακός.
    Δεν λέμε τοποθεσίες κλπ, ήταν κρίσιμη πάντως εκλογική περιφέρεια.
    Πρώτη εφαρμογή του Καλλικράτη.
    Το “αντιμνημονιακός” βέβαια ήταν το καμουφλάζ, γιατί ο συγκεκριμένος ήταν ό,τι χειρότερο είχε να αναδείξει η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων με την μεταρρύθμιση του “Καποδίστρια” και ευελπιστούσε με την μεταρρύθμιση”Καλλικράτη” να ανέβει σε υψηλότερη κλίμακα.
    Ο άλλος υποψήφιος είχε προταθεί από κόμματα μνημονιακά και ήταν ο κακός της υπόθεσης.
    Βέβαια, εκείνος ήξερε από αυτοδιοίκηση και μάνατζμεντ στην πράξη.
    Εν πάση περιπτώσει, οριακά και με ντέρμπι έχασε ο αναβαπτιζόμενος “αντιμνημονιακός”, τον οποίον στήριζε ο Σαμαράς ως φερελπις τότε πρωθυπουργός.

    Αυτά που τότε ο ίδιος έκανε, τα βρήκε μπροστά του.
    Το κείμενο της κυρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, μου μοιάζει ως να επαναφέρει αυτό το δίλημμα, πάλι με ψυχολογικούς όρους.
    Προσωπικά ήμουν και είμαι κατά των μνημονίων. Γιατί; Απλούστατα τα προκάλεσε η πολιτική τάξη για να αναπαράγει την ελίτ, και το κόστος αυτής της επιλογής το μεταβίβασε στην κοινωνία.
    Δεν μπορεί σήμερα ο αδίστακτος μητσοτακισμός να διορίζει αλύπητα εξευτελίζοντας επιτελικές δομές και δημιουργώντας παρα-συστήματα δήθεν επιτελικών κλάδων, πάνω σε υπάρχουσες παραγωγικές δομές εκπαίδευσης.
    Δεν μπορεί να έχουμε τόσους κομματικούς γενικούς γραμματείς με τέτοιες απολαβές και ωφέλη. Δεν μπορεί να οργιάζει το πελατειακό σύστημα (όχι οι ανοησίες που λέει το κιναλ δεν είναι αυτές το πελατειακό κράτος, το οποίο κιναλ ειρησθω εν παρόδω με ντουντούκα μητσοτακικη μοιάζει πλέον), (…) να έχουμε τόσο μεγάλη κυβέρνηση που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, δλδ μια μάζα άβουλων υπουργών, αναπλ. υπουργών, υφυπουργών που της υπαγορεύει τι να (μην) κάνει μια προσωποπαγής επιτελική (sic) ομάδα περί τον πρωθυπουργό.
    Και να έχουν το θράσος να λένε ότι θα επιβάλουν μνημόνια λιτότητας στον κόσμο, αν έρθει νέο κοστούμι, αλλά όχι στο κράτος και στο πολιτικό σύστημα.
    Και δεν εννοώ την κουτοπόνηρη άρση της μονιμότητας, αλλά την άρση αυτών των εκτρωματικών καταστάσεων και αδικιών.

    Επί της ουσίας, το κείμενο αυτό είναι ανεπίκαιρο και θεωρώ πως συνηγορεί στην διαιώνιση της υπάρχουσας κατάστασης.
    Όλα τα κόμματα της συμπολιτευόμενης “αντι”πολίτευσης παίζουν το παιχνίδι της φαμίλιας των αποστατών του 1965.
    Όλα όμως.
    Και τα αριστερά εκτός Βουλής.
    Φαίνεται βγαίνουμε προς μια πλήρη μητσοτακική δεκαετία και πλέον, σήψης και παρακμής.
    Ελέγχει όλο το σύστημα.
    Κάπου πρέπει να σταματήσει όλο αυτό.

    Αν κάνει αυτοκριτική για τον ΕΝΦΙΑ ο Χ Σαμαράς, ναι, συμφωνώ με την κα αρθρογράφο, αλλά γενικά για να προκληθεί μια συνθήκη τεχνητών διλημμάτων ενώ καιγόμαστε, μόνο κακό μπορεί να κάνει.

    Ας βοηθήσουμε κυρία Νεγρεπόντη -Δελιβάνη, να γυρίσει ο τροχός να φύγει η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά. Ναι στην κριτική παλαιών πρωθυπουργών, όχι στα τεχνητά διλήμματα. Εδώ σε λίγο οι εκλογές θα έχουν τυπικό χαρακτήρα εντελώς.

  10. ΠΡΟΣ ΣΤΡΕΙΝΤΖ ΑΤΡΑΚΤΟΡ
    ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΤΟΜΑΤΕΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΓΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΟΠΩΣ ΣΚΑΒΑΝΕ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΚΑΒΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ
    ΟΠΩΣ ΕΦΤΙΑΧΝΕ Η ΜΟΜΑ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΦΤΙΑΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ
    ΑΛΛΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΑΝΕ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ -ΚΑΙ ΝΑ ΤΗ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΚΑΚΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ

    ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
    ΕΑΝ ΔΕ ΔΙΩΧΝΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟ ΝΕΑΡΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΕΛΝΑΝ ΔΩΡΕΑΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ????
    ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΑΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ – ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ -ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ????

  11. Ηλία έχεις δίκιο, ωστόσο εδώ τίθεται ζήτημα εμπειρίας και όχι εξύμνησης του όποιου Σαμαρά. Ούτε εγώ συμφωνώ με όλα όσα έκανε.
    Προσωπικά θεωρώ πως η ξενοκρατία επέβαλε πρωθυπουργούς με κάποιες εξαιρέσεις. ιστορικά.

    Στην περίοδο της μεταπολίτευσης πέραν της ξενοκρατίας καθαυτής κατ’ εμέ οι χειρότερες καταστάσεις ήταν Μητσοτάκης, Σημίτης. Ο οποίος Σημίτης ήταν αγγελούδι μπροστά σε τούτον εδώ.
    Ήδη έχει καταργήσει στην πράξη την εναλλαγή στην εξουσία. Όχι ως συνθήκη αλλαγής πολιτικού συστήματος με όρους εκδημοκρατισμού, αλλά ως συνθήκη αποδημοκρατικοποίησης όπως θα έλεγε ο Τσαρλς Τίλλυ. Είναι τρομερά όσα συμβαίνουν.
    Μακάρι να γινόταν η πρόταση στον Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά άντε βρες τον.
    Ας μην υποτιμάμε την ηγεσία και την οργανωτική της αξία.
    Αυτοί οι δήθεν αντισυστημικοί (που κάποτε διάβαζα) καθηγητάδες που λένε από τα κάτω κυβέρνηση και αυτοκυβέρνηση ούτε οι ίδιοι τα πιστεύουν.
    Απλώς ηγέτης στην Ελλάδα ίσον πρωθυπουργοκεντρισμός, αδιαφάνεια, προσωποπαγείς καταστάσεις κοκ.
    Χρειάζεται ηγεσία στιβαρή.

    Βέβαια πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να κάνω λάθος εκτίμηση.
    Συμφωνώ μαζί σου απόλυτα στο ότι είναι απολύτως θετική η κίνηση των 90.
    Πρέπει όμως κάπως να οργανωθεί πολιτικά και πρακτικά.

    Αυτά με σεβασμό πάντα.
    Να’ σαι καλά.

  12. Στις 16-12-1991 γίνεται στις Βρυξέλλες η Σύνοδος των Υπ. Εξωτερικών της Ε.Ε. με σκοπό
    να παρθεί απόφαση για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
    Εκεί συμμετέχει ως Υπ. Εξωτερικών της Ελλάδος ο Αντώνης Σαμαράς.
    Η διάσκεψη παίρνει τελικά ομόφωνη απόφαση για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας
    με ανεξάρτητα κράτη τα υφιστάμενα ομοσπονδιακά με τις ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ που είχαν
    ως ομόσπονδα κράτη.
    Και ο ΣΑΜΑΡΑΣ συνυπογράφει το κείμενο αυτό χωρίς καμιά ένσταση για την ονομασία
    της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.
    Χωρίς να υποβάλλει καν βέτο στα αποτελέσματα της διάσκεψης αν αναγνωριστεί στο μέλλον η πρωην ΟΜΟΣΠΟΝΔΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
    ‘Η με σύνθετο όνομα που να περιέχει την λέξη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
    Πήρε προφορικές υποσχέσεις έσκυψε το κεφάλι όπως κάνει πάντα στους μεγάλους
    και έφυγε αφού είχε δημιουργήσει πλέον το μεγάλο Εθνικό πρόβλημα του Σκοπιανού.
    Αναγκάζοντας τον τότε πρωθυπουργό Κον. Μητσοτάκη να πει:<> και να τον αποπέμψει.
    Και μετα ο Σαμαράς αφού είχε βάλει πριν φαρδιά -πλατιά την υπογραφή του για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας χωρίς να εξασφαλίσει την αποτροπή του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ για τα Σκόπια μας το παίξε πατριώτης και Μακεδονομάχος.
    Τέτοια η αθλιότητα του ανδρός.
    Πάμε τώρα στα Μνημόνια.
    Όταν εκλέχτηκε Πρωθυπουργός ο Σαμαράς το καλοκαίρι του 2012 το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πάει στο Βερολίνο τον Αύγουστο του 2012 και να ζητήσει συγχώρεση από την Μερκελ για την προηγούμενη αντιμνημονιακη του στάση.
    Και ότι τώρα θα γίνει σκληρός Μνημονιακος.
    Και έτσι έγινε.
    Και από την θέση ότι ήταν λάθος συνταγή τα Μνημόνια έγινε σκληρός Μνημονιακός
    Πρωθυπουργός ξεχνώντας τις δεσμεύσεις που είχε υποσχεθεί στον Λαό στο Ζάππειο.
    Τέτοια η αθλιότητα του ανδρός.
    Και όταν έχασε τις εκλογές το Φεβρουάριο του 2015 τι παρέδωσε -ούτε καν την καθιερωμένη παράδοση ,παραλαβή κυβέρνησης δεν έκανε- από οικονομικής απόψεως στην επόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
    Άδεια Ταμεία και ένα έλλειμα γύρω στα 400 εκατ. Ευρώ.
    Τόσο επιτυχημένη ήταν η εφαρμογή και η διαχείριση του Μνημονίου 2 από τον Σαμαρά.
    Και όταν τον διώξανε με τις κλωτσιές από την ΝΔ το καλοκαίρι του 2015 τι έκανε;
    Συμμετείχε πρωτοστατώντας στην πραξικοπηματική εκλογή Μητσοτάκη στην Προεδρία της ΝΔ.
    Τέτοια η αθλιότητα του ανδρός.
    Και τώρα θέλετε αυτός ο άθλιος πολιτικός προβοκάτορας να επανέλθει για να σώσει την Ελλάδα.
    Ε δεν έχουμε όλοι οι Έλληνες μνήμη χρυσόψαρου.
    Και ούτε συμμετέχουμε στις δολοπλοκίες της Ελληνικής πολιτικής κλεπτοκρατιας και των συναφών άνομων συμφερόντων.
    Το πλέον σίγουρο είναι ότι θα καταλήξει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Τελευταία άρθρα

Ο Πυθαγόρας κι ο σκασμός!

Η σιωπή είναι σοφή στάση ζωής. Την αξία της έχουν αναδείξει από ρήσεις μεγάλων ανδρών μέχρι παροιμίες και γνωμικά....

ΝΑΤΟ: Μπουτίκ αμερικανικών όπλων στην Ευρώπη

Ο πρόεδρος Τραμπ διακρίνεται για την επικίνδυνη φαντασία του, που τη μετατρέπει σε πραγματικότητα απέναντι στους οσφυοκάμπτες και σχεδόν...

Για να βγούμε από το τέλμα της μικροπολιτικής 

Ο Τζον Φ. Κένεντι στο βιβλίο του «Σκιαγραφία των γενναίων», που έγραψε πριν εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, το αφιέρωσε...

Πώς καταστρέφεται ένας πρωθυπουργός!

Ο πρωθυπουργός ανέσυρε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας μια λέξη που εισήγαγε στον δημόσιο διάλογο σε άλλη συγκυρία, με...