Ο καημός της Τουρκίας δεν είναι άλλος από το να προστεθεί (και αυτή, όπως η Ινδία και κάποιες άλλες χώρες) στα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Η είδηση πέρασε (εντελώς) στα ψιλά, αλλά κρύβει μια νέα μεγάλη παγίδα (για να μην πούμε, επί του παρόντος, κάτι χειρότερο) σε σχέση με τα εθνικά μας συμφέροντα και τη στάση που τηρεί η σημερινή κυβέρνηση έναντι της Τουρκίας και των αξιώσεών της…
Τη Δευτέρα, λοιπόν, η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα «Ένας δικαιότερος κόσμος είναι εφικτός», που εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να μην προκαλεί υποψίες. Κι όμως…
Στόχος ήταν, όπως διαβάζουμε, η προώθηση από την Τουρκία «μιας πρωτοβουλίας που στοχεύει στην οικοδόμηση ενός δίκαιου και συμμετοχικού παγκόσμιου συστήματος» και η ανάδειξη «της ανάγκης για διαρθρωτικές αλλαγές στους διεθνείς θεσμούς, με μια ανθρωποκεντρική και δίκαιη προσέγγιση στην επίλυση παγκόσμιων κρίσεων». Μάλιστα, κατά την τρέχουσα περίοδο η τουρκική διπλωματία κάνει το ίδιο παράλληλα σε ακόμη 20 χώρες…
Και σε τι μεταφράζεται αυτό; Σε αλλαγές στη σύνθεση -για την ακρίβεια, στη διεύρυνση- των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ!
Αυτό ως επιδίωξη της Άγκυρας δεν είναι μυστικό στον διπλωματικό χώρο. Ο ίδιος ο Ερντογάν μάλιστα έχει επανειλημμένα ζητήσει την αναθεώρηση του Συμβουλίου Ασφαλείας, ώστε να διευρυνθούν τα πέντε μόνιμα μέλη του. Δεν αποτελεί επίσης για τους παροικούντες μυστικό ότι ο καημός της Τουρκίας δεν είναι άλλος από το να προστεθεί (και αυτή, όπως η Ινδία και κάποιες άλλες χώρες) στα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας…
Ως εδώ όλα έχουν κάποιο νόημα. Το ανήκουστο ποιο είναι, όμως; Την τουρκική επιδίωξη στηρίζει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη!
Την αποκάλυψη-βόμβα έκανε ο Τούρκος πρεσβευτής Τσαγατάι Ερτσιγιές στο πλαίσιο της εν λόγω εκδήλωσης, αναφερόμενος «σε κοινό αγώνα που έχουν να φέρουν εις πέρας Ελλάδα και Τουρκία προκειμένου να πετύχουν τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», καθώς η σημερινή διάρθρωσή του «δεν αντανακλά πλέον τις γεωπολιτικές και οικονομικές πραγματικότητες του πλανήτη» και χρειάζεται «να γίνει πιο αποτελεσματικό και να εκπροσωπεί όλες τις συμμετέχουσες χώρες»…
Θα μπορούσε να ψεύδεται ή να παίζει κάποιο παιχνίδι, χωρίς να ισχύουν αυτά που είπε για την ελληνική κυβέρνηση; Εάν ήταν έτσι, θα είχε υπάρξει κάποια αντίδραση και διάψευση έστω και για το δημοσίευμα που φιλοξένησαν την επομένη μέρα τα «Νέα», υπό τον τίτλο «Συμμαχία Αθήνας – Άγκυρας για αλλαγές στο Συμβούλιο Ασφαλείας». Δεν ίδρωσε όμως το αυτί κανενός. Δεν ευαισθητοποιήθηκε, ωστόσο, ουδείς (περιέργως πώς) και από την αντιπολίτευση. Όλοι τον ύπνο του δικαίου;
Φαίνεται, μάλιστα, ότι δεν πρόκειται απλώς περί αδράνειας ή υποτίμησης του θέματος. Κι αυτό διότι τα «Νέα» μάς ενημερώνουν επίσης ο κ. Γεραπετρίτης (που παραμένει στο υπουργείο Εξωτερικών) «έχει μιλήσει επανειλημμένα για την ανάγκη αλλαγών τόσο ως προς την αντιπροσώπευση εντός του Σ.Α. όσο και για τον προβληματικό τρόπο λήψης αποφάσεων». Κι αν λάβουμε υπόψη ότι τον Μάιο θα προεδρεύει η Ελλάδα, ας ελπίσουμε να μη μας βρουν έως τότε κι άλλα δεινά…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Είναι αλήθεια ή μύθος κύριε Καψαμπέλη ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο ήταν πρόταση για την θέση αυτή του Ερντογάν;
Επικοινωνιακή στάση κύρους η εικόνα των χεριών του υπουργού στη Βουλή, όπως φαίνεται στη φωτογραφία του άρθρου.
Μιλάμε για τον άνθρωπο που συνήθισε να σκύβει το κεφάλι στον Ερντογάν.
Όμως, η στάση έντονου κύρους των χεριών του, δεν συμφωνεί με αυτήν του καταρρέοντος και ασταθούς σώματος του και της δουλικά σκυμμένη κεφαλής του.
Πασχίζει να παρουσιάσει εικόνα διαφορετική από αυτή που εκφράζει η γλώσσα του σώματος του.
Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, προσωπικά δεν θα του ανέθετα το κοπάδι των προβάτων μου για φύλαξη.
Είναι απλός ο λόγος.
Φοβάμαι πως θα χάριζε τα ζώα μου στον πρώτο Τούρκο που θα έβλεπε στο δρόμο του.
Έτσι, στο τέλος της πρώτης ημέρας, δεν θα επέστρεφε ούτε μια ουρά προβάτου στο μαντρί.
Αλήθεια, πως αφήνουμε τέτοιους ανίκανους πολιτικούς να εκπροσωπούν και να αποφασίζουν για τη χώρα ;