Ασπίδα του έθνους η αμυντική βιομηχανία

Είναι αστείο να ισχυριστεί κάποιος ότι μια εντυπωσιακή παρέλαση δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Οι άψογοι σχηματισμοί των μηχανοκίνητων τμημάτων του Στρατού και η πιστή ακολούθηση του βηματισμού από τους οπλίτες και τους αξιωματικούς δεν προμηνύουν κάτι αξιοσημείωτο για τις δυνατότητες μιας χώρας να ανταποκριθεί σε πολεμική δοκιμασία.

Αυτό που μπορεί να δημιουργήσει αισθήματα εθνικής υπερηφανείας στους πολίτες είναι η γενική εικόνα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και τα οπλικά συστήματα και πυρομαχικά, τα οποία παράγει η ίδια η χώρα. Η Ελλάδα διαθέτει μεν εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό, αλλά δεν παράγει οπλικά συστήματα, δεν παράγει πυρομαχικά, δεν παράγει καν όσα αναλώσιμα, ανταλλακτικά και στολές χρειάζονται ο Στρατός, η Αεροπορία και το Ναυτικό μας.

Η ανυπαρξία εγχώριας παραγωγής στα όπλα, εδώ και καιρό, αποτελεί ένα εξαιρετικά ανησυχητικό στοιχείο για το σημείο στο οποίο έχει κατρακυλήσει η ελληνική εθνική άμυνα. Είναι δε τέτοια η ένδεια στην εγχώρια παραγωγή ώστε η πατρίδα μας δεν κατόρθωσε ούτε εθνικό τυφέκιο να κατασκευάσει! Υποτίθεται ότι το εθνικό τυφέκιο ήταν ένα «στοίχημα» του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το οποίο θα είχε κερδηθεί μέχρι το 2021. Τότε οι στρατιώτες μας θα το έφεραν υπερηφάνως στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, όταν συμπληρώθηκαν τα διακοσάχρονα από το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821. Ο θησαυρός των υποσχέσεων αλληλοδιάδοχων κυβερνήσεων ήταν, ως συνήθως, άνθρακες.

Και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και, φυσικά, η τωρινή κάνουν δημόσιες σχέσεις με τον ξένο παράγοντα αγοράζοντας οπλικά συστήματα -σχεδόν πάντοτε σε ασύμφορες τιμές- που παράγουν οι ισχυροί «σύμμαχοί» μας και τα διαθέτουν στην Ελλάδα, δίχως μερικές φορές να έχει γίνει καν συμφωνία για την προμήθεια των ανταλλακτικών και των πυρομαχικών που χρειάζονται.

Οπότε, ουδεμία σοβαρή σύγκριση ή παραλληλισμός μπορεί να γίνει με την κατάσταση που είχαν οι Ένοπλες Δυνάμεις το 1940, όταν η βιομηχανία μας είχε φτάσει στο σημείο να πουλάει πυρομαχικά που παράγονταν στην Ελλάδα ακόμα και στον Στρατό των Ισπανών Δημοκρατικών που διεξήγαν εμφύλιο πόλεμο εναντίον των στρατευμάτων του στρατηγού Φράνκο.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τις παράτες και τα εύκολα λόγια κι ας ασχοληθούν σοβαρά με την αμυντική μας βιομηχανία.

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Οι Έλληνες που θυμούνται

Προσωπική μαρτυρία. Τη Μεγάλη Παρασκευή, μεσημέρι προς απόγευμα, βρέθηκα κι εγώ στο κέντρο της Αθήνας, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό...

Έθιμο… ανάθεμα!

Δεν προσδοκώ ότι θα προσφέρω πολλά γράφοντας λίγες λέξεις για κάτι που βασανίζει τους κατοίκους της χώρας εδώ και...

Η Δικαιοσύνη (ακόμη) πάει με τον αραμπά

Κάθε φορά που ένα νομοσχέδιο κατατίθεται προς ψήφιση στη Βουλή, συνοδεύεται από ένα πολυσέλιδο έγγραφο με τον τίτλο «Ανάλυση...

Πού πήγε η παιδική κρατική τηλεόραση;

Θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί στα 80s, που ήμουν καθισμένος μπροστά στη γηραλέα τηλεόραση Philips με τα στρογγυλά κουμπιά που...