Σε απαράδεκτες δηλώσεις ίσων αποστάσεων απέναντι σε Ελλάδα και Τουρκία προέβη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Γερμανίας, ενώ ο Τ.Ερντογάν επετίθετο κατά του Κ.Μητσοτάκη, λέγοντας ότι δεν τον αναγνωρίζει και δεν θέλει να τον ξαναδεί. Τη γερμανική δήλωση, όμως, δεν την έμαθε ο Έλληνας πολίτης διότι τα ελληνικά ΜΜΕ την «έθαψαν»
Στο πρώτο κραυγαλέο ολίσθημά της υπέπεσε η νέα γερμανική συμμαχική κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων. Όσο και να θέλει το Βερολίνο να κρυφτεί δεν παύει να αποκαλύπτει την ερωτοτροπία του με την Άγκυρα.
Έτσι, στις 25 Μαΐου, στην καθιερωμένη ενημέρωση των εκπροσώπων των ΜΜΕ στη Γερμανία, σε ερώτηση που έθεσε Ελληνίδα ανταποκρίτρια στη Γερμανία, σχετικά με τις απαράδεκτες δηλώσεις του Τούρκου προέδρου σε σχέση με τον Έλληνα πρωθυπουργό, αλλά και τις κλιμακούμενες προκλήσεις της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας, με τις συνεχείς παραβιάσεις και υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών, τι απάντησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφεν Χεμπερστρέϊτ;
Ούτε λίγο ούτε πολύ, έκλεισε το μάτι στην Τουρκία, και ακολουθώντας τη γνώριμη γερμανική πρακτική των «ίσων αποστάσεων», είπε: «Η συνεργασία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ είναι, ειδικά αυτή την περίοδο, ιδιαίτερα σημαντική. Γι’ αυτό, κάνουμε έκκληση στον Τούρκο πρόεδρο και στον Έλληνα πρωθυπουργό να διευθετήσουν τις μεταξύ τους διαφορές».
Η Αναλένα στην Αθήνα
«Μεταξύ τους διαφορές» των δύο ατόμων, του Μητσοτάκη και του Ερντογάν, είναι δηλαδή οι καθημερινές τουρκικές προβοκάτσιες, όπως η τελευταία της παραβίασης του ελληνικού εναέριου χώρου (ΕΕΧ) δίπλα από την Αλεξανδρούπολη. Σε επίπεδο προσωπικού καπρίτσιου, λοιπόν, υποβίβασε τα ελληνο-τουρκικά και τις επιθετικές δηλώσεις Ερντογάν σε βάρος Μητσοτάκη ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι, διαχρονικά, το Βερολίνο επιδεικνύει ανοχή, αν δεν κλείνει το μάτι στην Άγκυρα. Αλλά είναι η πρώτη φορά που γίνονται τέτοιου είδους ατυχέστατες δηλώσεις από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο της Γερμανίας.
Άραγε, η δήλωση του Στέφεν Χεμπερστρέϊτ, εκφράζει τη νέα γερμανική κυβέρνηση; Το ολίσθημα γίνεται σοβαρότερο, δεδομένου ότι τις επόμενες ημέρες, σύμφωνα με πληροφορίες, την Αθήνα θα επισκεφθεί η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών, προερχόμενη από τους Πράσινους, Αναλένα Μπέρμποκ. Θα προβεί η ίδια σε διορθωτική δήλωση ή όχι; Θα ζητήσει συγγνώμη γι’ αυτό το «ατόπημα»;
«Θάψιμο»
Το συγκλονιστικό είναι ότι η είδηση αυτή απεκρύβη από όλα τα ελληνικά ΜΜΕ. Άραγε, ο χώρος των ελληνικών ΜΜΕ αποτελεί γερμανική «αποικία»; Διότι το «θάψιμο» μιας τέτοιας είδησης αφήνει εντονότατα την εντύπωση ότι δεν έχουν καμία ευαισθησία ως προς τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, αλλά αντίθετα μάλλον νοιάζονται για την «προστασία» των Γερμανών αξιωματούχων και των συμφερόντων του Βερολίνου.
Έτσι, στην Ελλάδα, έως τώρα, το μόνο Μέσον που παρουσίασε τη δήλωση Χεμπερστρέϊτ είναι το Antinews. Προηγουμένως, το μόνο site που έγραψε γι’ αυτήν είναι ένα τοπικό της ελληνικής ομογένειας στη Γερμανία, ο «Δορυφόρος». Ειδικότερα ανέφερε: «Ίσες αποστάσεις από Ελλάδα και Τουρκία κράτησε ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν ρωτήθηκε για τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις δηλώσεις Ερντογάν για Μητσοτάκη».
Το site παρέθετε και το σχετικό βίντεο με τις δημόσιες δηλώσεις του Γερμανού εκπροσώπου, το οποίο μάλιστα δεν είναι κρυφό, αλλά κυκλοφορεί φάτσα κάρτα στο YouTube (η ερώτηση – απάντηση από το 43.10).
Απορίας άξιον είναι, επίσης, ότι, ενώ στη Γερμανία βρίσκονται αρκετοί ανταποκριτές ελληνικών ΜΜΕ, ορισμένοι εκ των οποίων σε άλλα θέματα είναι άκρως λαλίστατοι, στην προκειμένη της δήλωσης Χεμπερστρέϊτ δεν ανέφεραν τίποτα. Ούτε στα κρατικά ΜΜΕ, ούτε στα ιδιωτικά. Πώς να ερμηνευτεί, άραγε, τέτοια σιωπή, αν όχι ως προσπάθεια προστασίας της γερμανικής κυβέρνησης;
Κατά πληροφορίες, ο Στέφεν Χεμπερστρέϊτ, αργότερα, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, αναφερόμενος σε αυτή την «ατυχή» δήλωσή του, φέρεται να επικαλέστηκε μεγάλο φόρτο εργασίας και ότι, εξαιτίας του ότι ταξίδευε μαζί με τον καγκελάριο, Σολτς, δεν είχε σαφή εικόνα των δηλώσεων Ερντογάν.
Ο Σ.Χεμπερστρέϊτ θεωρείται ως έξυπνος και έμπειρος δημοσιογράφος. Ως εκ τούτου, τέτοιες δικαιολογίες δύσκολα πείθουν. Όπως και να’ χει, σκόπιμο είναι να βουτάει τη γλώσσα στο μυαλό του προτού μιλήσει. Πόσο μάλλον, όταν σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, η δημόσια τοποθέτησή του αποτελεί την επίσημη θέση της χώρας και της κυβέρνησής του σε κρίσιμα ζητήματα. Στην προκειμένη, στα ελληνο-τουρκικά και στις σχέσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ με την Τουρκία.
Η Ελληνίδα πρέσβης στο Βερολίνο, άραγε, ενημέρωσε την Αθήνα γι’ αυτή τη δήλωση – ολίσθημα του Γερμανού εκπροσώπου Τύπου; Κι αν ναι, εκλήθη ο Γερμανός πρέσβης στην Αθήνα να δώσει εξηγήσεις;
Γερμανικά υποβρύχια
Εντύπωση, τέλος, προκαλεί το γεγονός ότι ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, αν και μίλησε για πάμπολλα θέματα, δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για το δεύτερο υποβρύχιο γερμανικής τεχνολογίας, το οποίο καθέλκυσε πρόσφατα η Τουρκία, παρουσία του Ταγίπ Ερντογάν.
Η Ελλάδα, ως γνωστόν, επανειλημμένως επί σειρά ετών ζητάει από τη Γερμανία να σταματήσει να εξοπλίζει, και μάλιστα με τόσο σημαντικά οπλικά συστήματα όπως το υποβρύχιο τύπου 214, την Τουρκία.
Επί Μέρκελ είχε εισπράξει άρνηση. Υποτίθεται, όμως, ότι η νέα γερμανική κυβέρνηση, με την παρουσία των Πρασίνων μάλιστα, οι οποίοι ήταν κατά του εξοπλισμού της Τουρκίας με γερμανική στρατιωτική τεχνολογία, θα έβαζε φραγμούς. Τελικώς, αποδεικνύονται κούφια λόγια οι «υποσχέσεις» που είχαν δοθεί.
Άρθρο 1ο. Στις διεθνείς σχέσεις προέχουν τα οικονομικά συμφέροντα και η Τουρκία πέρα από κομβικός “Νατοϊκός σύμμαχος” είναι και μεγάλος πελάτης.
Άρθρο 2ο. ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ ούτε στα λόγια δεν παίρνουν θέση. “Βρέστε τα” μας λένε. Μεταξύ της προκλητικής Τουρκίας και της Ελλάδας, η τακτική του “Πόντιου Πιλάτου” είναι εκ των πραγμάτων υπέρ της Τουρκίας.
Άρθρο 3ο. Όταν το πολιτικό μας Προσωπικό διαθέτει όλη τη χώρα στη διάθεση των ΗΠΑ χωρίς καμία διαπραγμάτευση και διά στόματος Πρωθυπουργου προσδιοριζόμαστε ως δεδομένοι και διαθέσιμοι σε άντίθεση με την Τουρκία που δεν είναι δεδομένη και παζαρεύει την συμμετοχή της, είναι σχεδόν βέβαιο ότι με ποδοσφαιρικούς όρους συμβαίνει το εξής τραγελαφικό. ” Γκολ η Τουρκία, σέντρα η Ελλάδα”. Και ο διαιτητής (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) στημένος.
Για ποιο λόγο να πάρουν θέση? Από την στιγμή που αυτή η κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα και έκατσε να συζητήσει με την Τουρκία σε διμερές επίπεδο , δίνοντας την δυνατότητα στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς , να μην παίρνουν θέση , το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο. Θα κάτσεις τώρα να μιλήσεις γιατί αυτομάτως αναγνώρισες τις διεκδικήσεις του Τούρκου. Τυχοδιωκτική πολιτικη , με συνέπεια επερχόμενες παραχωρήσεις. Όταν ανακοινώνει ο Πρωθυπουργός για έλεγχο στα socual media , καταλαβαίνουμε όλοι ότι ετοιμάζονται για ακραία προπαγάνδα και παραπληροφόρηση. Οι Τούρκοι θα κόβουν βόλτες ανενόχλητοι στο Αιγαίο , κατοχυρώνοντας δικαιώματα και εδώ θα βλέπουμε να διαλύεται η κοινωνία. Δεν ξέρω για τους άλλους αλλά εγώ στα χρόνια μου δεν φανταζομουν ποτέ ότι θα ζήσω τέτοιες καταστάσεις και μάλιστα έχοντας πάρει θέση στην σωστή πλευρά της Ιστορίας!!!!
Δηλ τι πιστεύατε ,; Οτι με χειροκροτήματα επιλύονται τα σοβαρά θέματα; Όποιος πίστεψε αυτο είτε αφελής ηταν ή συγγνώμη για το σχόλιο στοκος..Το καπιτολ ειχε μπροστα του εναν δεδομενο εναν χρήσιμο με ημερομηνια ληξεως για αυτους δυστυχως.Λυπαμαι που αναρτούνται αυτα αλλά η χωρα μας δεν προσκόμισε τιποτε ουσιαστικό…
Το πλαίσιο έχει χτιστεί ήδη.
Η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία παραχώρησε αλιευτικά δικαιώματα και η αντίστοιχη με την Αίγυπτο αναγνώρισε μειωμένη επήρεια στην Κρήτη σε σχέση με την απέναντι ηπειρωτική ακτή.
Προσθέστε και την τοποθέτηση της κόκκινης γραμμής στα 6 μίλια μαζί με τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών από τα ρωσικής κατασκευής όπλα και έχετε την πλήρη εικόνα.
Τώρα, αφού ικανοποιήθηκαν τα αιτήματα των Τούρκων μπορούμε να πάμε σε κάποιο διεθνές όργανο να μας λύσει τα διμερή προβλήματα έχοντας φροντίσει με τις προηγούμενες οριοθετήσεις να δώσουμε έτοιμα τα νομικά επιχειρήματα στους γείτονες.
Το μόνο που ίσως μας σώσει είναι ο μαξιμαλισμος των Τούρκων που πιθανότατα δεν θα τους φανούν αρκετά σε σχέση με την “γαλάζια πατρίδα”.
Υ.γ. η δέσμευση του ιρανικού πετρελαίου στην Κάρυστο είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη η οποία ίσως θέσει ζήτημα σχετικά με το πόσο η Ελλάδα μπορεί να εγγυηθεί την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στον κρίσιμο διάδρομο του Αιγαίου. Δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει η επίκληση του γεγονότος από τους Τούρκους, οι οποίοι θα παρουσιάσουν τον εαυτό τους ως εγγυητή, υποστηρίζοντας πως η εφαρμογή της γαλάζιας πατρίδας θα προσέφερε την τουρκική προστασία απέναντι στην ελληνική ( αμερικανική επί της ουσίας) αυθαιρεσία. Ένα επιχείρημα που θα ακούσουν με μεγάλη προσοχή τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα.